از آنجا که هم امریکایی‌ها و انگلیسی‌ها در گذشته نه چندان دور طعم این تحقیر را در آبهای جنوبی ایران چشیده بودند، همه منتظر شدند تا ببینند چه برخوردی با متجاوزین جدید که 9 نفر آنها مرد و یک نفر زن بود می شود.
با اعلام این خبر و انتشار اخبار تکمیلی و توضیحات رسمی سپاه پاسداران، به سرعت تماس‌های مکرر میان وزارت خارجه امریکا با ایران برقرار شده و آنطور که بعدا فرماندهان سپاه گفتند، طرف آمریکایی با تمنا از دستگاه دیپلماسی ایران می‌خواست که این نظامیان آزاد شوند.
خط تماس میان قرارگاه خاتم، ستاد فرماندهی سپاه و وزارت امور خارجه برقرار شده و اخبار و اطلاعات در لحظه به اشتراک گذاشته می‌شود.
نظامیان به منطقه نامعلومی در جزیره فارسی منتقل شده و پرواز تهدیدآمیز 18 جنگنده آمریکایی بر فراز منطقه و آرایش نظامی رزمناوهای آمریکایی و فرانسوی حاضر در منطقه هم که تعداد آنها به 25 فروند می رسید، هیچ تاثیری در روند کار نداشت.
ایرانی‌ها طرف مقابل را به آرامش دعوت کرده و هشدار می دهند که در صورت اقدام خارج از عرف، جهنم نامعلومی برای آنها تدارک دیده شده است؛ تهدیدی که به سرعت اثر می‌کند و آنها مجبور می‌شوند از آبهای ایران دورتر شده و منتظر اراده جمهوری اسلامی بمانند.
با گذشت کمتر از 24 ساعت از وقوع ماجرا و پس از بازجویی و بررسی‌های دقیق از نظامیان متجاوز و رسیدن به این یقین که آنها (آمریکایی‌ها) ناخواسته و بر اثر اشتباه وارد آبهای ایران شده و قصد دیگری نداشتند، سپاه آنها را رها کرده و نظامیان رها شده به ناوگروه ترومن که چند روزیست برای انجام ماموریت به خلیج فارس آمده، منتقل می‌شوند.
چند روز بعد، فرمانده معظم کل قوا در سخنرانی عمومی از اقدام سپاه تقدیر کرده و آن را الگویی برای سیاستمداران جمهوری اسلامی معرفی می‌کنند.
از آنجا که معلوم است، «رهبر» به شدت از عملکرد پاسداران راضی است، بلافاصله فرصتی برای دیدار حضوری و تشکر چهره به چهره از آنها فراهم می‌شود.
در حاشیه نگاری که سایت دفتر مقام معظم رهبری آن را منتشر کرد، 3 نکته جالب می‌توان دید:
اول اینکه در این دیدار گفته می‌شود بالگردهای سپاه در هنگام دستگیری متجاوزین آمریکایی و درست در بحبوحه اقدامات خرج از عرف آمریکایی‌ها -که حتی فرمانده ندسا بواسطه این تحرکات، وقوع درگیری را بسیار زیاد می‌دانست- و تحرکاتی که نهایتا با تهدید سنگین سپاه آرام می‌گیرد، تا فاصله 500 متری ناوهای آمریکایی رفته و علاوه بر نمایش قدرت، در عمل نیز به آنها می‌فهماند که حرف نهایی را جمهوی اسلامی ایران خواهد زد.
این نزدیکی از آنجا جالب‌تر می‌نمایاند که بدانیم شناورهای آمریکایی در آبهای بین‌المللی برای خود حریم قائل هستند و گزارشی هم وجود ندارد که بگوید کشوری اراده کرده و این حریم را نقض کرده باشد جز در ایران و در خلیج فارس.
