زیردریایی فوق پیشرفته کلاس Borei ساخت روسیه

font size="2">زیردریایی یک وسیلهٔ نقیله شناور است که می‌تواند در زیر سطح آب حرکت کند. شناوری است که همانگونه که از نامش پیداست توانایی شنا در زیر آبها را دارد. زیر دریایی برای نخستین بار در زمان جنگ داخلی آمریکا استفاده شد. در جنگهای جهانی اول و دوم بویژه جنگ جهانی دوم نبرد زیر دریایی‌ها یکی از ویژه ترین نبردهای آن جنگ شمرده می‌شود که از آن فیلمهای زیادی ساخته شده. در دوران جنگ سرد آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی هر کدام روی به ساخت زیر دریایی اتمی کردند. این زیر دریایی‌ها توانایی ترابری و شلیک موشکهای بین قاره‌ای با کلاهک هسته‌ای هستنداما نام زیر دریایی هسته‌ای بخاطر داستن موتور با سوخت هسته‌ای است که این زیر دریایی‌ها را از سوخت گیری دوباره بینیاز می‌کند. کشورهای انگلیس و فرانسه نیز دارای این زیر دریایی می‌باشند و به تازگی هند با خرید دو فروند زیر دریایی هستهای از روسیه به جمع کشورهای دارای این زیر دریایی پیوسته.

 تصاویر زیر مربوط به اولین زیردریایی ساخت روسیه در سال 1721 میلادی است.

زیردریایی‌ها از شگفت‌انگیزترین اختراعات بشر هستند. طی صدها سال دریانوردان فقط می‌توانستند روی عرشه کشتی‌ها کار کنند. اختراع زیردریایی به انسان اجازه داد تا بتواند همچون موجودات دریایی برای مدت طولانی (ماه‌ها و حتی سالها) در زیر دریا زندگی کند. ما اختراع زیردریایی‌های پیشرفته را مدیون مسابقه تسلیحاتی جنگ سرد بین دو ابرقدرت شرق و غرب در قرن بیستم هستیم!
 

دانشمندان برای ساخت و حرکت دادن زیردریایی‌ها از چندقانون استفاده کردند. ما ابتدا به بررسی دو قانون مهم می‌پردازیم:  قانون ارشمیدس:
طبق قانون ارشمیدس بر هر جسم (کمی یا کاملاً) غوطه‌ور در سیال معادل وزن سیال جابجاشده نیرو وارد می‌شود. همواره وزن جسم بطرف پائین و نیروی شناوری سیال بطرف بالا ظاهر می‌شوند. هرگاه این دو نیرو با هم برابر باشند (مانند کشتی روی دریا) جسم روی سیال شناور خواهد شد و اگر نیروی وزن بیشتر از نیروی شناوری سیال (مانند سنگ در آب) باشد، جسم کاملاً در سیال فرو خواهد رفت.
چگالی جسم به وزن بر حجم تعریف می‌شود. هرگاه چگالی جسم از چگالی سیال (آب) بیشتر باشد، جسم در سیال فروخواهد رفت.قانون بویل:
طبق این قانون در دمای ثابت، حجم و فشار یک سیال رابطه عکس با هم دارند . یعنی هرگاه فشار وارد بر سیال دوبرابر شود، حجم سیال نصف خواهد شد.
برهرجسم داخل سیال، فشاری به تمام سطح جسم (متناسب با عمق سیال) بطور مساوی وارد می‌شود. هرچه عمق سیال بیشتر باشد، فشار وارد بر جسم نیز بیشتر خواهد شد و طبق قانون بویل حجم آن باید کم شود. برای مثال اگر بالون پر از هوایی را به عمق اقیانوس ببریم، فشار عمق آب باعث کم شدن حجم بالون و متراکم شدن هوای داخل بالون خواهد شد.

 

 

زیردریایی کلاس Borei class که به روسی Борей  به معنای ( باد شمالی ) یکی از زیردریایی های پیشرفته نسل چهارم  ساخت روسیه  محسوب میشود . این زیر دریایی از پیشرانه اتمی استفاده میکند  و در حال حاضر سه زیردریایی از این کلاس ساخته شده است . این زیردریایی توسط کمپانی Sevmash ( این شرکت یکی از بزرگترین شرکت روسی است که ساخت زیردریایی های روسیه را به عهده دارد و از دیگر محصول این شرکت میتوان به زیردریایی دلتا 3 اشاره کرد)  و شرکت Rubin  طراحی انرا برعهده دارد. ( جالبه بدونید که زیردریایی کلاس کیلو هم از طراحی های این کمپانی است که در اوایل دهه 1980 وارد خدمت شد ).

در کل 4 کلاس زیردریایی روسیه (تایفون – Borei – دلتا 3- دلتا 4) قابلیت حمل و پرتاب موشک   بالستیک  قاره پیما اتمی را دارد.

