دانشنامه دفاعی

گروه تخصصی دانشنامه دفاعی

دانشنامه دفاعی

گروه تخصصی دانشنامه دفاعی

دانشنامه دفاعی

وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در نشست خبری اخیر خود به مناسبت روز صنعت دفاعی، ضمن بیان آخرین دستاوردها و برنامه های دفاعی کشورمان، از طرح جدید ایران برای طراحی و تولید مشترک جنگنده با کشور روسیه و موافقت این کشور با این طرح خبر داد. اما سوابق روسیه و آنچه که ایران می تواند در این شراکت به دست آورد، نکات مهمی است که به آن خواهیم پرداخت.

در ابتدا باید اشاره کرد که شوروی سابق یکی از بزرگترین تولیدکنندگان هواپیما در جهان بود و محصولات هوایی این کشور خصوصا جنگنده های آن، در بسیاری از کشورهای جهان وارد خدمت شده است. از آن زمان تا به امروز دو کشور به صورت عمده، مشتری بزرگ محصولات نظامی روسی به خصوص در بخش هوایی بوده اند و حتی در کشور خود نیز اقدام به ساخت این هواپیماها کرده اند. چین و هندوستان از دهه 1950 میلادی به این سو صنعت هوایی خود را با کمک شوروی سابق پایه گذاری کردند.

چین به خاطر نزدیکی فکری که با سیستم حکومتی شوروی سابق داشت، از همان ابتدای کار از کمک روسها برخوردار شده و سنگ بنای صنعت هوایی این کشور با تولید مشترک جت جنگی میگ 17 که در چین به اسم J-5 شناخته می شود، گذاشته شد. چینی ها بمب افکن H-6 را نیز بر پایه توپولوف 16 روسی ساختند؛ هواپیمایی که همچنان به صورت عمده در چین به خدمت مشغول است و البته توسط صنایع هوایی این کشور کاملا ارتقاء یافته است.

تولید مشترک جنگنده با روسیه؛ آب یا سراب ؟! (آماده)
J-5 میگ17 چینی

تولید مشترک جنگنده با روسیه؛ آب یا سراب ؟! (آماده)
H-6 (نسخه چینیTU16)

برای چند دهه در طول جنگ سرد، به دلیل بروز اختلاف بین دو غول جهان کمونیسم، روابط دو کشور رو به تیرگی رفت و کمک روسها به صنعت هوایی چین قطع شد اما چینی ها با تکیه بر توان بومی و البته به لطف برقراری روابط گرم با غرب در اواخر جنگ سرد، توانستند صنعت هواپیمایی خود را همچنان به پیش ببرند. ماه عسل بین غرب و چین در این حوزه البته دیری نپایید و با وقوع کشتار میدان تیانانمن در سال 1989 میلادی، این کمک ها از جانب غرب قطع شد.

اما باز هم شانس با چینی ها یار بود و در مدت کوتاهی اتحاد شوروی از هم پاشید و روسیه با حجم زیادی بدهی و مشکلات اقتصادی، میراث دار اصلی شوروی سابق بود. چین که به تازگی دوران رشد اقتصادی خود را آغاز کرده بود به سرعت چندین قرارداد خرید سلاح را با روسها به امضاء رساند و جنگنده های سوخوی 27 را به خدمت گرفت.

در ادامه چینی ها گونه ای از این هواپیما را به صورت تحت لیسانس به اسم J-11 تولید کردند که تا به امروز مدل های بسیار پیشرفته تر از آن توسط خود چینی ها مثل J-15 و J-16 ساخته شده است.

تولید مشترک جنگنده با روسیه؛ آب یا سراب ؟! (آماده)
J-11

امروزه نیز دو کشور در بخش بالگردی برنامه ای برای تولید گونه پیشرفته بالگرد سنگین میل 26 را در دست اقدام دارند. چینی ها به لطف برنامه ریزی صحیح توانستند از برنامه تولید تحت امتیاز سوخو 27 امروزه به یکی از کشورهای پیشرو در صنعت هوایی تبدیل شده و در بسیاری بخش ها بدون نیاز به روسها به تولید جنگنده بپردازند.

