- ۷ نظر
- ۹۷۰بار مطالعه شده است
ای جی ام ۶۵ ماوریک یک موشک تاکتیکی هدایت شونده مادون قرمز هوا به سطح می باشد و می تواند در ماموریت های پشتیبان نزدیک ،کاربردی های ضد زرهی، حملات تهاجمی و تدافعی نقش ایفا نماید.
تحلیل موشک سومار را با قسمتی از یک متن خبری که در یک مجله خارجی چاپ شده بود شروع میکنیم: پایگاه خبری- تحلیلی «آویتیشن ویک» در گزارشی با اشاره به رونمایی از موشک مدرن «سومار» توسط جمهوری اسلامی تأکید کرد که رونمایی از این موشک، ایران را در میان قدرتهای برتر تکنولوژی موشکی جهان قرار داد. این پایگاه اینترنتی ویژه امور تسلیحاتی تصریح میکند که موشکهای سومار در کلاس موشکهای کروز با برد ۲۰۰۰ کیلومتر است و این مدل از موشکها یک جهش در رقابت تسلیحاتی در خاورمیانه است. آویتیشن ویک میافزاید: منابع اطلاعاتی در غرب باور دارند که سومار، ایران را در جمع اصلیترین کشورهای صاحب تکنولوژی موشکی در جهان قرار میدهد. این پایگاه در ادامه با اشاره به اینکه ایران تا سال ۲۰۱۲ توانایی در زمینه تولید موشکهای کروز را مخفی میکرد، تصریح کرد که بررسی تصاویر پخششده از این موشک نشان میدهد که سومار ۶ متر طول و بیش از ۱۲۱۰ کیلوگرم وزن دارد و با سیستمهای ناوبری از راه دور هدایت میشود. آویتیشن ویک در ادامه سومار را عامل نگرانی اسرائیل [رژیم صهیونیستی] میداند و تأکید میکند که سیستم دفاع موشکی اسرائیل باید برای مقابله با این نوع از موشک آماده شود.
موشکهای ۳ام۵۴ کالیبر و ۳ام۱۴ بیریوزا گروهی از موشکهای کروز دوربردِ کشتیپایه و زیردریاییپایه روسی هستند که برای حملات ضدکشتی، ضدزیردریایی و ساحلی و زمینی استفاده میشوند. این موشکها که در سال ۲۰۱۲ وارد خدمت در ارتش روسیه شدند به سر جنگی ۴۵۰ کیلوگرمی مسلح میشوند و برد موثر مدلهای مختلف آن بین ۵۰ تا ۲۵۰۰ کیلومتر است.
این روزها اخبار مختلفی درباره موشک جدید ایران در رسانه ها مطرح می شود که باعث شده غربی ها به بهانه آزمایش آن، از ارجاع پرونده کشورمان به شورای امنیت سخن بگویند؛ این موشک که "عماد" نام دارد، موشکی دوربرد با ضریب خطای زیر 10 متر و با قابلیت هدایت تا لحظه برخورد به هدف، است.
آزمایش موفقیت آمیز این موشک که بعد از اعلام پذیرش "برجام" از سوی مجلس شورای اسلامی صورت گرفت، این پیام را به ذهن متبادر می سازد که ایران برای دفاع از تمامیت ارضی خود به هیچ وجهی حاضر به کوتاه آمدن و مسالحه با دیگران نیست.
پیرانا نخستین موشک کوتاهبرد هوا به هوای ساخت برزیل است که در سال 2003 مورد آزمایش عملی ارتش این کشور قرار گرفت. هدف از ساخت پیرانا دستیابی به موشکی جایگزین برای AIM-9 ساخت امریکا بود.
ویکتور بوندارف گفت: امکان ربوده شدن جت های جنگنده در کشورهای همجوار سوریه و استفاده از آنها برای حمله به نظامیان روس در سوریه وجود دارد.