پنج خودروی زرهی صنایع دفاعی ایران

این مطلب صرفن بازنشر بوده و به نشانه تایید آن توسط دانشنامه نظامی نیست

امروزه جمهوری اسلامی توانسته است با طراحی خودروهای جدید نظامی و تاکتیکی و ساخت انها که بعضا قابلیت حمل توپ و نصب تسلیحات سنگین را نیز بر روی خود دارند جز معدود کشورهایی باشد که در این زمینه تبحر دارند.

به گزارش کارنت به نقل از سراج، خودروهای تاکتیکی و فرماندهی و حمل و نقل تجهیزات نقش به سزایی در پیشبرد نبردهای زمینی دارد به طوری که نقش خودروهای با قابلیت تحرک بالا و حمل تجهیزات با تناژ بالا می‌تواند برای هر کشور کلید پیروزی باشد.

با توجه به وجود نواحی کوهستانی و جنگلی و همچنین مناطق صعب العبور که تعداد هلیکوپترها و هواگردها کافی نباشد می‌توان از هودروهای زرهی و تاکتیکی استفاده کرد.

امروزه جمهوری اسلامی توانسته است با طراحی خودروهای جدید نظامی و تاکتیکی و ساخت انها که بعضا قابلیت حمل توپ و نصب تسلیحات سنگین را نیز بر روی خود دارند جز معدود کشورهایی باشد که در این زمینه تبحر دارند.

در ذیل نمونه ای از خودروهای تاکتیکی- فرماندهی و زرهی تولید شده در داخل کشور و توسط صنایع نظامی کشورمان را مشاهده می‌کنید:

خودروی تاکتیکی سفیر

این خودرو به چند گونه 1.4 تن و نفربر تاکتیکی تقسیم می‌شود که در سیستم موتوری و طراحی از ساختار یکسانی برخوردارند و در طراحی بدنه و شاسی تا حدی متفاوت می باشند البته با توجه به یکسان بودن موتور می‌توان نتیجه گرفت که توان تولیدی توسط خودرو نیز یکسان و تنها ماموریت این خودرو تفاوت یافته است.

این خودرو که تولید کننده آن توانسته است به تولید بیش از 1000 دستگاه در سال دست یابد از موتور z-24 در آن استفاده شده است و از سیستم گیربکس مدل F4W81A  که از نوع هم سنگ می‌باشد نیز در ان استفاده شده است.

هر دو محور این خودرو صلب و فعال بوده و فرمانپذیر هستند همچنین فرمان این خودرو نیز از نوع هیدرولیکی بوده و شاسی آن به فرم U شکل است.

 

 

 طراحی این خودرو در کلاس تاکتیکی یک و 4 دهم تن به گونه ای است که با اندک تغییراتی در ظاهر خودرو، امکان نصب و استفاده از انواع سلاح از جمله موشک انداز 106 میلی متری، موشک انداز تاو، راکت انداز 107 میلی متری، موشک انداز مالیوتکا و نارجک انداز GMG فراهم می شود.همچنین با نصب تجهیزات مختصری روی خودروی سفیر، این خودرو به صورت خودروی فرماندهی، آتلیه مخابراتی و آمبولانس، در میدان های رزم و عملیاتی قابل استفاده است.البته این خودرو قابلیت تبدیل شدن به یک شلتر را نیز دارد و می‌تواند به عنوان خودرویی که نیاز است از آن در شرایط خاص عملیاتی که نیاز به تحرک بالا در آن است استفاده شود.

عکس/ آزمایش اژدر ضد اژدر روسها

Paket-NK اژدر جدید نیروی دریای روسیه است که قابلیت نابودی شناورهای سطحی و زیر سطحی و همچنین به کارگیری ضد اژدرهای دشمن را دارد. برد این اژدر 18 کیلومتر ،سرعت آن 92 کیلومتر بر ساعت و وزن سرجنگی آن 70 کیلوگرم است.

منبع:مشرق نیوز

تحلیل و بررسی جنگنده میگ-29

اختصاصی برای دانشنامه دفاعی

 

تحلیل و بررسی تانک تی-72

تحلیل و بررسی تانک تی-72 ارابه شیطان های کوچک

اختصاصی برای دانشنامه دفاعی

تصاویر بسیار زیبا از مالوتکا

موشک نایک هرکولس

موشک نایک هرکولس در ده هفتاد ترسایی در سرزمین نجس آمریکا ساخته شد.