اما مورد بعدی درباره تولید مشترک جنگنده با روسیه کشور هندوستان است. این کشور در ابتدای کار با تولید میگ 21 روسی به صورت تحت امتیاز کار خود را آغاز کرد و به شراکت در طرح جنگنده نسل پنجم روسیه موسوم به پاکفا رسید. هندی ها در دهه 1960 میلادی برای اولین بار میگ 21 را خریداری کردند و به دلیل عملکرد مناسب این هواپیما در خدمت هندی ها، در مجموع نزدیک به 1200 فروند از این جنگنده یا از شوروی سابق به هند وارد شده و یا در این کشور تولید شد.

هندی ها تاسیسات بسیار وسیعی را برای تعمیر و نگهداری، ارتقاء و همچنین ساخت جنگنده های خود در طول سالهای بعد ساختند که میگ 21 مدل ال اف، یکی از محصولات این کارخانجات بود.

تولید مشترک جنگنده با روسیه؛ آب یا سراب ؟! (آماده)
میگ 21 ال اف

هندی ها برخلاف چینی ها چه در زمان جنگ سرد و چه در دوره پس از آن روابط خوبی را با اکثر کشورهای صاحب صنعت جهان حفظ کرد. در سال 2000 روابط نظامی هند و روسیه با امضاء قرارداد جنگنده های سوخوی 30 مدل ام کا آی وارد مرحله جدیدی شد. این جنگنده در تاسیسات شرکت هندی HAL ساخته می شوند و در کنار قطعات روسی، از قطعات ساخت هند و فرانسه نیز در آن استفاده می شود. در ادامه با آغاز طرح جنگنده نسل پنجم روسیه با عنوان پاکفا طرحی نیز با مشارکت هند بر اساس این جنگنده برای نیاز این کشور با عنوان فاگفا آغاز شده است.

تولید مشترک جنگنده با روسیه؛ آب یا سراب ؟! (آماده)
سوخوی 30 ام کا آی

در اینجا بایستی به یک نکته بسیار کلیدی و مهم اشاره کرد. در حال حاضر، میزان سقوط جنگنده های روسی ساخت شده در هند، مثل میگ 21 و 27، همچنین سوخوی 30 بسیار بالا هستند. پروژه جنگنده بومی هند به نام "تجاس" با وجود کمک های فراوان روسیه، آمریکا و فرانسه در بخش های مختلف هنوز وارد مراحل تولیدی نشده است و این در حالی است که در همین زمان، چین با وجود دسترسی بسیار کمتر به صاحبان صنعت هوایی، به لطف سرمایه گذاری و مدیریت صحیح در حال آزمایش جنگنده های نسل پنجم خود است و در بحث جنگنده های نسل 4.5 نیز تقریبا به خودکفایی کامل رسیده است.

تاریخچه ساخت جنگنده در ایران

پیش از پیروزی انقلاب اسلامی قرار بود در تاسیسات شرکت صنایع هواپیما سازی ایران در اصفهان، هواپیماهای آمریکایی اف 16 مونتاژ شوند که این طرح با پیروزی انقلاب اسلامی و شکست آمریکا از مردم کشورمان، متوقف ماند.

این اولین باری است که خبری درباره تولید مشترک یک هواپیمای رزمی با کشوری دیگر از طرف مسئولین کشور پس از پیروزی انقلاب اعلام می شود و با توجه به اینکه یکی از نقاط قوت صنایع هوایی ایران، در بخش تعمیر و نگهداری است شاید گزافه نباشد اگر بگوییم که در طول این 35 سال، اخیر متخصصان ایرانی در بحث تعمیر و نگهداری انواع جنگ افزارهای خود، خصوصا وسایل پرنده که از طرف مقام معطم رهبری به عنوان "عمردهی انقلابی" به آن اشاره شده است به متخصصانی صاحب سبک بدل شده اند.

به عنوان مثال، در طول این 35 سال انواع هواپیماهای رزمی ساخت آمریکا، فرانسه، چین و روسیه در ایران به صورت اساسی تعمیر شده و ارتقاء های خاصی نیز بر روی آنها اجزاء شد که از این میان می توان به پروژه اضافه کردن قابلیت سوخت گیری هوا به هوا به میگ های 29 روسی برای اولین بار در جهان و یا نصب موشک های هوا به سطح هاوک بر زیر هواپیماهای اف 14 به عنوان یک سلاح هوا به هوا اشاره کرد.