این کلاس از زیر دریایی قرار است به مرور  زمان جایگزین زیردریایی کلاس دلتا و تایفون شود و یجورایی هسته اصلی ناوگان زیر سطحی روسیه  را قرار است تشکیل بدهد  . زیردریایی کلاس Borei   با طول 170 متر و قطر 13.5 متر و تعداد خدمه 107 نفر قرار است جایگزین غولی به نام تایفون شود در حالی که تایفون از نظر ابعاد و خدمه بزرگتر از زیردریایی کلاس  Borei  است ، پس بنظر میرسد علاوه بر تکنولوژی پیشرفته ای که این کلاس نسبت به نمونه های قبل دارد بحث کاهش هزینه و ابعاد زیردریایی  بسیار مهم بوده .  یکی از اهداف این پروژه جدای نوسازی ناوگان زیر سطحی روسیه انجام حمله به اهداف بوسیله نیروهای ویژه ، قابلیت دفاع و حمله به زیردریاییهای متخاصم و شناسایی و تجسس وکنترل بر شعاع گسترده عملیاتی می باشد و همچنین ایجاد ضربه دوم بوسیله نیروی موشکی.  

History and description (تاریخچه )

پس از فروپاشی نظام کمونیستی شوروی بحران سیاسی و اقتصادی روسیه را فرا گرفت . این بحران سبب شد که روسها از نظر به روز کردن و تجهیز نیروهای نظامی خود چند سال از رقیب دیرینه خود امریکا عقب بیفتند . مشکل اساسی روسها در ان زمان یعنی اوایل دوران حکومت روسیه پس از فروپاشی ، فرسودگی و کهنگی ادوات و تجهیزات بود که با توجه به پایان عمر بسیاری از تجهیزات ، گریبانگیر انها شده بود . ضمن اینکه طرحهای بسیاری از زمان شوروی باقیمانده بود .
در این اثنا روسها حتی مجبور شدند برخی پروژه های ناتمام که چیزی به اتمام انها نمانده بود را اوراق و به فروش برسانند . این مشکلات اقتصادی در نیروی دریایی به دلیل هزینه اورهال و نگهداری زیاد بیشتر به چشم می امد . مشکلات به قدری زیاد بود که انها را مجبور کرد برخی از زیردریاییها و کشتی های جنگی را به دلیل هزینه زیاد نگهداری با اینکه عمر مفیدشان تمام نشده بود اوراق و از رده خارج کنند .
این روند تا سال 1998 ادامه داشت .

 

در سال 1998 طبق برنامه ترمیم و نوسازی ناوگان دریایی روسیه برنامه ای برای طراحی زیردریایی نسل چهارم استراتژیک که نسل جدید این زیردریاییها به حساب می اید تدوین و در دستورالعمل قرار گرفت . اما به دلیل وضعیت بد اقتصادی این طرح مسکوت ماند چون عملا اجرای ان دران زمان امکان پذیر نبود . اما بالا خره در سال 2004 این پروژه شروع به کار کرد و تمامی طراحی ها و نقشه ها نیز به روز شد . این پروژه به شرکت معتبر کشتی سازی Severodvinsk که سازنده بیشتر زیردریاییهای اتمی استراتژیک روسیه است واگذار شد

 

 

 

طراحی های اولیه این محصول از اواسط سال 1980 شروع و نام  پروژه Project 935   بود .  اولین نمونه از این محصول در سال 1996 به اب انداخته شد و  طبق اولین برنامه ریزی ها قرار بود در 2002اولین نمونه   به خدمت گرفته شود  اما   متاسفانه مشکلات مالی که در ان زمان گریبانگیر کشور شده بود نگذاشت پروژه به موقع انجام شود و تاخیر زیادی در برنامه بوجود امد. همزمان با استارت پروژه ی  Project 935  طراحی موشک قاره پیمای جدید R-39UTTH Bark آغاز شد و قرار بود از این موشک در این زیردریایی  استفاده شود . این موشک قاره پیما  استراتژیک اتمی R-39M با کد SS-N-28 با توجه به تغییراتی که  در طرح و بروزرسانی هایی   که در سال  2004 تحت پروژه مدرنیزه 955U  توسط شرکت  Rubin که  سابقه ی  طراحی اکثر  زیردریایی های اتمی روسیه رو در کارنامه اش دارد  دیگر بکار نرفت و طراحی جدیدی برای استفاده از موشک در دستور کار قرار گرفت  و همین امر باعث شد  نام پروژه به  کد Project 955  تغییر کند .  یکی از علت های تغییر موشک میزان بزرگی خود موشک R-39M بود که  دارای ابعاد بسیار  بزرگی  بود  و گفتن باید از موشکی استفاده شود که هم   قدرت بیشتر و هم ابعادش کوچکتر باشد  و در نتیجه موشکی به نام RSM-56 Bulava (سوخت این موشک جامد و بر اساس موشک توپول طراحی و ساخته شده بود ، جالبه بدونید گزارش ها حاکی از این است که طراحی این موشک و موشک توپول توسط یک نفر انجام شده .)   انتخاب گردید. با توجه به اینکه در برخی از تست ها مکرر این موشک عملکرد مناسبی نداشت برخی از کارشناسان پیشنهاد دادن که به جای استفاده از این موشک از موشک R-29RMU Sineva استفاده کند. این موشک در حال حاضر در زیر دریایی کلاس دلتا خدمت میکند ولی چون موشک بولاوا ویژگی منحصر بفردی داشت همین انتخاب شد و در نهایت در سال 2011 یک تست انجام داد که از هر لحاظ موفقیت امیز بود.