البته این موضوع چندان هم عجیب و غریب نیست چرا که بارها همه شاهد پرواز و تصویربرداری بالگردها، هواپیماهای گشت دریایی و پهپادهای سپاه و ارتش بر فراز ناوهای هواپیمابر آمریکا به عنوان نمادهای نیروی دریایی ارتش این کشور بوده‌اند و آمریکایی ها هم به نظر می رسد این موضوع را -علی رغم همه تلخی‌اش- قبول کردند و در هنگام عبور از تنگه هرمز برای ورود و خروج خلیج فارس، کاملا پاسخگوی نیروی دریایی سپاه پاسداران هستند.
نکته دوم در این دیدار آنجاست که فرمانده جوان یکی از شناورها به «رهبر» می‌گوید ما آمریکایی‌ها را مجبور کردیم به مدت 20 دقیقه به زبان فارسی با ما صحبت کنند.
این موضوع نیز جالب به نظر می‌رسد که افسران ناوگروه ایالات متحده مجبورند علی رغم امکان گفتگو به زبان بین‌المللی، به زبان فارسی با پاسداران صحبت کنند و درخواست‌هایی داشته باشند که البته وقعی به آنها نهاده نشده و شنیدن حرف آنها موکول به تمکین از اراده سپاه می‌شود.
اما نکته سوم: در خلال صحبتهای همین فرمانده جوان، معلوم می‌شود که سپاه پاسداران با کدام شناور خود به سراغ نیروهای متجاوز رفته ست: «شناور تندرو و موشک‌انداز تندر»
هرچند یقینا علاوه بر این شناور، پاسداران از یگان‌های دیگر خود نیز در این ماموریت استفاده کرده‌اند اما از آنجا که اسم «تندر» در دیدار با فرمانده کل قوا آمده، مروری اجمالی خواهیم داشت بر ویژگی ها و مختصات آن.
دکترین دریایی سپاه پاسداران در خلیج فارس با تکیه بر شناورهای تندرو و موشک‌انداز تعریف می‌شود؛ شناورهایی که به گفته دریادار فدوی فرمانده نیروی دریایی سپاه، سرعت آنها 2 برابر شناورهای آمریکایی بوده و اخیرا نیز سرعت 3 برابری آنها تست شده است.
در میان انواع شناورها، «تندر» یکی از بزرگترین‌هاست که در رده بین‌المللی، یک قایق موشک انداز (Missle Boat) و در ایران «ناوچه» نامیده می‌شود.
این شناورهای مستقر در خلیج فارس که برای اولین بار در اردیبهشت سال 76، ده فروند از آنها تحویل نیروی دریایی سپاه شد، با در اختیار داشتن یکی از دوربردترین موشک‌های کروز دریایی ایران (نور و قادر) نقش مهمی در حفظ و حراست از امنیت آبهای جنوبی کشور بازی می‌کند.
ناوچه تندر با 38.6 متر طول، 6.8 متر عرض و آبخور 2.7 متری، توانایی جابجایی 205 تُن بار را داشته و بیشینه سرعت آن نیز به حدود 65 کیلومتر بر ساعت می‌رسد و می تواند چند روز در دریا به گشت‌زنی بپردازد.
اما تجهیزات نصب شده بر روی شناور تندر چیست؟
- این شناور از رادار سطحی برای کشف و ردگیری اهداف سطحی و شناورهای دشمن با قابلیت شناسایی ده‌ها هدف، رادار ناوبری برای کمک به مسیریابی و نیز رادار کنترل آتش برای هدایت تسلیحات به همراه سامانه های هشدار راداری، جنگ الکترونیک و سامانه های مخابراتی بهره می‌برد.
- در قسمت سینه این شناور، یک توپ دو لول 30 میلیمتری AK-230 با نواخت تیر بالا (شلیک 1000 تا 2000 گلوله بر دقیقه) و با هدفگیری راداری قرار گرفته که بُرد آن برای درگیری با اهداف هوایی بین 2500 تا 4000 متر و با شلیک منحنی 6 تا 7 کیلومتر مناسب است.
این یعنی سلاح فوق، ضمن کاربرد در برابر اهداف دریایی به صورت مؤثری قابل استفاده در برابر تهدیدات هوایی نظیر هواگردهای سرنشین دار و پهپادها است.
