1-
به گزارش رادیو کوچه و به نقل از وب‌سایت «اسپوتینک» روسیه ، ایران و چین در قبال معامله دهها جنگنده، هیچ پرداخت پولی ای را در نظر ندارند.
ایران در عوض ٢۴ فروند جنگنده جی-١٠ که قرار است تا سال ٢٠٢٠ میلادی به ایران بیایند، می‌تواند حق بهره‌برداری از میدان نفتی آزادگان، یکی از بزرگ‌ترین میدان‌های نفتی این کشور را به مدت ٢٠ سال به چین واگذار کند.
بنابه ارزیابی کارشناسان، ارزش این معامله از نظر پولی بالغ بر یک میلیارد دلار است. آنها می‌گویند معامله «نفت در مقابل جنگنده» هم به سود فروشنده و هم به سود خریدار است ولی می‌تواند با نارضایتی و انتقاد شدید از سوی آمریکا مواجه شود.
بنابه این گزارش، جنگنده جی-١٠ یک هواپیمای جنگنده چند منظوره است که
توسط شرکت هواپیماسازی چین با استفاده از فن آوری‌های شوروی سابق طراحی و
تولید شده است. هواپیمای جنگنده جی-١٠ که در سال ٢٠٠٢ اولین پرواز خود را
انجام داد، برد پرواز آن تا ٢٩٢٠ کیلومتر است.
تِرت
2-
مشرق به نقل از شبکه خبر
در طول یک هفته گذشته برخی منابع اعلام کرده اند که چین و ایران در حال نهایی کردن توافقنامه ای هستند که به موجب آن پکن جت های چنگدو جی- 10 را که چین تحت عنوان اف - 10 صادر می کند ،به تهران می فروشد . این هواپیماها در غرب به نام ویگروس دراگون Vigorous Dragon شناخته می شوند .
ریشه بسیاری از این گزارشها به خبر سایت دبکا فایل باز می گردد ؛ سایت نظامی و اطلاعاتی اسرائیل که اعتبار اخبار و گزارش های آن زیر سئوال قرار دارد . هفته گذشته دبکا فایل ادعا کرده بود چین قصد دارد حدود 150 فروند جت جنگنده جی - 10 به ایران بفروشد. این گزارش به نقل از برخی منابع نظامی و اطلاعاتی ناشناس منتشر شده بود.
افزون بر آن نشریه وانت دیلی Want Daily در تایوان این هفته گزارش داد :« چین در مجموع حدود 24 فروند هواپیما از نوع ویگروس دراگون در اختیار نیروی هوایی ایران قرار خواهد داد که نوع صادراتی جی - 10 محسوب می شوند.
در متن انگلیسی زبان این گزارش به منبع این خبر اشاره ای نشده است. با این همه در این گزارش ادعا شده است ایران پولاین هواپیماها را از طریق واگذاری یک امتیاز نفتی قابل ملاحظه و چشمگیر به چین پرداخت خواهد کرد. به موجب گزارش وانت دیلی ، هزینه یک فروند هواپیمای جت جی - 10 حدود چهل میلیون دلار است و بدین ترتیب هزینه کل قرارداد فروش این هواپیماها بالغ بر یک میلیارد دلار خواهد بود.
هواپیماهای جی - 10 اغلب به عنوان نسل چهار و نیم جت های جنگنده ، قابل مقایسه با اف- 16 بلاک 60 ( موجود در ناوگان نیروی هوایی امارات عربی متحده ) ، رافال فرانسوی و نیز جت های یوروفایتر تایفون Eurofighter Typhoon شناخته می شوند.
گفته می شود منشا این هواپیماها پروژه لاوی Lavi project است که در دهه 1980 به طور مشترک توسط اسرائیل و آمریکا پیگیری ولی بعدها رها شد. برخی گزارش ها در طول چندین سال گذشته حاکیست اسرائیل نقشه اولیه هواپیماهای لاوی را بر خلاف میل آمریکا ، به چین فروخته است.
گفته می شود این هواپیماها حدود سه هزار کیلومتر یعنی خیلی بیشتر از برد پروازی هواپیماهای جت کنونی ایران ، برد دارند.
نوع پیشرفته تر جت های جی - 10 موسوم به جی - 10 بی J-10B ، به رادارهای فعال الکترونیکی اسکن(AESA)مجهر هستند که در بردارنده برد طولانی تر فرکانس برای خنثی کردن پارازیت های راداری دسمن و قدرت بیشتر برای ردیابی جت های رادار گریز استیلث است ( مانند بمب افکن های بی دو آمریکایی ، اف - 22 و اف - 35 ) .