 

 

از دیگر بروز رسانی هایی که در طرح صورت  گرفت   میتوان به استفاده از بدنه  hydrodynamically (هیدرودینامیکی) جهت پنهانکاری و عدم کشف توسط سیستم سونار دشمن ، استفاده از تکنولوژی  Pump jet که برای اولین بار در زیردریایی های روسی بکار رفته است ( در ادامه در باره این موضوع بیشتر توضیح میدهم ) ، اشاره کرد.

 

لازم به ذکر است قرار بود این زیردریایی  در ابتدا 12 موشک R-39  حمل کند ولی با توجه به طراحی های بی نقص شرکت روبین به عدد 16 افزایش یافت البته  و میتوانست 16 موشک Bulava را در خود ذخیره کند.( واقعا حیرت اوره). و بعدا هم طی بروز رسانی هایی این عدد به20 رسید.

 

اب اندازی

 

اولین زیردریایی از کلاس Borei  با نام Yuriy Dolgorukiy (  این زیردریایی عظیم نام خود را از بنیانگذار شهر مسکو، یوری دلگروکی گرفته است ) قرار بود در سال 2002 عملیاتی شود اما به دلیل محدودیت بودجه این کار انجام نشد و به تعویق افتاد. این محصول در نهایت در اوریل سال 2007 در سالن کارخانه سازنده و در جمع کارکنان و متخصصین کارخانه رونمایی شد. البته این زیردریایی در 13 فوریه  2008 به اب انداخته شد.

 

این زیر دریایی در تاریخ 15 آوریل 2007 در حالی که حدود 85درصد کار ساختش تمام شده بود از کارگاه ساخت به سمت اسکله ی راه اندازی در سِوِرودوینسک خارج شد. بر اساس منابع موجود، دولت روسیه بالای 5 میلیارد روبل(روسیه) را به تکمیل این پروژه عظیم اختصاص داده بود. سرانجام یوری داگروکی در تاریخ 21 نوامبر 2008 از بندر کارگاه شهر سِوِرودوینسک، جایی که تجهیز و عملیات نهایی در آنجا انجام شد، راه اندازی شد. راکتور این زیردریایی برای اولین بار در تاریخ 21 نوامبر 2008 فعال شد و نهایتا این دژ زیرآبی در تاریخ 19 ژوئن 2009 به سمت آبها حرکت کرده و عملیاتش رو شروع کرد. در 28 ژوئن سال 2011 با توجه به شکست های متوالی موشک بولاوا در سال های قبل این موشک با موفقیت ازمایش شد و پس از تاخیر طولانی مدت این پروژه  ، زیردریایی Yuriy Dolgorukiy در 10 ژانویه 2013 طی مراسمی با حضور وزیر دفاع Sergey Shoigu تحویل یگان دریایی روسیه شد.

 

 

کشورهای دارنده موشک‎های بالستیک شلیک شونده از زیر دریایی (SLBM):

 

 

فرانسه:

●M45 SLBM

●M51 SLBM

● M4 SLBM

آمریکا و انگلیس:

●Polaris missile

●Poseidon missile

●Trident missile

شوروی سابق(روسیه فعلی) :

● SS-N-4

● SS-N-5

● SS-N-6

● SS-N-8

● SS-N-17

● SS-N-18

● R-39 missile
● SS-N-23
● SS-NX-30

چین:

● JL-1 و JL-2 (در دست طراحی)

هند:

● Sagarika (در دست طراحی)

..................................................

زیر دریایی‎های مخصوص موشک‎های بالستیک (SSBNs):

● Benjamin Franklin class submarine آمریکا

● Triomphant class submarine فرانسه

●Ohio class submarine آمریکا

● Resolution class submarine انگلستان

● Vanguard class submarine انگلستان

● اکولا و تایفون و دلتا و بوری ساخت روسیه

● Xia class submarineچین

 

 

این محصول اولین زیردریایی استراتژیک اتمی ساخته شده بعد از فروپاش اتحاد جماهیر شوروی است.

قرار است 8 زیر دریایی از این کلاس ساخته شود که  تا به امروز 3 زیردریایی از این کلاس با نام های Yuriy Dolgorukiy و Alexander Nevsky و Vladimir Monomakh  ساخته شده و همگی فعال هستند و 3 مورد دیگر هم با نام های Knyaz Vladimir و Knyaz Oleg و Generalissimus Suvorov  با نام پروژه 955-A و در این مدل ها قرار است از 20 موشک بولاوا استفاده شود ، در دست ساخت هستند.  تعداد موشکهای قابل حمل  این زیر دریایی 20 فروند میباشد اما نکته تمایز ان نسبت به کلاس دلتا وجود 20 مقر پرتاب است ( دردلتا 16 مقر وجود داشت که همزمان قادر به پرتاب بودند )  .  این زیردریایی ها با  الحاق به یگان 31ام زیردریایی ناوگان اقیانوس مجنمد شمالی رسما در نیروی دریایی روسیه عملیاتی شدند.

توجه به اینکه در هر زیر دریایی ۲۰ موشک وجود دارد ، می توان گفت که دو عدد از این زیر دریایی ها با ( ۴۰۰ ) کلاهک هسته ای می توانند آمریکا را به ویرانه ای تبدیل کنند ، واین نشاندهنده ی عظمت خطر یک رویارویی هسته ای برای بشریت است .