ماشین خنثی کردن مین روسی اوران-6 (URAN-6)

دستگاه تخریب و خنثی کننده مین اوران-6 توسط مرکزتکنولوژی مسکو (766 UPTK) در سال 2014 طراحی و ساخته شده است،این سیستم هنوز مراحل آزمایش را پشت سر میگذارد و تحویل یگانهای ارتشی نگردیده است. کنترل ماشین اوران -6 توسط اپراتوری از فاصله 1000 متری صورت میگیرد و امکان و توانائی پیدا کردن و تخریب هر نوع مین و یا گلوله و راکتهای عمل نکرده و باقی مانده از جنگ را دارد،در ماشین اوران-6 چهار دوربین که در قسمتهای جلو و دو طرف و عقب قرار نصب گردیده اند که منظره کاملی از منطقه و محدوده کار ماشین را برای اپراتور مشخص میکند و پس از انجام عملیات پاکسازی منطقه برای کنترل و تائید قطعی کار ماشین خنثی کننده مین اوران-6 یکی از نیروهای تخریب منطقه مزبور را وارسی کرده و پاکسازی کامل منطقه مورد نظر را اعلام میکند.

اسناپر جدید

خانواده‌ بزرگ هواگردها- توپولوف- توپولوف 16

به نام خداوند کریم

ساخت هواگردها از زمانی سرعت گرفت که بشر نیاز مبرم به سرعت، دسترسی سریع‌تر به نقاط دوردست و نیاز به حمل و نقل نیرو و تجهیزات و ... را بیش از پیش در خود احساس کرد. وقتیکه این نیاز احساس شد دیگر هوانوردی یک تفریح تجملی به شمار نمی‌رفت بلکه یک نیاز اساسی و در پاره‌ای اوقات، حیاتی بود.

بعد از جنگ جهانگیر نخست نیاز به هواگردها به مراتب بیشتر شد و این نیاز موجب شد که شرکت بزرگ توپولوف که آن موقع یک شرکت متوسط بود دست به طراحی و ساخت هواپیما بزند. بدیهی است که در ابتدا این شرکت و طراحان و سازندگانش با دیگر شرکت‌ها تعامل داشتند و این تعامل موجب شد که برخی طرح‌ها از این شرکت به شرکت‌های سوخو ـ یاکولوف ـ میکویان ـ آنتونوف ـ ایلوشین ـ یاک منتقل شده یا بلعکس برخی طرح‌ها از آن شرکت‌ها به توپولوف منتقل شود و توسعه یابد. بر عکس شرکت‌های اروپایی و امریکایی شرکت‌های روس و شورویایی همکاری بیشتری با هم داشتند این همکاری تنگاتنگ تا پایان جنگ سرد ادامه داشت. هم اینک هم می‌شود این همکاری را بین شرکت‌های میکویان و سوخو دید. توپولوف و آنتونوف نیز هنوز با یکدیگر همکاری دارند. شرکت میل و یاک هم همینطور، اما این همکاری دیگر مانند گذشته نیست و رقابت گاه مخربی میان این شرکت‌ها وجود دارد. با این حال این موضوع نتوانسته مانع پیشرفت و سیر صعودی و تکاملی آنان شود زیرا بعد مخرب آن بسیار کمتر از رقابت و لابی گری در امریکا است. چنانچه لاکهید مارتین سعی می‌کند با لابی گری نورثروپ گرومن را به طور کامل از گردونه رقابت خارج کند و با باند بازی هورنت را جایگزین تامکت کند. یا بلعکس؛ در کل بنده از این لابیگری در آمریکا خوشحالم زیرا موجب می‌شود که روند رشد صنعت هوایی این کشور متوقف شود و در نهایت فساد به تمام سطوح طراحی و مهندسی آنان نیز رخنه خواهد کرد. نمونه‌اش را در نمونه وای‌اف-23 و سوپر تامکت شاهد بودیم که با لابی لاکهید از دور خارج شدند. البته در روسیه نیز این موضوع وجود دارد. رقابت و لابی بسیار قدرتمند سوخو، عرصه را بر میکویان و ایلوشین تنگ کرده است ولی این لابی‌گری و نزدیکی به مافیای قدرت در روسیه موجب نشده است که بر فرض ایلوشین و میکویان پویایی خود را از دست بدهند بنده متصورم که در آینده نزدیک طرحی مشترک از چند شرکت روس (منهای سوخو) خواهیم دید که پکفا را به طور کامل پشت سر خواهد گذاشت. زیرا ضرر و زیان طرح‌هایی مانند Mig-1.44 یا طرح‌های مشابه، شرکت‌ها را مجاب کرده است که دیگر بی گدار به آب نزنند.

