همجنس‌باز یا همجنس‌گرا!

چند وقتی است که یک کلاه شرعی برای کم کردن قبح کار همجنس‌بازی ساخته شده است. برخی خبرگزاری‌ها هم مدام دارند همین خریت را مرتکب می‌شوند. بنده شخصن به تک تک این خبرگزاری‌ها تذکر داده‌ام ام چون توجه نمیکنند مجبورم بگویم خریت و جهل مرکب!

رهبر همجنس بازان جهان سوار بر ارابه یعقوب (اسرائیل)

یکی از بدترین و عجیب‌ترین اتفاقات دنیای غرب، ظهور پاپ جدید بود. پاپی که به صراحت گفت: همه همجنس‌بازان، قاتلان، جنایتکاران، کمونیست‌ها و ... به بهشت می‌روند!
در مورد این پاپ عجیب و غریب صحبت بسیار شده و مقالات بسیاری نوشته شده است. به راستی آدمی یاد مسیحیت تبشیری می‌افتد. کل دنیای بیمار و زبون و جبون ترسایان که کشدار و مریض از زمان پولس خود را به اینجا کشانده است فقط همین را کم داشت. یک پاپ حامی همجنسبازی! به راستی نیچه چه خوش گفته بود «کشیشان میل همجنسبازی را در زیر ردایشان پنهان کرده‌اند» خب، جناب نیچه.. این حرف شما هم درست از آب در آمد. به راستی خدایی که بر سر دار بگرید و التماس کند، نماینده‌اش هم با اندکی فشار حامی همجنسبازی و وارثان سنت قوم ملعنون حضرت لوط (ع) می‌شود.

به آرم شیر (پژو) و شکل ارابه مانند خودرو دقت کنید

در مورد شکل ظاهری خودرو هم بسیار حرف است و کسی که این خودرو را انتخاب کرده به خوبی منظورش را رسانده است. امروز جهودان کار را به جایی رسانده‌اند که رهبر دست‌نشانده مسیحیت مضحک و پلاسیده و گندیده‌ی نوین را سوار بر ارابه داود با نشان سلیمان (شیر - اسرائیل) در سرزمین کمونیست‌ها می‌چرخانند. بر این پاپ باید شا..ید. حیف گریستن!

قوم لوط از گذشته تا امروز + فیلم و عکس

از کارهاى زشت قوم لوط گلوله پرانى با کمان، و هسته انداختن به یکدیگر (و حتى در بعضى موارد شرط بندى مى‌کردند که هسته به هر کسى خورد با او عمل زشت انجام دهند) و آدامس جویدن در معابر عمومى (براى جذب افراد به خاطر شهوترانى).هم چنین لباسهاى فاخر بلند مى‌پوشیدند و دکمه‌هاى کت و پیراهنشان را مى‌گشودند(1) از جمله از کارهاى آنها این بود که راه‌ها را براى زشتکارى مى‌بستند و آشکارا در معرض دید مردم، منکرات را انجام مى‌دادند و تفسیر آیه 29 عنکبوت:«وَ تَأْتُونَ فِى نادِیکُمُ الْمُنْکَرَ؛ آمده: با یکدیگر در ملأ عام کارهاى رکیک و زشت انجام مى‌دادند.(2)و در بعضى از تفاسیر، کلمه «منکر» به هسته انداختن آنها تفسیر شده که آن هم به خاطر هوسهایشان بود.(3)از آیات قرآن از جمله از آیه 28 سوره عنکبوت استفاده مى‌شود، که زشتکارى قوم لوط به گونه‌اى زننده بود که در میان هیچ قوم و ملتى سابقه نداشت. چنان که لوط به آنها گفت:«إِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الْفاحِشَة ما سَبَقَکُمْ بِها مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعالَمِینَ؛ شما کار بسیار زشتى انجام مى‌دهید که احدى از مردم جهان، قبل از شما آنها را انجام نداده است.»به این ترتیب آنها چون بنیانگذار این فساد بودند، بار گناه کسانى را که در آینده از آنها پیروى مى‌کنند نیز به دوش خواهند کشید، بى‌آنکه از گناه آنان چیزى کم شود.حضرت لوط هر چه آنها را نصیحت کرد، در دل آن آلودگان و منحرفان اثر ننموده، پاسخ آنها به حضرت لوط این بود که:«اِئْتِنا بِعَذابِ اللَّهِ إِنْ کُنْتَ مِنَ الصَّادِقِینَ؛ اگر راستى مى‌گویى عذاب خدا را براى ما بیاور».(4)لجاجت و هوسبازى آنها تا این حد بود، و سرانجام حضرت لوط با قلبى آکنده از اندوه گفت: «پروردگارا مرا بر این قوم مفسد، پیروز گردان».(5) نکته قابل توجه این که در حالات قوم لوط نوشته‌اند یکى از عوامل اصلى آلودگى آنها به گناه زشت لواط این بود که آنها مردم بخیلى بودند و چون شهرهاى آنها بر سر راه کاروان‌هاى شام قرار داشت، آنها با انجام این عمل، نسبت به بعضى از عابرین و مهمانانشان، مى‌خواستند آنها را از شهرهاى خود دور سازند، ولى کم کم این عمل زشت در میان خودشان نیز رایج گردید.(6)پیامبر - صلّى الله علیه و آله - در مسجد مردى را دید به طرف کسى هسته انداخت، فرمود: «او مشمول لعنت است تا آن هسته به زمین بیفتد» سپس فرمود: هسته انداختن از شیوه‌هاى قوم لوط است آن گاه آیه فوق (29 - عنکبوت) را خواند(7) آرى وفور نعمت شامات که فرسنگ در فرسنگ پر از درخت‌هاى میوه‌دار بود و آن چنان درختها در میان هم رفته بودند که شعاع آفتاب به زمین نمى‌رسید، به جاى این که آنها را شاکر خدا کند و به راه خداوند روند، این چنین غرق در آلودگى شده بودند تا آن جا که کسى جرأت نداشت که از شهرهایشان عبور کند، چرا که اموال او را غارت مى‌کردند، و او را به آلودگى جنسى مى‌کشاندند.حضرت لوط تا آن حد، مظلوم و تنها بود که حتى نزدیکترین فرد نسبت به او که مى‌بایست رازدار و حافظ اسرار و همکارى صدیق و صمیمى براى او باشد، و او را در هدفش کمک کند، نه تنها او را یارى نمى‌کرد بلکه به مخالفت با او اقدام مى‌کرد و با نشانه‌هایى به مخالفان یارى مى‌نمود.(9)

کابالا، عرفان شیاطین (بخش دوم)

ربی اسحاق لوریا (1534-1572)، اندیشه‌پرداز جدید کابالیسم ، در این زمان پدید شد و کانون اصلی این مکتب در ایتالیا و در پیرامون لوریا و شاگردانش تمرکز یافت.
اسحاق بن سلیمان لوریا به یک خاندان سرشناس یهودی تعلق داشت که شاخه‌های آن در بسیاری از کشورهای اروپایی و اسلامی گسترده بود. برادر او، مردخای، پیمانکار مالیاتی ثروتمند در فرانسه بود. اسحاق در نوجوانی به مصر رفت و مدتی در جزیره‌ای در نزدیکی قاهره که به عمو و پدرزنش تعلق داشت زیست. در این دوران بود که لوریا به اندیشه‌پرداز کابالی و یکی از رهبران اصلی این فرقه بدل شد.