این توی یک توپ 155 میلیمتری ال 52 ساخت رژیم جانی صهیونیستی است. شولف در زبان عبری به معنای منجنیق است. این توپ خود کششی که بر اساس نمونه تانک مرکاوا سه و برجک مشابه مستا (یک کپی ناقص) و توپ دنل آفریقای جنوبی ساخته شده یکی از توپ‌های خودکششی ساخت صهیونیست‌هاست. پروژه ساخت این توپ به سال‌های 1970 ترسایی باز می‌گردد که صهیونیست‌ها به خاطر جنایات جنگی تحریم سوری شده بودند. برای همین تصمیم به ساخت یک توپ خود کششی بومی گرفتند. در کل هیچ اسلحه صهیونیستی پیدا نمی‌کنید که الگو دزدی نباشد و هر چه که این کثافت‌ها ساخته‌اند یا بازار مشترک بوده یا به واسطه دزدی از طرح‌های دوست و دشمن آن را ساخته‌اند.
پس از اینکه با طرح مزبور برای ساخت یک توپ خودکششی به اصطلاح بومی موافقت شد تحقیقات برای ساخت آن نیز آغاز شد و در نهایت بین سال‌های 84 تا 86 ترسایی دو پیش نمونه از آن در اختیار ارتش جانی صهیونیست‌ها قرار گرفت. پس از بررسی‌های به عمل آمده توسط فرمانده‌هان به این نتیجه رسیدند که ساخت این توپ با توجه به هزینه‌ها مقرون به صرفه نیست و از آنجا که سگ کثیفی مانند آمریکا حاضر است با سخاوتمندی توپ ام 109 پالادین را در اختیار ایشان قرار بدهد دیگر نیازی به سرمایه‌گذاری بر روی آن نیست.1
اما پیش نمونه‌ها؛ برای پیش نمونه‌ها از شاسی تانک مرکاوا 3 استفاده شد که این موضوع قیمت هر عراده توپ را به شدت بالا می‌برد.
مرکاوا
ام 109 پالادین نسخه آ3
استدلال مدافعان این طرح در برابر منتقدان این بود که این شاسی تغییر زیادی نسبت به شاسی مرکاوا 3 نداشته است و می‌توانند با تولید تانک‌ها این هزینه را سر شکن کنند. اگر به این شاسی دقت کنیم متوجه می‌شویم که جز چند تغییر جزئی در پیشانی و چرخ تغیرات چندانی هم نداشته است؛ از جمله تغییرات شاید خنده‌داری که انجام شده بود آوردن اگزوز به جلو بود. یکی دیگر از تغییرات که البته این مورد تغییر جالبی بود تغییر ظاهر چرخ محور جاده‌ای با دیگر چرخ‌ها بود. چنانچه به تصویر دقت کنید بعد از خورشیدی، چرخ اول با دیگر چرخ‌ها تفاوت دارد. شاید به نفع دراز مدت صهیونیست‌ها در تولید داخلی بود اما تولید هر شاسی مرکاوا قیمت هنگفتی را طلب می‌کرد. به نحوی که با هزینه تولید هر شولف می‌شد دو ام 109 پالادین تهیه کرد. با اینحال این توپ قابلیت‌های دیگری هم داشت که مدافعان طرح می‌توانستند از آن دفاع کنند. مانند اینکه توانایی سه شلیک در پانزده ثانیه را دارا می‌باشد که البته آمار قابل قبولی است. هر چند این سرعت شلیک نمی‌تواند به طور مداوم تکرار شود. اما این توپ می‌توانست پس از ایست کامل ظرف مدت 15 ثانیه شروع به شکیک کند.
پیش نمونه اول در حال آماده سازی برای اجرای آتش
هر دو پیش نمونه در کنار هم
نمای پشتی
از توانایی‌های این توپ می‌توان به قدرت موتور بسیار مناسب، هماهنگ سازی با
گلوله‌های ناتو، استفاده از توپ قدرتمند G5 آفریقای جنوبی، مقاومت زرهی مناسب، مقاومت شیمیایی،
میکروبی، رادیواکتیو اشاره کرد.
توپ آفریقای جنوبی2
با توجه به دقت و برد مناسب این توپ شاید بهترین گزینه برای شولف همین جی 5 آفریقایی بود. اما صهیونیست‌ها خلاقیت به خرج داده و فشار شکن و ترمز دهانه جدید برایش طراحی کردند که بر قابلیت‌های شولف نیز افزود.
موتور
شولف قادر بود 60 گلوله در محل ذخیره سازی گلوله‌های خود نگاه دارد که آمار قابل ملاحظه‌ای است. همچنین این توپ تمام توانایی‌های جی 5 را نیز دارا بود. اما وزن بالا، هزینه تولید و نگهداری آن موجب می‌شود که بنده آینده‌ای برایش متصور نباشم. این توپ با وزن 45 تنی خود و بار گذاری نیمه اتوماتیک دارای ضعف‌هایی نیز می‌باشد که از جمله می‌توان به ابعاد بزرگ اشاره کرد که آن را تبدیل به هدفی ساده می‌کند.
لازم به ذکر است که این توپ هم مانند بسیاری از توپ‌های 155 م‌م در انتهای شاسی مجهز با جک‌های تثبیت کننده است که هنگام شلیک پایین می‌آیند و شاسی را در جای خود ثابت نگه می‌دارند.
مشخصات:
خدمه: چهار جنایتکار حرامزاده
وزن: 45 تن
طول: 13.5 متر با لوله 9 متر بدون لوله
عرض: 3.5 متر
ارتفا: 3.4 متر
سلاح ثانویه: M2 کالیبر 50
توپ: جی 5
شاسی: مرکاوا 3
کالیبر: 155 م‌م
کالیبر لوله: L52
وزن پرتابه: 43.7 کیلوگرم
برد گلوله: 45 کیلومتر (بیس بلید) ERFB-BB به پاورقی شماره 3 رجوع کنید
نرخ آتش: 9 دور در دقیقه
زاویه آتش: 5- تا 70+
گردش برجک: 360 درجه
حامل گلوله: 75 در نمونه دوم
گلوله ثانویه: 1000 تیر (بعید است بیشتر از 150 تیر داشته باشد)
نام موتور: Continental AVDS 9AR 1790 diese
قدرت موتور: 1200 اسب
سرعت جاده‌ای: 60 کیلومتر در ساعت
برد جاده‌ای: 500 کیلومتر
پاورقی‌ها
1 توپ‌هایی که سال گذشته به غزه شلیک می‌کردند تماما ام 109 ساخت آمریکای نجس بودند.
2 مقاله‌ای کامل در مورد این توپ در دانشنامه دفاعی موجود می‌باشد.
3 تصویر زیر مربوط به گلوله مزبور است.
حق نشر برای دانشنامه دفاعی محفوظ است