توپولوف در ابتدای راه با چند تیم مهندسی که بعدها تبدیل به شرکت‌های بزرگی شدند کار را شروع کرد. نمونه‌های تولیدی این شرکت به صورت مشارکتی دارای تنوعی چشمگیری بوده و همیشه در صف مدعیان قرار داشته است. در میان طرح‌های این شرکت، پرنده‌هایی را می‌بینیم که با شرکت‌هایی مانند سوخو، میل، میکویان و... کار شده است.

نمونه‌های تولید شده در شرکت توپولوف پس از جنگ جهانگیر اول

ردیف	نام محصول	سال
1	Tupolev ANT-1	1923
2	Tupolev ANT-2	1924
3	Tupolev ANT-3 / R-3	1925
4	Tupolev ANT-4 / TB-1	1925
5	Tupolev ANT-5 / I-4	1927
6	Tupolev ANT-9 / PS-9	1929
7	Tupolev ANT-6 / TB-3	1930
8	Tupolev ANT-13 / I-8	1930
9	Tupolev ANT-10 / R-7	1930
10	Tupolev ANT-7 / R-6	1931
11	Tupolev ANT-14 "Pravda"	1931
12	Tupolev ANT-23 (I-12)	1931
13	Tupolev ANT-8 / MDR-2	1931
14	Tupolev ANT-16 / TB-4	1933
15	Tupolev ANT-25 / RD	1933
16	Tupolev ANT-21 (MI-3)	1933
17	Tupolev ANT-31 (I-14)	1933
18	Tupolev ANT-20 Maxim Gorki	1934
19	Tupolev ANT-22 / MK-1	1934
20	Tupolev ANT-40 / SB-2 / Ar-2	1934
21	Tupolev ANT-21bis (MI-3D)	1934
22	Tupolev ANT-27 / MDR-4, MTB-1	1934
23	Tupolev ANT-37 / DB-2	1935
24	Tupolev ANT-29 DIP	1935
25	Tupolev ANT-46 (DI-8)	1935
26	Tupolev ANT-36 / DB-1	1935
27	Tupolev ANT-35 / PS-35	1936
28	Tupolev ANT-44 / MTB-2	1937
29	Tupolev Tu-2	1940
30	Tupolev Tu-10	1945
31	Tupolev ANT-63P (Tu-1)	1946
32	Tupolev Tu-70	1946
33	Tupolev Tu-14 (Tu-81)	1947
34	Tupolev Tu-4	1947
35	Tupolev Tu-73	1947
36	Tupolev 77 / Tu-12	1947
37	Tupolev Tu-80	1949
38	Tupolev 82 / Tu-22	1949
39	Tupolev Tu-75	1950
40	Tupolev Tu-16	1951
41	Tupolev Tu-85	1951
42	Tupolev Tu-95	1952
43	Tupolev Tu-91	1954
44	Tupolev Tu-104	1955
45	Tupolev Tu-98	1956
46	Tupolev Tu-114	1957
47	Tupolev Tu-110	1957
48	Tupolev Tu-22	1958
49	Tupolev Tu-116	1958
50	Tupolev Tu-124	1960
51	Tupolev Tu-28 / Tu-128	1961
52	Tupolev Tu-134	1962
53	Tupolev Tu-126	1962
54	Tupolev Tu-144	1968
55	Tupolev Tu-154	1968
56	Tupolev Tu-142	1968
57	Tupolev Tu-22M	1977
58	Tupolev Tu-160	1981
59	Tupolev Tu-204	1989
60	Tupolev Tu-334	1999

برخی از این مدل‌ها نمونه‌های مشارکتی هستند که با دیگر شرکت‌ها از قبیل، میل، آنتونوف و سوخو کار شده است.

ردیف	نام	سال
40	Tupolev Tu-16	1951

Tupolev Tu-16

تی‌یو 16: یک بمب افکن استراتژیک نزدیک به صوت است که هنوز در برخی کشورها در خدمت می‌باشد. این بمب افکن در چین نیز به صورت ارتقاء یافته تولید می‌شود.