 

 

دیمیتری مدودف در حال تماشای Yuriy Dolgorukiy

 

 

مشخصات

 

این کلاس از زیر دریایی اتمی دارای ابعادی به طول 170 متر و عرض 13.5 متر و ابخور 10 متر میباشد. وزن این زیردریایی بر روی اب 14720 تن و در زیر اب این وزن به 24000 میرسد . حداکثر عمقی که این زیردریایی میتواند به ان برسد 480 متر است و همچنین توانایی ماندن به مدت 100 روز را در زیر اب دارد . تعداد خدمه این زیردریایی 107 نفر میباشد . طبق مشخصاتی که به بیرون درز کرده نوع الیاژ بدنه  این زیردریایی از فولاد ضد مغناطیس میباشد . همچنین سرعت این زیردریایی بر روی اب 15 گره دریایی و در زیر اب 30 گره دریایی میباشد.

 

در ضمن لازم به ذکر است که  در طراحی  بدنه و  پروانه این غول اهنی سعی شده WAKE OR VERTEX (همان گردابه مکانیک سیالات که با حرکت جسم در سیال ایجاد میشه و باعث کشف شدن زیردریایی در آب و باعث اصحکاک هواپیما در هوا و همچنین باعث ایجاد نیروی درگ و مخالف و کاهش برد گلوله ها پس از شلیک میشه ) به شدت کاهش پیدا کند و موجب میشود که این زیردریایی صدای کمتری تولید کند. . این قابلیت در زیردریایی کلاس کیلو هم استفاده شده.

 

پیشرانه

 

 

 

زیردریایی کلاس Borei  برای نیروی حرکتی خود از یک راکتور اتمی آب تحت فشار (PWR) مدل OK-650 با توان 190 مگاوات استفاده میکند. این راکتور از سوخت غنی شده با غنای 20 – 45 درصد استفاده میکند و طراحی این راکتور از زمان 1970 اغاز شده بود. لازم به ذکر است زیردریایی هایی نظیر تایفون و اکولا هم از این نوع راکتور بهره میبرند. معمولا امریکا و روسیه از سیستم توربین بخار به عنوان نیروی محرکه خود در نیروی دریایی  استفاده می کند و کشورهایی مثل فرانسه وچین از برق تولید شده توسط راکتورها توی موتورهای الکتریکی برای پیشران استفاده می کنن.

 

تصویری از یک دفنگاه راکتور های از رده خارج  نیروی دریایی امریکا

 

 

 

شاید برای خیلی سوال باشد که این سیستم چگونه کار میکند  ، در ابتدا عرض کنم این راکتورها که در زیردریایی ها ، ناو هواپیمابر ، ناوشکن ها استفاده میشوند فرقی با راکتورهایی که در نیرگاه های زمینی هستند فرقی ندارد و عملکردشون  دقیقا مثل همونه ولی در موارد زیر تفاوت دارن :

1-در مقیاس برابر ، تولید نیروی بالاتری رو دارن ، در حالی که توانایی استفاده از هم اورانیوم با غنای پایین و هم غنای بالا رو دارن . لازم به ذکر است نیروی دریایی امریکا در راکتورهای خود معمولا از غنای بالای 90 درصد استفاده میکند.
2- راکتورهای تجاری عمدتا هر سال سوخت گذاری میشن در صورتی که این زمان توی یگان های نظامی حداقل 10 سال تا حداکثر 33 سال هست ، این مساله هم به دلیل استفاده از هسته های راکتور با عمر بالا هست.
3-معمولا راکتورهایی که بصورت تجاری ساخته میشن مشکل ابعاد و اندازه ندارن ولی در زیردریایی ها این فاکتور مهمی است.
4- جنس میله های سوخت در این راکتورها زیاده ولی معمولا از آلیاژ زیرکونیم استفاده میکنند چون رسانایی خوبی دارن.

