دفتر طراحی و ساخت میل در 12 دسامبر 1947 با مدیریت میخائیل میل کارش را آغاز کرد. در شمار آخرین مرکز بالگرد سازی تاسیس شده در شوروی سابق بود. میخائیل میل فعالیتش را با مطالعه اتوجایروها آغاز کرد و بعدن به هلیکوپتر علاقه‌مند شد. اولین طرح مرکز طراحی میل، جی.ام-1 بود که بعدها میل-1 خوانده شد و ناتو آن را هیر نامید.
میل-1،اولین دستاورد شرکت میل
اولین فروند از سه پیش نمونه اصلی میل-1 در سپتامبر 1948 (تنها 11 ماه پس از تشکیل دفتر طراحی میل) بعد از فرود واژگون شد. با این حال میل-1 اولین هلیکوپتر واقعی روس‌ها بود که با پروانه اصلی (از نوع تمام مفصلی) و پروانه دمی ساخته شد. این بالگرد توانست دو ماه زودتر از رقیب خود یعنی یاک-100 به پرواز درآید. طی سال‌های بعد، شکل و ترکیب ساختمانی تیغه‌های میل-1 بسیار اصلاح شدند.
تیغه‌های اولیه میل-1 دارای تیر فلزی و سازه چوبی با عمر خستگی حدود 200
ساعت بود، اما در 1961 در مدلی به نام موسکویچ از تیغه‌های تمام فلزی
استفاده شد و عمر خستگی آنها به 2000 افزایش یافت.هر چند طرح اولیه میل-1
پایدارساز افقی روی دم خور نداشت. چنین پایدار سازی در همه ی مدل‌های تولید
شده به کار رفت. در میل-1 دو یا سه نفری می‌توانستند در کنار هم و در پشت سر
خلبان بنشینند؛ البته میدان دید آنان چندان وسیع نبود.
تصویر کاکپیت
طی یک پرواز آزمایشی، یکی از پیش نمونه‌های میل-1 در ارتفاع 5000 متری از
کنترل خارج شد و سقوط کرد. در این سانحه خلبان توانست خودش را نجات
بدهد. مدتی بعد، طی پرواز آزمایشی پیش نمونه دیگری، در اثر نقص روتور، سانحه‌ای رخ داد که به کشته شدن خلبان و کمک خلبان بالگرد منجر شد. این
سوانح باعث توقف برنامه‌ها نشد و پس از اجرای اصلاحاتی، در 1949 تولید
انبوه میل 1 آغاز شد.