این بمب افکن در نمونه‌های مختلف توانایی‌حمل تسلیحات هسته‌ای، بمب‌های سقوط آزاد، موشک‌های مخوفی مانند خـ- 55 ـ خـ - 41 ، 31 و موشک‌های پیشرفته و قدرتمندی مانند خـ - 101 می‌باشد. به نظر نمی‌رسد که این پرنده به همین زودی‌ها عزم باز نشسته شدن داشته باشد. نمونه‌هایی از این بمب افکن مخصوص نبرد با زیر دریایی و نبردناوها طراحی شده است.

خدمه: شش تن

موتور: دو موتور am-3m با تراست 93.1 کیلو نیوتون

وزن تیک آف: 72 تا 79 هزار کیلوگرم

وزن خالی: 37200 کیلو گرم

طول بال: 32.9 متر

طول: 34.8 متر

ارتفاع تا نوک سکان عمودی: 10.9 متر

مساحت بال: 164.7 متر مربع

حداکثر سرعت: 1050 کیلومتر در ساعت برابر با 0.88 ماخ

سرعت کروز: 850 کیلومتر در ساعت برابر با 0.712 ماخ

سقف پرواز: 13000 متر (در نمونه H-6 ارتقاء یافته است) برابر با 42650 پا

رنج پروازی: 5800 کیلومتر در شرایط استفاده از سوخت اضافه تا 7200 کیلومتر

سلاح: 7 توپ 23 میلیمتری به انضمام 3 تا 9 تن تسلیحات مختلف

دارای توپ 23 میلیمتری 4 لول در دم که نرخ آتش بالایی دارد.

ارابه فرود این بمب افکن بسیار زبانزد بوده و دارای ده چرخ بود که وزن نشست و برخاست را به خوبی تقسیم می‌کرد.

تصویری گرافیکی از سه نمای مختلف

مؤلف: یاور

حق نشر برای نویسنده و پایگاه دانشنامه دفاعی محفوظ است.

باز نشر اثر با درج نشانی منبع و نام نویسنده بلامانع می‌باشد.

راکت چند منظوره روسی هرمیس Hermes

راکت هدایت شوند چند منظوره و با سوخت دو مرحله ای هرمیس در در سال 1996 میلادی در کارخانه اسلحه سازی KBP شهر تولا روسیه طراحی و ساخته  شده است.

در سال 2003میلادی نمونه مدل ضد تانک راکت هوا به زمین  Hermes-A طراحی و در روی بالگردهایКа-52  روسی نصب و مورد آزمایش قرار گرفت که نتیجه آن بسیار رضایت بخش بود و در سال 2009 میلادی تولید سری این نوع راکتها در کارخانه سازنده برای مصارف داخلی و صادرات به کشورهای خارجی آغاز گردید.
لطفا به ادامه مطلب مراجعه کنید

آشنایی با تیربار گرینوف / PK machine gun

پیشینه طراحی و ساخت این اسلحه به دهه های 50 و 60 میلادی برمی گردد، زمانی که طراحان شوروی با الهام گیری از تجارب آلمانیها در ساخت تیربارهای MG34 و MG42 در جنگ جهانی دوم طراحی یک تیربار قابل حمل و تغذیه شونده با قطار فشنگ را آغاز نمودند.
این طرح در زمانی آغاز شد که تیربارهای قدیمی "ماکسیم" که از دهه 1930 در خدمت ارتش شوروی بود، بارها نا کارآمدی خود را به اثبات رسانده و در برابر مشکلاتی همچون سرما یا گرد و غبار بسیار آسیب پذیر بودند.

بعد از این که مخترعین نام آشنای شوروی "گریگوری نیکیستن" و "یوری ساکالف" طرح خود در خصوص یک تیربار تغذیه شونده با قطار فشنگ 62/7 م.م. را نتوانستند تکمیل نمایند، "میخاییل کلاشینکوف " معروف وارد عمل شده و با ارائه یک تیربار مسلح شونده با گاز باروت که از گلنگدن چرخشی بهره می برد، توانست یک بار دیگر توانایی بلامنازع خود در تولید سلاحهای کارآمد را به همگان ثابت نماید. او توانست با تولید تیربار پ.ک.ت تحول جدیدی در تیربارهای سبک تغذیه شونده با قطار فشنگ ایجاد نموده و نیروهای پیاده ارتش سرخ را با قدرت و توان بیشتر بدرقه صحنه های رزم نماید.