برای بیان طرز کار یک زیردریایی اتمی ابتدا باید اندکی راجع به فرآیند شکافت هسته ای در یک راکتور و تولید برق توسط آن توضیح داد.
در یک راکتور هسته ای فرآیند شکافت هسته ای انجام می شود (فرآیند شکافت هسته ای : در طی این فرآیند یک نوترون به اورانیوم 235 زده می شود و آن را به اورانیوم 236 که بسیار ناپایدار است تبدیل می کند ، به دلیل ناپایداری زیاد اورانیوم 236 ، خود فرو میپاشد و به عنصر باریم و عنصر کریپتون تبدیل می شود). انجام فرآیند شکافت هسته ای گرمای بسیار زیادی آزاد می کند. این گرما باعث تبخیر آب هایی که در اطراف راکتور قرار دارند می شود. بخار های تولید شده با فشار بسیار زیادی به توربینی زده و باعث حرکت آن توربین می شوند این توربین به یک ژنراتور تولید برق متصل است و به این صورت از فرآیند شکافت هسته ای برق تولید می شود. (البته این فرآیندها به این راحتی که من گفتم نیستند و من مقداری آنها را ساده کردم !)
یک زیردریایی اتمی نیز راکتور اتمی دارد که در آن شکافت هسته ای انجام می شود و گرمای زیادی تولید و باعث بخار شدن آب های موجود در اتاقک بخار که در ارتباط با راکتور است ، می شود. این بخار ها با شدت به توربینی برخورد کرده و آنرا به حرکت در می آورد. توربین به یک ژنراتور تولید برق متصل است و برق تولید می کند برق تولیدی به موتور الکتریکی زیردریایی می رسد و به این ترتیب یک زیردریایی اتمی به حرکت در می آید.استفاده از یک پیشرانه هسته ای در زیردریایی ها مزیت های زیادی نسبت به موتورهای دیزلی دارد که برخی از آنها عبارتند از : هزینه کمتر ، مصرف سوخت کمتر ، امکان جابجایی بسیار زیادتر ، صدای کمتر (صدای موتورها) ، هدایت و کارکرد راحت تر (کار با موتورهای الکتریکی بسیار ساده تر بوده و توانایی بیشتری به زیردریایی می دهد) ، سرعت و قدرت بالاتر (موتورهای الکتریکی معمولا دورهای بسیار بالایی دارند) و . ...
شاید براتون جالب باشه که چرا با اینکه راکتور زیردریایی برق تولید میکند چرا در زیردریایی ها اتمی از باتری نیز استفاده می کنند و از برق تولیدی راکتور بجای باتری استفاده نمی کنند ، یکی از علت ها را میتوان قدرت بالای بخار و عدم توانایی کنترل بخار در فاز سوپرهید دانست که باعث میشود به تجهیزات اسیب بزند و هزینه  تعمیر نگهداری را بالا ببرد در ضمن کنترل پذیری وسایل الکتریکی راحت تر است و این یک روش برای کاهش هزینه ها در این جور سازه های پرخرج است و یکی از دلایل را هم میتوان این باشد که زمانی که زیر دریایی به حداکثر سرعت خود برسد توان مصرفی موتور از توان اصلی ژنراتور بیشتر هست باتری ها در مدار قرار میگیرند تا جبران خلا نیرو رو بکنن و در بقیه زمان ها باتری ها شارژ میشوند . و دلیل سوم هم میتواند این باشد که برای جلوگیری از افزایش حجم راکتور  و خود زیردریایی ، راکتور را طوری طراحی میکنند که فقط برای استفاده موتورها قدرت داشته باشه و قدرت بیشتر از نیاز موتورها تولید نکند تا در جای دیگری استفاده شود. در واقع استفاده از باطری برای تامین نیازهای برقی زیردریایی مقرون به صرفه تر از استفاده از یک راکتور اتمی بزرگتر است و باز هم هزینه ها کاسته خواهند شد. در واقع اینا بخشی از طراحی هایی بود که شرکت سازنده در نظر گرفته.
لازم به ذکر است این نوع زیردریایی ها چون از راکتور استفاده میکنند مزیتی دارند و ان هم عدم نیازش به هوا هست و معمولا فقط برای اذوقه و تهیه غذا این غول اهنی به سمت ساحل حرکت میکند. اگر زیردریایی از پیشرانه دیزلی و از سیستم مستقل از هوا استفاده کند فقط میتواند تا چند روز در زیر اب بماند و حتما باید برای هواسازی به سطح اب بیاید ولی در در صورت هسته‌ای بودن پیشران مشکل انرژی وجود نداره و با استفاده از آب دریا اکسیژن مورد نیاز قابل تولید هست   و این زیردریایی میتواند 100 روز متوالی بر زیر اب باشد.( این یک مزیت بزرگ در زیردریایی اتمی است و امید وارم ما هم به سمت ساخت این زیردریایی ها برویم )
تکنولوژی پمپ جت
این تکنولوژی برای اولین بار است که در زیردریایی روسیه بکار میرود.
یکی از انواع موتورهای جت است که با بیرون فرستادن جریان آب از پشت قایق باعث حرکت قایق می شود.
مزایا: توانایی کارکرد در آبهای کم عمق ،قدرت بالا و میزان خسارت زیست محیطی کم   و همچنین ایجاد صدای کم
محدودیتها: بازده کمتر نسبت به موتورهای پروانه ای و آسیب پذیری نسبت به ورود اشیاء خارجی.

 

سیال موازی محور وارد چرخ پمپ می گردد و به طورمایل نسبت به محورازچرخ خارج می گردد.این پمپ ها برای ایجادفشارها و دبی های متوسط به کارمی روند .  دامنه کاربرد پمپ های سانتریفیوژ بسیار وسیع بوده ،ودرصنایع شیمیایی،کاغذسازی، صنایع غذایی ولبنیات ،فلزات مذاب،آب وفاضلاب ،فع موادزائد،نفت وپتروشیمی ودیگر موادبه کارمی روند.از نظرظرفیت وهد،توانایی این پمپ ها برای ظرفیت های بالاومتوسط نوع جریان وتری و هدهای پایین نوع محوری و هدبالانوع شعاعی می باشد. البته دو کمیت هد و ظرفیت مستقل از هم نیستندوبه شکل،اندازه و سرعت ایمپلر بستگی دارند.
به زبان ساده تخلیه یک طرفه مایعات از دیگر استفاده های اژکتورهاست که در این حالت اژکتور همانند یک تلمبه عمل می نماید که در صنعت به (Jet Pump) معروف است. نحوه کار این پمپ ها بصورت ایجاد جریان های آبی با استفاده از پمپ و شیوه ی چرخشی سانتریفیوژی برای حرکت زیردریایی (همانند موتور جت هواپیماها) با قابلیت کنترل بردار خروج جریان آب (مانند تکنولوژی TVC) میباشد . استفاده از این پیشرانه باعث مصونیت بیشتر پره های ملخ زیردریایی ، کاهش اثرات آکوستیکی زیردریایی و کشف ناپذیری ، افزایش مانورپذیری زیردریایی و افزایش سرعت آن به 29 نات (در زیر آب) میشود .