تولید مشترک جنگنده با روسیه؛ آب یا سراب ؟! (آماده)
اف 14 ایرانی مجهز به موشک هاوک

در بحث طراحی و ساخت جنگنده نیز جمهوری اسلامی ایران با پروژه صاعقه نشان داده است که با وجود تمامی مشکلات ناشی از تحریم ها امکان طراحی و ساخت جنگنده در داخل کشور را نیز دارد. لذا مشخص است با توجه به اشراف کامل صنایع هوایی کشورمان در بحث تعمیر،نگهداری، ساخت و حتی ارتقاء، زیر ساخت های تولید جنگنده مشترک با کشوری دیگر، تا حد قابل توجهی فراهم است.

تاثیرات تولید جنگنده مشترک در ایران

اما شاید این سوال برای بسیاری پیش بیاید که بحث تولید مشترک چه امتیازهایی را می تواند برای کشور ما داشته باشد؟

با طرح این مسئله و با امضاء قرارداد بین طرفین، مسلما خط تولید جنگنده یا جنگنده های مورد نظر در داخل ایران به راه خواهد یافت. این خط تولید به حجم بسیار زیادی از دستگاه ها و ماشین آلات و قطعات صنعتی بسیار پیشرفته نیاز دارد که بخشی از آنها از طریق زیر ساخت های موجود و برخی دیگر نیز برای اولین بار به کشور وارد می شود.

با ورود این صنایع و قطعات به داخل کشور، کارگران و مهندسین ایرانی بایستی برای کار با این محصولات آموزش های بیشتری دیده و در نتیجه با علم روز جهان نیز بیشتر و عملا آشنا می شوند. در عین حال بسیاری از صنایع و علوم مرتبط مثل الکترونیک و مخابرات و یا هوا-فضا نیز از این شراکت سود خواهند برد.

با توجه به نوع قرارداد امضاء شده، بحث انتقال فناوری مطرح می شود. که این فناوری ها می تواند در بخش های گوناگونی مثل رادار و الکترونیک پروازی، موتور، جنگ افزار و یا طراحی و ساخت بدنه باشد و به همین خاطر، بسیاری از این فناوری ها را می توان برای ارتقاء ناوگان فعلی هواپیماهای رزمی ایران نیز استفاده کرد.

فناوری هایی با کاربرد مشترک بین هواپیماهای جنگی و مسافربری مثل "پرواز با سیم" یا "نمایشگرهای صفحه تخت" نیز در این قراردادها می تواند وجود داشته باشد که با نصب آنها می توان طرح های مربوط به ساخت هواپیمای مسافربری بومی را توسعه داد. در عین حال بایستی اشاره کرد که به طور معمول در بازار سلاح وقتی یک هواپیمای جنگی به کشوری صادر می شود این هواپیمای صادراتی به نسبت نمونه های اصلی که توسط سازنده به کار می رود ضعیف می شود، اما در زمانی که دو کشور به صورت مشترک در پروژه ای سرمایه گذاری می کنند، در حقیقت کشور ثانی هم بخشی از پروژه مذکور شده و احتمال ضعیف شدن تجهیزات بسیار کمتر خواهد شد.

ذکر این نکته نیز در اینجا خالی از لطف نیست که روسیه به دلیل شرایط بد اقتصادی که اخیرا به آن دچار شده است برای بدست آوردن ارز به منابع مختلفی روی آورده است و از این گذر می توان با صرف هزینه بیشتر، بسیاری از فناوری های کلیدی را که شاید در شرایط عادی امکان تهیه آن نباشد را برای ایران تهیه کرد.

مسئله ایجاد اشتغال و سود آوری برای کشور از دیگر نکات مثبت این طرح است. همان گونه که مشخص است برای ساخت یک جنگنده در داخل هر کشوری، به تاسیسات و کارخانه های زیادی نیاز است که بخشی از این زیرساخت ها در کشور ما موجود و برخی دیگر نیز بایستی ساخته شود.

بحث دیگر نیز بازاریابی برای فروش هواپیماهای مورد نظر است. برای نمونه، امروزه چین و پاکستان به صورت مشترک در برنامه جنگنده JF-17 سرمایه گذاری کرده اند و بازاریابی برای آن را نیز به صورت مشترک بر عهده دارند. در صورت یافتن مشتری و فروش جنگنده، سود بسیار قابل توجهی متوجه جمهوری اسلامی ایران خواهد شد و برند صنایع نظامی کشورمان نیز ارتقاء خواهد یافت.