این نخستین بار نیست که شایعات متعددی درباره علاقمندی ایران به خرید جت های جی - 10 از چین منتشر می شود. به عنوان مثال در سال 2007 رسانه های دولتی روسیه اعلام کردند « نمایندگان شرکت صنعتی تولید هواپیمای ایران اعلام کرده اند که چین در طول سالهای 2008 تا 2010 ، در مجموع 24 فروند جت به ایران می فروشد. »ولی مقامات چینی بعدها این گزارش ها را تکذیب کردند.
چین همچنین در سال 2009 توافقنامه ای به ارزش یک میلیارد و چهارصد میلیون دلار با پاکستان برای فروش سی و شش فروند هواپیمای جی - 10 به اسلام اباد امضا کرد. اجرای این توافق پس از آنکه صندوق بین المللی پول شرایط مالی سختگیرانه ای برای پاکستان به ازای دریافت یک وام مطرح کرد ، به تعویق افتاد.
بنابراین تازه ترین گزارشها را درباره فروش این هواپیماهای چینی به ایران باید با دیده تردید نگریست. دبکا فایل در خصوص انتشار اخبار اینچینی درباره ایران یدی طولانی دارد. و با وجود اینکه چین در گذشته نیز به ایران سلاح فروخته است ولی فروش جت های جی - 10 به تهران خیلی فراتر از قراردادهای تسلیحاتی قبلی است.
افزون بر آن یک مقام بلندپایه صنایع فاعی چین در اواخر سال 2013 اعلام کرده بود که موضوع صادرات جت های نظامی جی - 10 باید ابتدا در این کشور به تصویب برسد. و تاکنون مجوز صادرات این گونه هواپیماها صادر نشده است.
با توجه به برچیده شدن تحریمهای تسلیحاتی بر ضد ایران در سالیان اینده ، تهران به منظور تقویت قوای نظامی متعارف خود در صدد خرید تسلیحات خارجی بر خواهد آمد. کشورهای حوزه خلیج ( فارس) و اسرائیل در شرایط کنونی در آسمان برتری کیفی بهتری بر ایران دارند. بنابراین ارتقا و بهینه سازی نیروی هوایی ایران احتمالا در صدر اولویت های نیروهای مسلح ایران در سالهای اینده قرار خواهد داشت.
دانشنامه دفاعی میگوید: باید ببینیم چه میشود. اما داشتن J-10B برای ما مناسب است. به شرطی که انتقال تکنولوژی صورت بگیرد. آنهم نه 24 فروند. دستکم 96 فروند. بنده معتقدم باید بیش از 200 فروند جنگنده نسل 4 و 4+ خریداری یا تولید شود. یا اینکه این نهاجا دست از چراغ خاموش گس کردن بردارد و چشم ما را به جمال MAFT روشن کند.
تِرت
2-
مشرق به نقل از شبکه خبر
در طول یک هفته گذشته برخی منابع اعلام کرده اند که چین و ایران در حال نهایی کردن توافقنامه ای هستند که به موجب آن پکن جت های چنگدو جی- 10 را که چین تحت عنوان اف - 10 صادر می کند ،به تهران می فروشد . این هواپیماها در غرب به نام ویگروس دراگون Vigorous Dragon شناخته می شوند .
ریشه بسیاری از این گزارشها به خبر سایت دبکا فایل باز می گردد ؛ سایت نظامی و اطلاعاتی اسرائیل که اعتبار اخبار و گزارش های آن زیر سئوال قرار دارد . هفته گذشته دبکا فایل ادعا کرده بود چین قصد دارد حدود 150 فروند جت جنگنده جی - 10 به ایران بفروشد. این گزارش به نقل از برخی منابع نظامی و اطلاعاتی ناشناس منتشر شده بود.
افزون بر آن نشریه وانت دیلی Want Daily در تایوان این هفته گزارش داد :« چین در مجموع حدود 24 فروند هواپیما از نوع ویگروس دراگون در اختیار نیروی هوایی ایران قرار خواهد داد که نوع صادراتی جی - 10 محسوب می شوند.
در متن انگلیسی زبان این گزارش به منبع این خبر اشاره ای نشده است. با این همه در این گزارش ادعا شده است ایران پولاین هواپیماها را از طریق واگذاری یک امتیاز نفتی قابل ملاحظه و چشمگیر به چین پرداخت خواهد کرد. به موجب گزارش وانت دیلی ، هزینه یک فروند هواپیمای جت جی - 10 حدود چهل میلیون دلار است و بدین ترتیب هزینه کل قرارداد فروش این هواپیماها بالغ بر یک میلیارد دلار خواهد بود.