 

Forward, back, side & turn by pump-jet

من حقیقت  زیاد در نت گشتم ولی عکسی از پره پیشران  این زیردریایی پیدا نکردم و در اکثر عکسها این قسمت پوشیده شده بود ولی من حدس میزنم که از این نوع استفاده کند. این پره در کلاس ویرجینیا هم استفاده شده و باعث میشود که صدای کمتری تولید کند

 

شایان به ذکر است یکی از ویژگی های عالی این زیردریایی استفاده از کپسول نجات است که در مواقع ضروری میتواند از زیردریایی جداشود و همچنین این محفظه ظرفیت کل خدمه را دارد.

تصاویری کم یاب از داخل زیردریایی

 

 

 

 

 

 

 

تسلیحات

 

 

موشک  RSM-56 Bulava (کد ناتو : SS-NX-30 )

 

 

 

 

موشک بولاوا نمونه ی دریایی موشک SS-27 Topol-M است  و  خود موشک توپول-ام هم نمونه کاملا غربی ندارد . این موشک برای نفوذ به سیست دفاع موشکی NMD طراحی شده و پیشرفته ترین موشک حال حاضر به حساب میاد. اگر کمی دقت کنیم این موشک کاملا بالستیک بحساب نمیاد و یجورایی نیمه بالستیک محسوب میشه Quasi ballistic missile)) .موشک هایی که این قابلیت را دارن دارای مسیر پرتابه ای کوچکتری نسبت به موشکهای بالستیک هستند که این ویژگی برد انها را کاهش میدهد اما قدرت مانورپذیری آنها را افزایش میدهد ( یکی از دلایل فوق مدرن بودن این موشک همین است) . اگر طراح این موشک میخواست این موشک را کاملا بالستیک طراحی کند قطعا برد ان بیشتر از 12000 کیلومتر خواهد بود.

 

 

این پروژه بسیار برای روسیه پر هزینه بود چون تست های زیادی روی ان انجام شد و لیست تست های ان را عبارتند از :

 

 

تاریخ پرتاب: 2 مرداد 1373 :: موقعیت پرتاب: سطح :: نتیجه: شکست:: علت: موتور سوخت جامد در هنگام آزمایش منفجر شد.
 

تاریخ پرتاب: 1 مهر 1373 :: موقعیت پرتاب: سطح:: نتیجه: موفقیت آمیز :: نوع تست: پرتاب موشک و رفع معایب آیرودینامیکی در بدنه ی موشک .
 

تاریخ پرتاب: 5 مهر 1374 :: موقعیت پرتاب: سطح :: نتیجه: موفقیت آمیز :: نوع تست: اولین تست پروازی کامل. در این تست، موشک مسیر بالستیکی خود را به طور کامل طی کرد .

تاریخ پرتاب: 30 آذر 1374 :: موقعیت پرتاب: زیرسطح :: نتیجه: موفقیت آمیز :: نوع تست: اولین آزمایش موشک از زیردریایی .
تاریخ پرتاب: 16 شهریور 1375 :: موقعیت پرتاب: زیرسطح :: نتیجه: شکست :: علت: موشک های قاره پیما سامانه های چند مرحله ای هستند که در این تست، این موشک در مرحله ی اول خود اندکی پس از پرواز غیر فعال شد و این در نوع خود یک شکست وحشتناک محسوب می شود .
تاریخ پرتاب: 3 آبان 1375 :: موقعیت پرتاب: زیرسطح :: نتیجه: شکست :: علت: همانند مورد شماره ی 5، مهندسان هوافضای روسیه نتوانستند مشکل مشاهده شده را حل کنند و موتور موشک مجددا در همان مرحله ی اول خاموش شد .
تاریخ پرتاب: 3 دی 1375 :: موقعیت پرتاب: زیرسطح :: نتیجه: شکست:: علت: با وجود حل شدن مشکل در مرحله ی اول، موتور موشک در مرحله ی سوم خاموش شد .
تاریخ پرتاب: 8 تیر 1386 :: موقعیت پرتاب: زیرسطح :: نتیجه: موفقیت آمیز :: نوع تست: در مرحله از آزمون، موشک به کلاهک جنگی مسلح شد و هدف از پیش تعیین شده را منهدم کرد .
تاریخ پرتاب: 27 شهریور 1387 :: موقعیت پرتاب: زیرسطح :: نتیجه: موفقیت آمیز :: نوع تست: در این آزمایش، برد و مدت زمان برخورد موشک با هدف محاسبه شد، بیولاوا توانست در 20 دقیقه هدف را در مسافت بسیار دور منهدم کند .
تاریخ پرتاب: 7 آذر 1387 :: موقعیت پرتاب: زیرسطح :: نتیجه: موفقیت آمیز .
تاریخ پرتاب: 2 دی 1387 :: موقعیت پرتاب: زیرسطح :: نتیجه: شکست:: علت: موشک در مرحله ی سوم خود دچار اختلالاتی شد و خود به خود منفجر شد .
تاریخ پرتاب: 24 تیر 1388 :: موقعیت پرتاب: زیرسطح :: نتیجه: شکست:: علت: موتور موشک در مرحله ی اول خود دچار اختلالاتی شد و موشک به طور کامل متلاشی شد و تا اینجا هزینه های کلانی را بر دوش دولت روسیه تحمیل کرد .
تاریخ پرتاب: 18 آذر 1388 :: موقعیت پرتاب: زیرسطح :: نتیجه: شکست :: علت: موشک در مرحله ی سوم متلاشی شد .
تاریخ پرتاب: 15 مهر 1389 :: موقعیت پرتاب: زیرسطح :: نتیجه: موفقیت آمیز :: نوع تست: سنجش برد و مقایسه ی یک سری محاسبات دیگر .
تاریخ پرتاب: 7 آبان 1389 :: موقعیت پرتاب: زیرسطح :: نتیجه: موفقیت آمیز :: نوع تست: موشک از دریای سفید پرتاب شد و هدف خود را در یک مسافت بسیار زیاد منهدم کرد .
تاریخ پرتاب: 7 تیر 1390 :: موقعیت پرتاب: زیرسطح :: نتیجه: موفقیت آمیز :: نوع تست: این موشک از دریای سفید توسط یک فروند زیردریایی ایاری دلگورکی پرتاب شد و هدف خود را با موفقیت منهدم کرد، گفتنی است که این تست از کامل ترین آزمایش های بولاوا بود . این ازمایش در حضور رییس جمهور روسیه انجام شد