- علاوه بر این، یک توپ دو لول 23 میلیمتری نیز در میانه ناو و درست پشت دکل قرار گرفته است که در محدود بُرد 2000 تا 2500 متری خود، سلاح بسیار خوبی برای انهدام پهپادها و بالگردها بوده و فضای ناامنی برای موشک و هواپیماهای دشمن به وجود می‌آورد.
نواخت تیر عملی این توپ 800 گلوله بر دقیقه است و روی شناورهای تندر قابلیت چرخش کامل به طرفین تا بیش از 110 درجه در هر سمت را داشته و در چرخش به سمت بالا نیز محدودیتی ندارد.
- یک قبضه تیربار 12.7 میلیمتری دوشکا در هر سمت شناور دیده می‌شود که با توجه به بُرد 1600 متری آن، در برابر اهداف هوایی برای مقابله با بالگردها، پهپادها و قایق ها سلاح مؤثر و البته به صرفه‌ای است.
گلوله‌های دوشکا که حاوی مواد منفجره نیز هستند، با سرعت 800 متر بر ثانیه شلیک می‌شوند.
- به احتمال زیاد در شناور تندر از تعدادی موشک‌های دوش پرتاب «میثاق» نیز بهره برده شود تا در مواقع لزوم به اجرای آتش مؤثر علیه تهدیدات هوایی دشمن در ارتفاعات پائین و متوسط بپردازد.
این موشک‌ها می‌توانند اهدافی در بُرد 5 کیلومتر و ارتفاع پروازی 30 تا 4هزار متر را با سرعت قابل توجه 600 متر بر ثانیه نابود کنند.
- اما مهمترین سلاح نصیب شده بر روی ناوچه تندر، 4 پرتابگر موشک‌های کروز دریایی از نوع «نور» و «قادر» است.
موشک نور با برد 120 کیلومتر یکی از دستاوردهای بسیار خوب وزارت دفاع در حوزه کروز‌های دریایی و البته معروف‌ترین آنهاست.
این موشک که سالهاست به صورت انبوه تولید و در اختیار نیروی دریای سپاه و ارتش قرار گرفته، قابلیت شلیک از روی شناور، ساحل و انواع هواگردها (بالگرد و جنگنده) را دارد و بارها در رزمایش‌های مختلف مورد تست و ارزیابی قرار گرفته است.
اما موشک «قادر» که خط تولید آن در آخرین روز از هفته دفاع مقدس در سال 90 افتتاح شد، بُردی در حدود 250 کیلومتر داشته و مانند موشک نور در اختیار نیروی دریایی سپاه و ارتش است و باز هم مثل همین موشک می‌توان آن را از روی شناور، ساحل و هواپیما شلیک کرد.
این موشک در کمترین زمان پس از رونمایی به تولید انبوه رسید و در همان مقطع برخی از رسانه‌های غربی مدعی شدند موشک قادر یک موشک خارجی است که ایران تنها یک فروند از آن را در اختیار دارد اما متخصصان زبده و کارآمد سازمان صنایع هوا و فضا با تولید و تحویل انبوهی از آن، علاوه بر نشان دادن توانمندی‌های بالای خود در تامین نیازمندی‌های موشکی نیروهای مسلح کشورمان، یکبار دیگر دروغ بودن ادعای رسانه‌های غربی را اثبات کردند.
در پایان ذکر این نکته ضروری به نظر می‌رسد که با توجه به پیشرفت روزافزون صنعت دفاعی به خصوص در حوزه دریایی، این احتمال قوی وجود دارد که سامانه‌ها و تجهیزات فوق، هرکدام با نمونه‌های جدید و پیشرفته‌تر خود جایگزین شده و مثلا از موشک‌های کروز 300 کیلومتری «قدیر» نیز در شناورهای سپاه استفاده شده باشد.
فارس
ای کاش قاهر واقعی بود تا می تونستیم از قایق های تندروی خودمون در مقابل جنگنده ها و اپاچی ها دفاع کنیم.