این نسل از تیربارها مانند بسیاری از تیربارهای دیگر دارای گلنگدن باز بوده و به همین دلیل از نواخت تیر مناسب نیز برخوردار است وعلی رغم استفاده از الگوی تیربارهای غربی از اصول کلی کلاشینکوف تبعیت می کند. گلنگدن بزرگ و توانمند این تیربار توانایی پذیرش گلوله های 62/7 م.م را داراست و دارای فشنگ کش شبیه به تفنگهای هجومی کلاشینکوف می باشد. از آنجا که این تیربار از گلنگدن باز بهره می برد، پین شلیک را میتوان از روی گلنگدن برداشت. البته وقتی که گلنگدن در مسیر حمال خود می چرخد، پین شلیک روی حمال گلنگدن در حالت قفل شده باقی می ماند.
این تیربار یک اسلحه عمل کننده با فشار گاز و دارای یک پیستون با کورس بلند است و پیستون گاز به طور موقت بر روی حمال گلنگدن نصب شده و همراه آن حرکت می کند. پیستون گاز و رابط آن دارای صفحاتی از جنس کروم هستند تا مقاومت بیشتری در برابر خوردگی داشته باشند. ضمنا این نکته قابل توجه است که تمام تیربارهای این گروه دارای دافعه گلنگدن نیستند، اما نمونه های ساخت مجارستان و یوگوسلاوی مجهز به آن می باشند.

در جریان جنگ سرد این تیربارها شهرت زیادی در جهان داشتند و در درگیریهای مختلفی نیز مورد استفاده قرار می گرفتند. این تیربارها هنوز هم در روسیه، بلغارستان، مجارستان، رومانی، چین، یوگوسلاوی و احتمالا در لهستان تولید می شوند.

تیربار PKT چند منظوره میخاییل کلاشینکوف هرچند نتوانست به شهرتی همچون تفنگ تهاجمی طراحی شده توسط وی (مسلسل کلاشینکوف یا AK47) دست یابد، ولی اطمینان پذیری بالا، سادگی حمل و نقل و کارکرد ساده و روان توانسته است آن را در ردیف برترین تیربارهای چند منظوره دنیا قرار دهد.

خانواده تیربارهای PK از طرح قطار فشنگ با جعبه بسته شبیه به طرح مورد استفاده در تیربارهای ماکسیم استفاده می کنند. این قطار فشنگها دارای 3 طول مختلف هستند که شامل 100،200 و250 گلوله می باشند. قطار فشنگ 100 تیری در جعبه های کوچکتر جا گرفته و می توان در نبردهای هجومی آنرا در زیر سلاح به بدنه متصل کرد. جعبه های قطار فشنگ 200 و 250 گلوله ای بزرگتر بوده و در رزمهای پدافندی مورد استفاده قرار می گیرند. معمولا جعبه های 250 فشنگی برای نصب بر روی سه پایه استفاده می شوند. تیربار پی . کا بر علیه انواع هدفهای زمینی و بعضی از اهداف هوایی به کار می رود. نیروهای پیاده از این تیربار با به کارگیری دوپایه یا سه پایه استفاده می کنند. در ضمن تیربار پی . کا با مختصر تغییراتی در نفربرها و تانکهای روسی استفاده می شود. تیربار پی . کا در تانک بعنوان تیربار هم محور توپ اصلی مورد استفاده قرار می گیرد.

جنگ افزارهای میکروبی

دسته ای از جنگ افزارهای نابودی جمعی برای کشتن یا درمانده ساختن انسان ها، از بین بردن احشام یا خسارت زدن به محصولات کشاورزی از ریزارگانیسم ها، ویروس ها یا زهرابه ها استفاده می کنند. برخلاف جنگ افزارهای شیمیایی که از ترکیبات شیمیایی ساخته انسان برای کشتن بهره می گیرند، عوامل به کار رفته در جنگ افزارهای میکروبی در طبیعت وجود دارند. اما در روند تولید جنگ افزار، قدرت مرگ آوری آن ها به میزان زیادی تقویت می شود. برای نمونه، پس از ایجاد تغییرات لازم، یک میلیونیوم گرم میکروب سیاه زخم برای کشتن یک انسان بالغ کافی خواهد بود.