 

 

 موشک برای هدایت ازسیستم  اینرسیایی و ماهواره ای (GLONASS) استفاده میکند  این سیستم ناوبری میزان دقت این کلاهکها را به حدود 350 متر رسانده است . البته به گفته برخی سایت ها این دقت از این مقدار هم بیشتر است . این موشک می تواند شش یا ده بلوک هسته ای هیپرسونیک با قابلیت مانور و رهنمون سازی جداگانه داشته باشد که می توان ارتفاع و جهت مسیر پرواز آنها را تغییر داد.

 

 

این موشک به گونه ای طراحی شده که میتونه یک انفجار اتمی در فاصله ی 500 متری رو تحمل کنه همچنین در مقابل مواد شیمیایی,تداخلات EMP,ومزاحمت های فیزیکی مقاوم است . این موشک از سوخت جامد بهره میبرد  و سه مرحله ای است  که در مرحله ی اول و دوم از سوخت جامد و در مرحله ی آخر برای مانورپذیری بالاتر در هنگام جدا شدن کلاهک ها (در مقابل سیستم های دفاع موشکی) از سوخت مایع استفاده میکند، لازم به ذکر است این موشک مثل نمونه امریکایی خود Trident2 سه مرحله دارد ولی نمونه امریکایی در همه مراحل از سوخت جامد بهره میگیرد. . این موشک قراره در زیر دریایی های  کلاس بوری قرار بگیره و با توجه به این مسئله که این زیردریایی میتونه 16 تا 20بولاوا رو حمل کنه باعث میشه توان پتانسیل بازدارندگی هسته ای دریایی روسیه به میزان زیادی افزایش پیدا کند.

این موشک در کلاس تایفون هم استفاده میشود. اگه ایران میتونست از این موشک داشته باشه یک قدرت تمام عیار منطقه محسوب میشد.

 

اژدر

 

 

6لوله پرتاب ازدر 533 میلیمتری در  قسمت جلو تعبیه شده که علاوه بر ازدرهای نامبرده شده توانایی شلیک موشکهای اس-اس-ان15 و اس-اس-ان16 ضد زیردریایی را نیز دارا میباشد.
اژدر های TYTE45 و TYPE65-76 در این زیر دریایی دارای قطر اژدر 65 سانتی متر و دارای طول 9.14 متر و برد 100 کیلومتر و دارای حداکثر سرعت 93 کیلومتر بر ساعت دارد و میتواند برای درگیری با اهداف سطحی و زیرسطحی بکار گرفته شود.

 

 

موشک RPK-2 Viyuga با کد ناتو SS-N-15 Starfish

این موشک سلاحی است برد کوتاه ، تک کلاهک جنگی ، ضد زیردریائی با یک موتور سوخت جامد و یک اژدر 533 میلیمتریType 40 که با خود حمل می کند و قابلیت پرتاب از کشتی و زیردریائی را دارد. این اژدر قابل جایگزینی با یک کلاهک هسته ای است.

اطلاعات کمی از این موشک در دست است جز آنکه روسها در ساخت آن از طرح موشک UUM-44 قابل پرتاب از زیردریائی ساخت ایالات متحده استفاده کرده اند. این موشک غیر راهبردی در سال 1969 ( برخی منابع 1973 ) وارد خدمت نیروی دریائی شوروی شده و کد فنی طراحی آن 81R Vyuga می باشد. نمونه بهینه سازی شده آن با نام 90-RU Tsakra در سال 1981 وارد خدمت شده است. از این موشک در زیر دریایی های Akula, Oscar, Typhoon, Delta, Kilo  و کلاس Borei استفاده شده است.