هواپیماهای جی - 10 اغلب به عنوان نسل چهار و نیم جت های جنگنده ، قابل مقایسه با اف- 16 بلاک 60 ( موجود در ناوگان نیروی هوایی امارات عربی متحده ) ، رافال فرانسوی و نیز جت های یوروفایتر تایفون Eurofighter Typhoon شناخته می شوند.
گفته می شود منشا این هواپیماها پروژه لاوی Lavi project است که در دهه 1980 به طور مشترک توسط اسرائیل و آمریکا پیگیری ولی بعدها رها شد. برخی گزارش ها در طول چندین سال گذشته حاکیست اسرائیل نقشه اولیه هواپیماهای لاوی را بر خلاف میل آمریکا ، به چین فروخته است.
گفته می شود این هواپیماها حدود سه هزار کیلومتر یعنی خیلی بیشتر از برد پروازی هواپیماهای جت کنونی ایران ، برد دارند.
نوع پیشرفته تر جت های جی - 10 موسوم به جی - 10 بی J-10B ، به رادارهای فعال الکترونیکی اسکن(AESA)مجهر هستند که در بردارنده برد طولانی تر فرکانس برای خنثی کردن پارازیت های راداری دسمن و قدرت بیشتر برای ردیابی جت های رادار گریز استیلث است ( مانند بمب افکن های بی دو آمریکایی ، اف - 22 و اف - 35 ) .
این نخستین بار نیست که شایعات متعددی درباره علاقمندی ایران به خرید جت های جی - 10 از چین منتشر می شود. به عنوان مثال در سال 2007 رسانه های دولتی روسیه اعلام کردند « نمایندگان شرکت صنعتی تولید هواپیمای ایران اعلام کرده اند که چین در طول سالهای 2008 تا 2010 ، در مجموع 24 فروند جت به ایران می فروشد. »ولی مقامات چینی بعدها این گزارش ها را تکذیب کردند.
چین همچنین در سال 2009 توافقنامه ای به ارزش یک میلیارد و چهارصد میلیون دلار با پاکستان برای فروش سی و شش فروند هواپیمای جی - 10 به اسلام اباد امضا کرد. اجرای این توافق پس از آنکه صندوق بین المللی پول شرایط مالی سختگیرانه ای برای پاکستان به ازای دریافت یک وام مطرح کرد ، به تعویق افتاد.
بنابراین تازه ترین گزارشها را درباره فروش این هواپیماهای چینی به ایران باید با دیده تردید نگریست. دبکا فایل در خصوص انتشار اخبار اینچینی درباره ایران یدی طولانی دارد. و با وجود اینکه چین در گذشته نیز به ایران سلاح فروخته است ولی فروش جت های جی - 10 به تهران خیلی فراتر از قراردادهای تسلیحاتی قبلی است.
افزون بر آن یک مقام بلندپایه صنایع فاعی چین در اواخر سال 2013 اعلام کرده بود که موضوع صادرات جت های نظامی جی - 10 باید ابتدا در این کشور به تصویب برسد. و تاکنون مجوز صادرات این گونه هواپیماها صادر نشده است.
با توجه به برچیده شدن تحریمهای تسلیحاتی بر ضد ایران در سالیان اینده ، تهران به منظور تقویت قوای نظامی متعارف خود در صدد خرید تسلیحات خارجی بر خواهد آمد. کشورهای حوزه خلیج ( فارس) و اسرائیل در شرایط کنونی در آسمان برتری کیفی بهتری بر ایران دارند. بنابراین ارتقا و بهینه سازی نیروی هوایی ایران احتمالا در صدر اولویت های نیروهای مسلح ایران در سالهای اینده قرار خواهد داشت.
دانشنامه دفاعی میگوید: باید ببینیم چه میشود. اما داشتن J-10B برای ما مناسب است. به شرطی که انتقال تکنولوژی صورت بگیرد. آنهم نه 24 فروند. دستکم 96 فروند. بنده معتقدم باید بیش از 200 فروند جنگنده نسل 4 و 4+ خریداری یا تولید شود. یا اینکه این نهاجا دست از چراغ خاموش گس کردن بردارد و چشم ما را به جمال MAFT روشن کند.
این هم یک جی 10 کار یکی از دوستانم در میلیتاری
۲۴ فروند دادن مثل اینه که بگیم یه شکلات دادیم دست یه بچه دلش رو خوش کنه
نیروی هوایی باید کلا بازسازی بشه البتته من اصلا هیچی ازش نمیدونم اطلاعاتم مال وبه