کدام جنگنده ها را می توان در ایران تولید کرد؟

در عین حال مناسب است که به برخی از جنگنده های روسی که می توانند به عنوان انتخاب های بالقوه کشورمان باشند نیز اشاره کرد.

یکی از اولین هواپیماها پرنده رزمی – آموزشی یاک 130 است که نیاز اصلی برای آموزش خلبان به منظور پرواز با جنگنده های پیشرفته می باشد. یک جت دو سرنشین مافوق صوت که برای آموزش پیشرفته خلبانان از آن بهره برداری می شود و در صورت لزوم توان حمل جنگ افزار خصوصا در نقش پشتیبانی نزدیک هوایی را نیز دارد. در عین حال باید به طرح جنگنده آموزشی "برهان" نیز اشاره کرد که پروژه آن شباهت قابل توجهی با این هواپیما دارد و مدتهاست خبر جدیدی از تداوم فرآیند تولید آن منتشر نشده است.

تولید مشترک جنگنده با روسیه؛ آب یا سراب ؟! (آماده)
یاک 130

در بخش جنگنده ها می توان به چند انتخاب معروف اشاره کرد. در مرحله اول میگ 35 روسی قرار دارد که به عنوان آخرین عضو از خانواده جنگنده های سری میگ 29 شناخته می شود. توان مانوردهی خارق العاده با استفاده از موتورهای تغییردهنده بردار رانش، قابلیت حمل انواع تسلیحات هدایت شونده هوا به هوا و هوا به سطح به همراه رادار آرایه فازی فعال این پرنده را تبدیل به یک انتخاب مناسب برای ما می کند. در عین حال با توجه به وجود جنگنده میگ 29 در نهاجا مسلما زمان و هزینه کمتری برای پذیرش این جنگنده در داخل کشور صرف خواهد شد.

تولید مشترک جنگنده با روسیه؛ آب یا سراب ؟! (آماده)
میگ 35

اما مسلما خانواده جنگنده های سری فلانکر از شرکت سوخوی روسیه را نمی توان نادیده گرفت؛ جنگنده های چند منظوره این خانواده مثل سوخوی 30 و سوخوی 35 در حال حاضر در خط تولید حضور داشته و برای نیروی هوایی روسیه و مشتریان در حال تولید هستند.

تولید مشترک جنگنده با روسیه؛ آب یا سراب ؟! (آماده)
سوخوی 35

این هواپیماها، در مقایسه با خانواده میگ 29 از برد پروازی و قابلیت حمل حجم بیشتری از مهمات را داشته و در حوزه های جنگ الکترونیک نیز از پادهای جنگال بسیار پیشرفته ای بهره می برد. باید این نکته را در اینجا نیز ذکر کرد که خود روسها نیز در حال حاضر عمدتا جنگنده های ساخت شرکت سوخو را به مدل های ساخت میگ ترجیح می دهند. البته در مقایسه با جنگنده ای مثل میگ 35 برای مشتری مثل ایران، هواپیمایی مثل سوخوی 30 یا سوخوی 35 هزینه های بیشتری را چه در بخش خرید و چه در بخش راه اندازی زیرساخت ها برای تولید داخلی خواهد داشت.

اگرچه همکاری روسیه با دو کشور چین و هند برای تولید جنگنده، با دو نتیجه تقریبا متفاوت همراه بوده اما می توان با مدیریت صحیح منابع مادی و انسانی، از فرصت پیش آمده نهایت بهره را برد و گام بلندی را در پیشرفت صنعت هوایی کشور برداشت.
مشرق

