- ۰ نظر
- ۵۸۸بار مطالعه شده است
گردآوری و تالیف:علی گوهر صمیمی
چه چیزی باعث میشود تا یک بمب افکن دهه پنجاهی هنوز هم در خدمت باشد و کارایی خود را حفظ کرده باشد و هنوز هم محبوب باشد.
در این مقاله قصد داریم به برسی بمب افکن توپولف-۹۵ بمب افکن قدیمی و محبوب نیروی هوایی روسیه بپردازیم پس با ما همراه باشید.
شبکه خبر ما میگوید:
به ادامه مطلب برویم تا ببینیم چه خبر است
به گزارش ایرنا، روزنامه وال استریت ژورنال، روز شنبه به نقل از ژنرال «جوزف دانفورد» فرمانده نیروی تفنگداران دریایی آمریکا، نوشت: این هواپیمای ساخت شرکت 'لاکهید مارتین'، تقریبا 14 سال پس از آنکه نمونه اولیه اش در رقابت با مدل طراحی شده توسط شرکت بوئینگ به پیروزی رسید، آماده تحویل به ارتش شده است و پنتاگون قصد دارد 2 هزار و 400 فروند از این هواپیما را به مبلغ تقریبا 400 میلیارد دلار خریداری و در یک بازه زمانی 30 ساله، جایگزین جنگنده های قدیمی کند.
بدین ترتیب، نخستین گردان هوایی 10 فروندی
از جنگنده های نسل پنجم اف -35 که در پایگاه هوایی یوما در ایالت آریزونا
مستقر شده اند، اکنون آماده عملیات هستند. با این حال، منابع آگاه می گویند
آمریکا از این جنگنده ها تا سال 2017 در خارج از خاک خود استفاده نخواهد
کرد.
از میان مدل های گوناگون اف – 35، مدل F-35B که عمودپرواز است، با 134 میلیون دلار، گرانترین نمونه به شمار می رود.
تاخیر
در آماده سازی نهایی این جنگنده و رفع اشکال های فنی، باعث افزایش بهای
تمام شده و انتقاد از صرف بودجه فراوان برای آن شده است.
همچنین
منتقدان می گویند نتیجه رزمایش های مشترک میان اف – 35 و اف – 16 نشان می
دهد که نمی توان با قاطعیت گفت در نبرد هوایی میان این دو جنگنده، اف – 35
پیروز خواهد شد. پنتاگون می گوید نبرد هوایی، ماموریت اصلی اف – 35 نیست.
انگلیس، ژاپن، کره جنوبی، ایتالیا، استرالیا، هلند، نروژ، ترکیه و رژیم صهیونیستی، مشتریان خارجی این جنگنده رادارگریز هستند.
۱-توسعه
عملکرد مثبت جنگنده های شوروی در برابر جنگنده های آمریکایی در زمان جنگ ویتنام و کره ،آمریکایی هارا برآن داشت تا یک جنگنده متفاوت و قدرتمند طراحی کنند،در آن زمان مهره اصلی نیروی هوایی امریکا جنگنده اف ۴ فانتوم بود که تجربه های جنگ ویتنام نشان داد که جنگنده ای چون میگ-۲۱ در دست یک خلبان با تجربه ، کار را برای اف ۴ فانتوم بسیار سخت و حتی تمام می کند، جدا از آن مسولان آمریکایی وقتی در یک نمایشگاه هوایی در مسکو با میگ-۲۳ و میگ-۲۵ برخورد کردند تحت تاثیر قرار گرفتند و به نتیجه رسیدند که باید تولید یک جنگنده قدرتمند را شروع کنند.
لطفا به ادامه مطلب مراجعه کنید
توپ 100میلی متری ضد تانک راپیر در کارخانه جات "یورگانس کووا" و در بخش شماره 7 این کارخانه طراحی و ساخته شده است طراحی این توپ توسط مهندس "و.یا.آفاناسیف و "ل.و.کارنیف" در سال 1949 میلادی صورت گرفته است واولین نمونه ساخته شده از این نوع توپ با نام Т-12 در سال 1950 میلادی در یگانهای ارتش شوروی قرار گرفت و در سال 1971 میلادی با تغییرات کلی و مدرنیزه کردن این توپ و با تغییر نام اختصاری جدید МТ-12 (2А29) و با اسم "راپیر" به معرض تماشای عموم قرار گرفت.
به ادامه مطلب مراجعه کنید
فرماندهان رده بالای نظامی اتحاد جماهیر شوروی با علاقه فراوان به تجربه
آمریکایی ها در مقابله با حجم انبوهی از سیستم های دفاع ضد هوایی در ویتنام
نگاه می کردند. از درس های گرفته شده نیروهای نظامی شوروی دو نتیجه درباره
تجربه آمریکایی ها گرفتند. اول اینکه نیروی هوایی و نیروی دریایی ایالات
متحده اهمیت قابل توجهی را برای عملیات سرکوب دفاع هوایی دشمن (SEAD) مبذول
داشتند و هواپیماهای مخصوصی مانند وایلد ویزل ها (Wild Weasel)، سلاح های
مخصوصی مانند موشک AGM-45 Shrike و تاکتیک هایی که برای مقابله با سیستم
های دفاع هوایی شوروی که محافظ ویتنام شمالی بود لازم بود را بکار گرفتند.
هواپیمای F-105 Thunderchief مجهز به موشک ضد رادار AGM-45 Shrike بر فراز ویتنام
نتیجه دوم آنها این بود که برتری تکنولوژیکی ایالات متحده مهمترین عامل
تعادل در برابر برتری عددی شوروی و اعضای پیمان ورشو در هر درگیری در اروپا
خواهد بود. این بدان معناست که نه تنها آنها باید از ناتو انتظار داشته
باشند که سیستم های پیچیده ضد راداری را پیاده سازی کند بلکه همان پیشرفت
های تکنولوژی به ناتو امکان استقرار سیستم های دفاع ضد هوایی خودش را در
اروپا می دهد که که بتواند با تهاجم شوروی به اروپای غربی مقابله کند. در
حالی که هر دو طرف شوروی و آمریکا به حملات SEAD با هواپیما، سلاح و تاکتیک
های مخصوص علاقه نشان می دادند تفاوت اصلی در استفاده عملیاتی از دارایی
های SEADشان بود.
نقشه فرضی تهاجم زمینی اعضای پیمان ورشو به آلمان غربی و دره Fulda
دکترین شوروی و تفاوت آن با غرب
دکترین شوروی عملیات SEAD را به عنوان یک عملیات کامل در عملیات های هوایی
بر فراز اروپای غربی در نظر گرفته بود. در حالی که SEAD برای اعضای ناتو به
عنوان یک کاربری برای واحدهای مخصوص در نظر گرفته شده بود، عملیات های
SEAD شوروی در همه درگیری های هوایی آنها نقش داشت. به این دلیل که
استراتژی آنها برای حمله ساخت کریدورهایی بر فراز فضای اروپای غربی بود تا
به هواپیماهای تهاجمی آنها اجازه دهد که برای رسیدن به اهداف خود از آنها
ورود و خروج انجام دهند. برای اعضای پیمان ناتو عملیات های SEAD در مکان
های خاص و نقاط ضعیفی که سیستم های ELINT مشخص کرده بودند متمرکز بود. از
1959 به این سو دکترین شوروی شامل استفاده اولیه از سلاح های هسته ای بود.