نمونه 533 میلیمتری این موشک از اژدر 82R یا خرج انفجاری هسته ای عمق آب موسوم به 90R و نمونه 650 میلیمتری آن از اژدر 83R یا خرج انفجاری هسته ای عمق آب موسوم به 86R استفاده می نمودند. هر دو گونه قابل پرتاب از کشتی و زیردریائی این موشک وجود دارد. نمونه کشتی پرتاب بر روی رزمناوهای کلاس Slava, Kirov, Neustrashimyy و Udaloy استقرار یافت . نمونه های قابل پرتاب از زیر دریائی هم بر روی کلاس های Akula, Oscar, Typhoon, Delta, Kilo و Borei نصب شدند . در سال 1999 گزارش شد که نمونه پیشرفته این موشک ، احتمالا 90RU Tsakra ، بر روی زیردریائی هجومی کلاس Yasen نصب شده که نخستین زیردریائی در سال 2010 عملیاتی شده است. به نظر می رسد کمتر از یکصد فروند از این موشک تولید شده باشد .

مشخصات فنی :
نام روسی موشک : RPK-2 Viyuga
کد فنی : 81R Vyuga
کد پیمان ناتو : SS-N-15 Starfishبرد : حدود 37 الی 45 کیلومتر
سرعت : 1.2 ماخ ( برخی منابع مادون صوت )
سرجنگی : معمولی یا هسته ای با ظرفیت 10 الی 20 کیلوتن ( برخی منابع 200 کیلوتن)
طول : 6.5 متر
قطر : 0.58 متر
پیشرانه : یک راکت سوخت جامد
وضعیت عملیاتی : در حال خدمت
در کل 21 x موشک کروز (اژدر) 533 م م SS-N-15(تعداد جایگاه های شلیک اژدر 6 لوله میباشد)
سیستم های ارتباطی در زیردریایی ها
همانطور که می دانید سیستم های ارتباطی در زیردریایی ها بسیار مورد توجه بوده و از اهمیت زیادی برخوردار است،به همین علت زیردریایی ها دارای سیستمهای ارتباطی بسیار پیشرفته و پیچیده نسبت به سایر قطعات دریایی یک ناوگان شده اند و علت این امر دشواری ارسال امواج بی سیم ودریافت آنها در اعماق آب به ویژه آنکه برخی از زیر دریایی ها در عمق زیاد منتظر دریافت پیامهای روشن و واضح ومعین در مورد استفاده از زرادخانه ی اتمی خود هستند.
در حال حاضر وتا زمانی که مشکلات ارتباطی زیردریائی ها در اعماق حل نشده اند بهتر است زیردریائی هاجهت برقراری ارتباط به سطح آب نزدیک شده و پس از اطمینان از دریافت پیامها و صحت آنها جهت انجام مأموریت به اعماق آبها بروند.
متاسفانه درباره این زیردریایی و اطلاعات مربوط به تجهیزات الکترونیکی و بحث هدایت ان بشدت تا امروز این اطلاعات محدود بوده اما منابع نظامی سامانه ی نظارت اطلاعاتی و هدایت خودکار موسوم به MVU-132 Omnibus ، سیستم ارتباطات ماهواره ای Molniya-M را از جمله سیستم های نصب شده در این زیردریایی میدانند
مشخصات در یک نگاه
کشور سازنده: روسیه
نام کلاس بوری
طراح: Rubin Design Burea :
کمپانی سازنده: کشتی سازی سِوماش
تاریخ آغاز پروژه: 2 نوامبر 1996
راه اندازی: 13 فوریه 2008
وضعیت: تکمیل/آماده به ورود به خدمت
تاریخ ورود به خدمت: بعد از پایان آزمایش های موشک بولاوا (احتمالا 2011
نوع: زیردریایی موشکی بالستیکی هسته ای
کلاس زیردریایی: کلاس بوری
(Borei)
وزن: 14720 تن (در حالت شناور روی سطح آب
24000 تن (در حالتی که در اعماق باشد
پرسنل: 110 افسر و متخصص فعال و 55 نفر ذخیره
هزینه ساخت هر زیردریایی: 826 میلیون دلار
حد اکثر عمق: 450 متر
استقامت در زیر اب : 100 روز متوالی
ابعاد
طول کل: 170 متر
عرض (فاصله دوبال مجاور): 13.5 متر
ارتفاع: 10 متر
پیشرانه‌ها
1 x راکتور هسته ای OK-650B
1 * توربین بخاری AEU
1* محور
سرعت
روی سطح آب: 15 گره دریایی
زیر سطح آب: 29 گره دریایی
تجهیزات رزمی
20 - 16 x موشک بالستیک مخصوص زیردریایی بولاوا
21 x موشک کروز (اژدر) 533 م م SS-N-15 (تعداد جایگاه های شلیک اژدر 6 لوله میباشد)

 

تصاویر بیشتر

 

 

منابع

 

 

https://en.wikipedia...class_submarine

http://nationalinter...the-water-11399

http://www.naval-tec...ts/borei-class/

http://www.military-...borei_class.htm

http://rt.com/news/r...-submarine-106/

http://www.globalsec.../russia/935.htm

http://in.rbth.com/n...t_re_42591.html

http://www.military....-عملیاتی-گردید/

نوشته دوست عزیزم حمید
منبع: میلیتاری
پینوشت: روی تصاویر کلیک کنید