بیانیه دانشنامه دفاعی: اگر مسئولینی هستند که میشنوند خواهشی دارم.
1- به حب و بغض نویسندگان سایت‌ها و انجمن‌های نظامی اهمیتی ندهید و پیشنهادات درست و مناسب را هم مد نظر بگیرید.
2- از نظر دانشنامه دفاعی بهترین گزینه برای ما میگ-1.44 است. البته با انتقال تکنولوژی و رادار به روزتر.
3- بهتر است با شرکتی مانند ایلوشین وارد معامله شده و نمونه‌ای ارتفاء یافته از ایلوشین 102 با توجه به شرایط اقلیمی و خواسته‌های نیروهای مسلح ساخته شود. (آنهم در ایران)
4- انتقال دانش ساخت موتور‌هایی در حد AL-31 , AL41
5- تحقیق و ساخت یک جنگنده مشترک عمود پرواز مانند یاک 141
امیدوارم هر چه خیر اسلام و مسلمین و ملت عزیزتر از جانم است همان شود.
من الله توفیق
دانشنامه دفاعی

ایلوشین-102

میگ 1.44

یاک 141

و از همه مهمتر TU22m


با چهار اسکادران از این هواپیمای فوق‌العاده و همچنین سوخو 34 پتاسیل تبدیل شدن به قدرتمند‌ترین نیروی هوایی خاور میانه را خواهیم داشت.
  • موافقین ۴
  • ۱۸۲۷۷ بار مطالعه شده است

سوخو 35

میگ 17

میگ 35

یاک 130

نظرات (۱۴)

  • یاور گلدوز مطلق
  • خب، برادر من تو که تا اینجا آمده‌ای
    نمیشود یک لایک هم بزنی که خستگی به تن ما نماند!؟
    دانشنامه دفاعی:
    سخت است

    باسلام

    باتشکر از وبلاگ خوبتون از وبلاگ به خوبی استفاده کردم

    لطفآ خواهش میکنم فروشگاه اراک نیک  را به آدرس  www.araknik.ir   درقسمت پیوند های  وبلاگتون  لینک کنید . موفق باشید                

    این همه اختلاص شد با پول این میشد کلا صنعت نظامی هوایی ایران رو بشدت قوی کرد
    بودجه نظامی ایران خیلی کمه.
    اینا که معرفی کردین واقعا بدرد ایران می‌خوره؟
    غربی ها دیگه رادای قدرتمند برد بلند روی جنگنده‌هاشون نمیزارن و این نقیصه رو با پرواز و مدیرت یه اواکس انجام میدن
    ایران اینطوری نیست باید با کمترین بودجه حداکثر منفعت رو ببره و خرید این تام‌کت‌ها حرکت فوق‌العاده ای بود
    دانشنامه دفاعی:
    از اختلاص نگویید که دلم خون است.
    در مورد هواپیماهای معرفی شده. اینهایی که معرفی کردم باور دارم بهترین گزینه‌ها برای ماست. حتا اگر گزینه‌های اروپایی مانند رافال و تورنادو را هم داشتیم باز هم اینها را انتخاب میکردم.
    چرا غربی‌ها هم رادار برد بلند روی هواپیماهای خود میگذارند. مثل همین راپتور که واقعن رادار قدرتمندی دارد (البته آمریکایی‌ها همیشه یکمقدار در مورد تسلیحات خود اغراق میکنند)
    ببینید
    مشکل آواکس جدی است
    یعنی از همان دوران سام 4 و 5 هم جدی بود.
    الان که دیگر اس 300 - 350 - 400 هم از راه رسیده‌اند.
    فلسفه استفاده از آواکس خوب بوده اما شما فکرش را بکن. یک پهپاد رادار گریز با RCS اندک یا یک هواپیمای سبک با بدنه کامپوزیت بتواند تا برد هفتاد کیلومتری نزدیک شود و موشک R-27 (برای مثال) شلیک کند.
    این هواپیمای کند چه کار میخواهد بکند؟ با آن RCS که به اندازه سطح مقطع یک کشتی‌است.

    بله خرید تامکت کار درستی بود.
    اره شنیده بودم اگه توی نبرد هوایی با امریکا اواکس توی اول درگیری بندازین نیروی هوایشون سردرگم میشه
    دانشنامه دفاعی:
    آیا در مورد موشک آی 37 و آر 172 شنیده‌اید؟
    این یاک رو دیدم یاد شفق افتادم
    دانشنامه دفاعی:
    یاک 130 را منظورتان است؟
    بله شباهت دارند اما سکان عمودی شفق و دماغه کاکپیت و کانوپی‌اش متفاوت است.
    دقت بفرمایید:

