دانشنامه دفاعی

گروه تخصصی دانشنامه دفاعی

دانشنامه دفاعی

گروه تخصصی دانشنامه دفاعی

دانشنامه دفاعی
پروژه ساخت این بمب افکن شناسایی رزمی دور پرواز در سال 1962 برای رقابت با پروژه‌های مشابه در آمریکای نجس (بی 70 یا همان اس آر 70) و (وای اف 12 یا اس آر 71) کلید خورد.
نام پروژه سوخو 100 -101 بود و توسط شرکت کازان و با مشارکت سوخو و نیروی هوایی شوروی پیگیری شد. هدف از ساخت این بمب افکن، دستیابی به هواگرد دور پروازی بود که بتواند با دور زدن مواضع دفاعی آمریکای نجس و از آسمان کوبا وارد آسمان این خاک دون پرور شود و ضمن انجام عملیات شناسایی اقدام به بمب ریزی نماید. سوخو تی 4 یا به قول روس‌ها سوخو 100-101 توانایی رها سازی بمب‌های اتمی را دارا بود و با پرواز در ارتفاع بسیار بالا می‌توانست از گزند رهگیرهای مضحک آن دوران مانند اف 104 در امان بماند.

تاکید طراحان برای بدنه این بمب افکن استفاده از آلومنینیوم و همچنین زره قطوری از تیتانیوم بود که هزینه ساخت را به شدت بالا می‌برد. اما حمل 60 تن بمب و مهمات و پرواز در ارتفاع 24000 متری ایده‌ای بود که کسی نمی‌توانست از آن چشم پوشی کند. به شکلی که حتی منتقدان ساخت این بمب افکن با در نظر گرفتن شاخصه‌های بی نظیر آن مجاب شدند تا از پروژه ساخت این بمب افکن حمایت کنند. هواپیمایی که با سرعت سه ماخ حرکت می‌کرد و می‌توانست در صورت بروز جنگ جهان را از لوث وجود نکبت آمریکا پاک کند.

 

 

برای این منظور و کمک به ساخت هر چه بهتر نمونه کارخانجات Boorevestnik OKB و TMZ و Tushino و کمیسیون ویژه‌ای با نام VVS این روند را زیر نظر گرفت. این پروژه به عنوان یکی از بزرگترین پروژه‌های نظامی تاریخ هوانوردی نهایت در سال 1972 با پرواز اولین نمونه به نتیجه رسید.

یکی از شاخصه‌های بهت آور این بمب افکن این بود که پس از اوج گیری و یا اقدام برای شکست دیوار صوتی؛ دماغه آن از حالت خمیده به مسطح تغییر وضعیت می‌داد. شاید اگر ام 50 توپولوف 160 توپولوف 22 ام 3 اینقدر استثنایی‌ نبودند و هزینه‌ی نگهداری و پرواز سوخو تی 4 اینقدر بالا نبود. الان نام مخوف‌ترین بمب افکن دنیا سوخو تی 4 بود نه توپولوف 160؛ به هر حال این هواپیما بدون آنکه حتی یک بمب سر آمریکایی‌ها و متحدانش بیاندازد بازنشست شد.

مشخصات:

توانایی :بمب افکن / شناسایی

تولید کننده : سوخو

طراح :پاول سوخو.

طراح ارشد: Naum Chernyakov

خدمه: 2

اولین پرواز: 22 آگوست 1972

طول: 44.0 متر

بال: 22.0 متر

ارتفاع: 11.2 متر

وزن خالی: 55600 کیلوگرم

وزن بارگیری: 114000 کیلوگرم

حداکثر. وزن برخاست: 135000 کیلوگرم

حداکثر سرعت: 3.0 ماخ (3200 کیلومتر در ساعت برابر  1987 مایل در ساعت)

سقف پروازی : 20000 تا 24000 متر

پیشرانه: 4 × Kolesov RD-36-41 توربوفن، 157 کیلونیوتن

وضعیت پروژه: لغو و بازنشسته

اپراتور: نیروی هوایی اتحاد جماهیر شوروی

تعداد ساخته شده : 6 فروند

سوخو تی 4 در حال حاضر در موزه نیروی هوایی مرکزی در Monino در نزدیکی مسکو است. تعداد 6 نمونه از آن برای تست ساخته شد که نمونه تست شده 4 در تصاویر بالا مشخص و تمام تستهای پروازی خود را قبل از این پروژه که در 22 ژانویه سال 1974 لغو شد به انجام رسانید.

 

حق نشر برای دانشنامه دفاعی محفوظ است

 

 


  • موافقین ۱۳
  • ۹۶۲۵ بار مطالعه شده است

SU T4

بمب افکن

سوخو تی 4

نظرات (۲)

یعنی الان مخوف ترین بمب افکن دنیا توپولوف صد شصته؟؟؟؟؟  چه جالب به اسم سازندش نامگذاری شد..آقای پاول سوخو ...میگم این جور سلاح های جم جوری بهتر و احتمالا کارایی شون بیشتر باشه تا اون غول پیکرا...ولی دماغش یکمی ناهنجاره البته اگه راست بود قشنگ تر بود ههههه من فکر قشنگیم‌ والا
دانشنامه دفاعی:
البته این دماغه و کانوپی (شیشه) یا به قول یکی از دوستان (جلو پنجره!) اش وقتی که پرواز می‌کند صاف می‌شود.
یعنی از حالت خمیده در می‌آید و آن شیشه‌های جلو در داخل دماغه مانند غلاف فرو می‌رود و ریختش از این حالت اسفبار خارج می‌شود.
در مورد صد و شصت، بله در حال حاضر مخوف‌ترین بمب افکن دنیا توپولوف صد و شصت؛ بعد بی 2، بعد بی 1؛ بعد توپولوف 22 ام 3 بعد بی 52، بعد توپولوف 95، بعد اچ 6 یا توپولوف 16 هستند.
در مورد اندازه و ابعاد؛ عمو جان هر سلاح با هر مشخصه‌ای فارق از اندازه و ابعاد ماموریت خاص خودش را دارد. ما نمی‌توانیم یک داعشی تک تیر انداز را با اف 14 یا موشک بزنیم باید یا از تک تیر انداز استفاده کنیم یا آتش خمپاره...

خیلی خوشتیپه
ای جان خلبان هم نشدیم از اینا سوار شیم
دانشنامه دفاعی:
ان شاءالله که می‌شوید.
هنوز دیر نشده.