موشک هوا به هوای پیرانا

پیرانا نخستین موشک کوتاه‌برد هوا به هوای ساخت برزیل است که در سال 2003 مورد آزمایش عملی ارتش این کشور قرار گرفت. هدف از ساخت پیرانا دست‌یابی به موشکی جایگزین برای AIM-9 ساخت امریکا بود.

نام این موشک از یک ماهی گوشت‌خوار و مهاجم و مخوف آب‌های شیرین آمازون گرفته شده است. برزیلی‌ها در نیمه دوم دهه نود بود که احساس نیاز به یک موشک هوا به هوا را به درستی درک کردند، محدودیت‌ها و بد قولی‌های یانکی‌ها موجب شد که برزیلی‌ها به فکر موشک بومی خود بیفتند. از طرفی کشوری مانند آفریقای جنوبی یا چین هم توانسته بودند موشک‌های هوا به هوا به مبنای نیاز خود ساخته و توسعه دهند؛ اینجا بود که مهندسان برزیلی از خود پرسیدند: چرا ما موشک حرارتی ساخت خودمان را نداشته باشیم.

تحقیقات از دهه هفتاد آغاز شد و در این تحقیقات شرکت مکترون بود که طرح اولیه خود را با جدیت و خلاقیت بیشتری دنبال می‌کرد. به نحوی که در همان سالهای آخر دهه هفتاد یک موشک نمونه را معرفی نمود.

نمونه ارائه شده در دهه هفتاد

طرح مزبور مورد پذیرش قرار نگرفت و تحقیقات به طور ناپیوسته ادامه داشت تا اینکه در دهه نود همان شرکت طرح دیگری را ارائه نمود.

طرح ارائه شده جدید

این طرح مورد توافق قرار گرفته و با نام MAA-1 کلید خورد و در سال 2002 بود که موفقیت‌های نسبی خود را به نمایش گذاشت. اما این طرح هنوز اشکالاتی را داشت و برای رفع عیوب به خصوص قدرت مانور موشک عودت داده شد. برزیلی‌ها که سود خود را در همکاری با آفریقای جنوبی می‌دیدند از شرکت Denel آفریقای جنوبی کمک خواستند و آنها نیز با آغوش باز از این همکاری استقبال کردند.

نخستین نمونه پیرانا

نمونه‌های مختلف در کنار هم

در سال 2003 بود که پیرانا متولد شد و این بار قدرت مانور خیره کننده‌ای داشت. قدرت مانور نمونه MAA-1A بیان نشده است اما در نمونه B این قدرت تا 45 جی ذکر شده است که به راستی خیره کننده است. نمونه B تست نهایی پیرانا سال 2007 آغاز شد و اواخر سال 2009 تحویل آن شروع شد. در نمونه B شکل بالک‌های جلویی کمی تغییر کرد و احتمالن همین امر موجب افزایش قدرت مانور موشک شده است.

پیرانا MAA-1B

مشخصات موشک:

نوع هدایت: حرارتی ـ فروسرخ

برد: ده کیلومتر دارای فیوز لیزری

وزن سر جنگی: 12 کیلوگرم

سرعت: بیش از دو ماخ

طول موشک در هر دو نمونه: 2.75 متر

قطر موشک: 15 سانتی‌متر

وزن موشک: 89-88 کیلوگرم در دو نمونه

امروزه این موشک به چند کشور صادر شده است.

مؤلف: یاور

اختصاصی برای اوج آرمی و دانشنامه دفاعی