    اما شباهت شفق و برهان بسیار بیشتر است. به جز اینکه برهان از یک موتور 15.5 کیلونیوتنی جی-85 (در اصل 16 کیلو نیوتنی) جی-90 استفاده میکند و کوچکتر از شفق و یاک است.
    دقت بفرمایید:

    تصاویر بزرگتر هستند Save as کنید و ببینید.
    یا علی
    اره ولی ما این نوع موشک‌ها رو داریم؟
    دانشنامه دفاعی:
    ما محدودیتی برای ساخت موشک نداریم
    مهم رادار هواپایه است که کارهای خوبی در آن مورد شده است
    البته موشک فکور نود را هم ساخته‌ایم که برد حدود 180 کیلومتر دارد
  • علی گوهر صمیمی
  • باسلام قبلا تحریم بود یه چیزی الآن هم دل من زیاد خوش نیست حالا شاید جنگنده مشترک تولید بشه ولی انتقال تکنولوژی مناسب صورت نمیگیرد و البته فکر نکنم روسیه بیاد طرح میگ1.44 را بده عمرا
    دانشنامه دفاعی:
    سلام
    لابی میگ را در نظر نگیرید
    اگر نتواند میگ 1.44 و میگ 35 را بفروشد برای همیشه پشت سر سوخو میماند.
  • علی گوهر صمیمی
  • باسلام
    قبلا هم لابی سوخو همین وضعیت رو داشته البته فکر کنم مسئولین روسی هم زیاد از میگ دلخوش ندارند به یغما رفتن اطلاعات میگ-29  و کلی مشکل دیگه گرفتار این شرکت روسی شده،شرکت خیلی خوبیه البته دارن روی جایگزین میگ-31 هم کار می مکنند راستی خبری از شرکت یاک نیست این بنده خدا ور شکست که نشده با شرکت ایلیوشین
    یاک صد وسی رو نیاز نداریم در اصل یک پروژه مشترک میان ایران و روسیه به نام اینتگرال بود که تو ورسیه شد یاک صدوسی و تو ایران شد شفق حالاهم باور ولی روسیه که ماشالله عشق دبه کردنه به خاطر فشار آمریکا ایران رو تنها گذاشت بدتر موتورشو هم(آر دی33) نداد ایران بخاطر همینه تولید انبوه نشده موتور  راسنی ادمین همیشه دلم میخواد خبرهای خوش از نیرو های مسلح به گوشم بخوره اما نه یک جنگنده جدید نه یک تانک جدید که بتونه مقابل تانک های نسل3 بیاسته تی هفتاد و دوها نمیتونن تو عراق که دیدی چه بلایی در مقابل آبرامز سرشون اومد نمیدونم شایدم من خیلی توقع دارم البته خوب کارمیشه ولی نمیفهممچرا ایران خیلی پتانسیل داره
    این امر خطیر ساخت جنگنده رو بسپرید به شرکتهای صنعتی که داریم مثل ایرانخودرو و سایپا که بیش از نیم قرن !!!!! تجربه صنعتی دارند یک ساله جنگنده پراید رو با موتور بهینه شده و ایرانخودرو هم جنگنده سمند رو با موتور دیرینه پژو405 تحویلتون میده کافیه یک کم اب روغن و ورق پراید و سمند رو دست کاری کنن میشه جنگنده ما خودمون رو سر کار گذاشتیم هنوز نمیتونیم اتاق یک خودرو رو که رو زمین راه میره طراحی کنیم و جهت اطلاع اشخاصی که نمیدونند عرض کنم همین سمند و مظهر زیبایی یک خودرو تیبا!!! رو مهندسان المانی و ایتالیایی طراحی کردن و قالب های اتاق هم شرکت کره ای و داشبورد و صندلی هاش هم یک شرکت اروپای شرقی ما الان با تولید که چه عرض کنم مونتاژ قطعات چینی و کره ای و... داریم همین لگن ها رو به زور وام و فروش اقساطی و صد البته انححصاری به ملت بیچاره ایران میندازین بیچاره به اون خلبانی که با این جنگنده از باند بلند بشه دیگه بمباران و دفاع هوایی پیشکش کلی یسرمایه رو هدر میدن اونوقت میفهمن که آره این جنگنده نسل 2 و 3 و اگه به پرواز دربیاد در چند ثانیه اول تو هوا تبدیل به پودر آهن خواهد شد

    مگرموتور اوج وتوربوجت وتوربوفن رونساختیم دیگه چه مرگشونه؟ مگرنمیگن توانایی مهندسی معکوس رودرحدعالی داریم بجای اینکه دو چنین میلیارد دلار به روس‌ها بدن که ۲۴سو۳۵ اونهم ده تا آپشن معیوب روش نصب می‌کنه و کم می‌کنه تحویل ما میده خوب همین پول رو خرج مهندسی معکوس آف چهارده تامکت خودمون بکنن که جنازش هم به نسل چهارونیم های امروزی مبارزه یه خورده هم دستکاری وارتقاش بدن یا تولید انبوه کنن.من نمی‌فهمم دنبال دزدی هستن که مث داستانهای تکراری ایران خودرو هرروز یه چراغ اضافه کنند بگن جنگنده کوثر ایکس ساختیم چندین میلیون دلار بدزدند. رهبری بایستی روی اینطورچیزها نظارت کنه که این پدرسوخته بازیها رو سره مردم درنیارن.بابا موتورتوربوفن سنگین هم که ساختیم والله دیگه روانیست نتوانیم یه جنگنده درستو حسابی بالای نسل چهار نسازیم.همین آف چهاردها رو ازش معکوس بسازیم بهتر از هرچیزیه

    مشکلی که مثل خوره بجان این مملکت افتاداختلاس،پدرسوخته بازی،زدوبند،گزارشهای کذب ودهن پرکن واغراق آمیز مسعولین به مقامات بالاتر وبازرسان فاسدتراز مسعولین،زدوبندها و زیرمیزی گرفتن از لابی های کمپانیهای خارجی برای قالب کردن جنس بنجول بقیمتی فراتراز قیمت واقعی،وآسیب مهمتری که نصیب مملکت میشه اینها نیست،مامشگلی باخوردن یه مدیر فاسد نداریم،دردعظیم مامدیر فاسد وطنفروشی هستش که فرضا همین خرید جنگنده هارو فلان مدیر که انجام میده یه جنگنده بی کیفیت هم ازنظر متریال هم کیفیت وآپشن ها وهم قیمت،که بعدها از ده سر به مملکت آسیبهای شدیدوبعضا غیرقابل جبران ملی ببارمیاره .وربطی هم نه به حکومت فعلی داره نه به حکومت شاه هم اونزمان خیلی شدید وواقعا اصلا مد شده بود،طوریکه محال بود توی یه پروژه  علنا مدیران رده بالا وحتی پایین و... علنا میخوردن،چون شاه وخاندانش تماما فاسد ودزد بودن دیگه کلا امری عادی شده بود،هم حالا هست،حالا باز خدا عنایتی که درحال حاضر به ایران داشته وجود رهبری وبازرسین پاکدست واطلاعات سپاه  و وزارت اطلاعات،وآقای رییسی هم خدایی برعکس خیلی از گذشتگان یا بهتر بگم جز مرحوم رجایی وآقای رییسی که من واقعا بهش ایمان دارم وتا حالا هم کسی یک ریال زدوبند وحرام خواری ازش نشنیده وهیچ حاشیه ای هم نداشته،که ازین بابت واقعا باید خداروشکرکنیم،وامیدوارم دفتربازرسی آقای خامنه ای وآقای رییسی سربازان شریف وپاسداران پاکدست امام زمان دقت وکنترل بیشتری برمساعل اقتصادی اعمال کنند،ودر مساعل کلان،قراردادهای سنگین وپروژه های مهم با دقت ونظارت بیشتری،واگرمیخواهیم مملکت درست بشه فقط وفقط دفتر رهبری وکنتل ودقت وپیشرفته پاسداران گمنام امام زمان بایدبر تمامی قراردادهای کلان اقتصادی ومملکتی وکنترل مدیران ورفتارشان  با اینچنین مدیران چه ریز ویا میانی وچه مدیران درست وارشد که زدوبند میکنندبایستی سریع شناسایی و درصورت اختلاس یا زدوبند،فارغ از هرجناح یا وابستگی یا...باید تحت تعقیب واقعاباید برخورد رضاخانی انجام بدن که این بلای خانمان‌سوز ازجان این مملکت وسیستم اداری ایران ریشه کن یا حداقل بسیارنادر باشه،مدیر مربوطه اگرقراردادمهم وملی باشه بایدبدون اغماض اعدام تمام اموال خودش وخانوادش بنفع دولت مصادره و....کنند،غفلت یه مدیر ارشد وآگاه دقیقا مصداق خیانت آگاهانه به مملکت وپذیرفتنی نیست،این گونه برخوردها مهمترین تاثیرش برسلامتی وبازدارندگی سایر مدیران ازپایین تا بالابسیار اثرگذار است درسایر موارد هم مصآدره اموال خودوخانواده،اگراعدام نمیکنید حبس طویل المدت بدون عفو، اخراج  ازشغل وممنوع درمساعل دولتی وممنوع الخروج و... که بی شک اثربزرگترش افزایش اعتماد عمومی وقانونمند نمودن سیستم ادراری و حتی خصوصی است 

    درموضوعی جنگنده وتسلیحات هوایی هم

    تازمانی که ما یه خط تولید مشترک وانتقال تکنولوژی به داخل،یا اگرواقعا موتورتوربوفن سنگین پیشرفته ساختیم دیگه تقریبا ۶۰درصدکار انجام دادیم مابقی هم سرازیری هستش که توان داخلیشو روداریم مختصرقطعاتی شاید نتوانیم که باکمک روسیه وچین یا.... میتوانیم برطرف کنیم، بهرحال یا تولید داخل یا انتقال تکنولوژی کامل همین میگ 1.44 یامیگ35 درکنار یاک برای آموزش خلبانان دوسه گزینه برترازهمه بنظرم مناسب ماست، درغیراینصورت بیشتر از همین یه اسکادران سو35که خریدیم خرید جنگنده اشتباه بزرگیه،واگرروسیه انتقال تکنولوژی این جنگنده ها یاسو35 -34نمیده بهترین کاراستخدام مهندسین خبره صنایع هواپیمایی خارجی با پیشنهادهای حقوق ومزایا و.....ویا حساب روی دانشمندان داخلی وسرمایه گذاری روی شرکت های دانش بنیان داخلی بهترین کاره،بااینکه بنظرم امروزه دیگه پهپادها کاراییشون درجنگ بمراتب برتراز سرنشین دارها هستش،وماباید با استفاده از دانش،تجربه،هوش ونبوغ وذکاوت ایرانی پهپادهایی باقابلیت های برتر ورادارگریز،ساخت تسلیحات کارآمد وودقت در انتخاب تسلیحات اونها وتوان حمل مهمات بیشتر،برد ودقت درنقطه زنی مهمات، اپتیک های بسیارقویتر،واستفاده از موتورهای جت،یا وانکل،و..... میتوانیم واقعا پهپادهایی که همچنان دنیارو حیرت‌زده کنیم در دستور کارمان باشه ولی واقعا برازنده ایران نیست که یه خط تولید جنگنده پیشرفته و مدرن رو نداره، اصن بخاطر اون وجهه و وزن خاصی که به کشور سازنده جنگنده پیشرفته میده ازنان شب هم واجب‌تره که سریعتر ودراسرع وقت خط تولید وتکنولوژی ساخت جنگنده داخلی ویکی دوخط بالگرد یاحداقل خط تولید ارتقاع همین کبری های خودمان  ویه بالگرد بزرگ ترابری  راه اندازی کنیم،امیدوارم،وقطعا مطمعنم دقدقه مهم رهبری هم اینموضوعات در اولویت اهم واجبات هستش که این دومهم زودتر راه اندازی بشه،درغیر اینصورت بیشترازین 24تا سوخو35 که خریدیم واقعا  خرید بیشتراشتباهه باید هزینه هارو روی خرید وانتقال تکنولوژی ساخت موتورهای قوی با بردار رانش سه بعدی و یه موتور قدرتمندجدید، انشالله که هرچه زودتر ببینیم درآسمان ایران جنگنده های ایرانی پرواز می‌کنه که زبانزد دنیاست، تشکر

    درحال خواندن مطلب بودم به جمله « شکست خوردن امریکا از ملت ایران » رسیدم ادامه ندادم چون دروغ است .حقیقت اینکه ما شکست خوردیم نه امریکا!!!!

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی