دانشنامه دفاعی

گروه تخصصی دانشنامه دفاعی

دانشنامه دفاعی

گروه تخصصی دانشنامه دفاعی

دانشنامه دفاعی

کلاس سینا

موج انفجار دوباره مرا به زیر آب کشاند. حباب‌های هوا را می‌دیدم. فشار آب گوش‌هایم را اذیت می‌کرد. قبل از پریدن توی دریا کفش‌هایم را بیرون آورده بودم. سعی کردم پاهایم را تکان دهم و نفسم را حبس کنم تا به سطح آب باز گردم.

وقتی سرم را از آب بیرون آوردم، اطرافم دود غلیظی بود و نمی‌توانستم وضعیت پیش آمده را ببینم. ناگهان انفجار مهیبی نگاهم را به سمتی کشاند. توپ پاشنه‌ی ناوچه منفجر شد. به سمت ناوچه شنا کردم. علی اصغر نوروزی ( شهید) بی‌حرکت زیر قایق نجات نشسته بود و به دریا زل زده بود. از او خواستم که قایق را به دریا بیندازد. بیم آن می‌رفت که ناوچه به کلی غرق شود. نوروزی نگاهی به من انداخت و آرام آرام ضامن قایق را باز کرد تا قایق بر سطح دریا قرار گرفت.

در سمت دیگر، مهناوی محمدرضا نجاری در حال بالا رفتن از ناوچه بود که متوجه من شد. به او گفتم: دفرا را به آب بیانداز.

مهناوی نجاری با تلاش زیاد، خود را به دکِ آزاد ناوچه رساند و طناب دفرا را باز کرد و آن را روی آب شناور کرد و سپس خودش به دریا پرید. شناکنان به طرف دفرا رفتم. طناب را به نوروزی دادم. او اصلا حرف نمی‌زد. دهانش را باز کرد و من طناب را میان دندان‌هایش قرار دادم.

از این که مدتی خود را روی آب نگه داشته بودم، خسته شدم. به سختی به قایق نجات رسیدم. ترکش انفجار چند جای آن را سوراخ کرده بود، ولی شکرش باقی بود و ما می‌توانستیم تا مدت کمی از آن استفاده کنیم. کم‌کم بقیه بچه‌ها هم با زحمت به دور قایق جمع شدند. قایق دیگری که چند نفر در آن بودند فاصله‌هایشان را با ما کم کردند تا بتوانیم به هم کمک کنیم.

تصور این روز سخت برای همه دشوار بود. کسی حرف نمی‌زد، همه می‌دانستند باید انرژی‌مان را ذخیره کنیم. خلیلی – که به شدت مجروح شده بود- را به سختی در قایق خواباندیم و دست‌هایمان را به گرد او حلقه کردیم. ناوچه مقابل چشمانمان در آب فرو می‌رفت و حسرت دیدار دوباره همرزمان را هم با خود به عمق دریا می‌برد. دقیقا ساعت 12:58 روز هفتم آذر سال 59 بود که ناوچه پیکان غرق شد و به خلیج فارس پیوست. اصلا باور کردنی نبود. یک‌باره دریا طوفانی و آسمان ظهر تبدیل به شب سیاه شد. جریان آب، قایقی را که یکی از تکاوران ناو استوار احمد علوی و اسیری به نام ستار با آن شناور بودند، از ما دور کرد.

به طرف آنان شنا کردم. حریچه‌پور و حسن تیاور به کمکم شتافتند. حریچه‌پور از ناحیه شکم مجروح شده بود، ولی با این حال می‌خواست کمکی کند که با ممانعت من، توسط تیاور به قایق بازگشت. وقتی به قایق دوم رسیدم، به علوی گفتم: سعی کنیم نوروزی که پیش دفرا است را سوار کنیم. سپس رو به اسیر عراقی کردم و با ایما و اشاره به او فهماندم که تو آزادی، می‌توانی به سمت سکو شنا کنی و به کشورت برگردی.

او که تنها بازمانده اسرای عراقی بود در حالی که گریه می‌کرد گفت ایران، ایرانی. یا علی گفتنش دل مرا لرزاند. فهمیدم شیعه است. غواص عراقی خودش را به آب زد و به طرف نوروزی رفت تا او را به قایق نجات برساند.

پارو زدن ما بی‌فایده بود. زیرا جریان آب شدت داشت و دریا همچنان مواج بود. قایق سومی را دیدم که کیوان شکوهی بر آن سوار بود و موج، او را از ما دور کرد.

به کمک اسیر عراقی، نوروزی را که از ناحیه پا مجروح شده بود به قایق منتقل کردیم. نوروزی لبخندی زد و انگار داشت وصیت می‌کرد. رحمان الفتی از بروبچه‌های تکاور هم در حالی که مجروح بود همه را دلداری می‌داد.

از فرط خستگی گوشه قایق، پاهایم را جمع کردم. از گوشم خون می‌آمد. مجبور شدم پارچه ای را در گوشم بگذارم. آب شور، سوزشی شدید را در گوشم ایجاد کرد. جزئیات عملیات را از ذهنم گذراندم.

ما ساعت 9 شب در ضلع جنوبی اسکله البکر بودیم و اسرای عراقی را از تکاوران تحویل گرفتیم. ابراهیم همتی ( شهید) فرمانده ناوچه دستور داد تا آب و غذا به اسرا دهیم. تعدادی از آنها در درگیری با تکاوران زخمی شده بودند. در همین افکار بودم که احمد علوی گفت به چه فکر می‌کنی؟ گفتم شما فقط چهار نفر بودید، چه طور ده نفر اسیر گرفتید؟

سید گفت وقتی از هلی کوپتر به روی سکو پریدیم، اصلا فکر نمی‌کردیم که کسی روی سکو باشد، چراکه عملیات منطقه گفته بود سکو امن است. به خاطر همین، بدون ترس با هلی‌کوپتر از قسمت میانی سکو به پایین پریدیم و بلافاصله سکو را بررسی کردیم. در حال گشت زنی، متوجه یکی از عراقی‌ها شدیم، بی صدا از پشت او را دستگیر کردیم. پس از بازجویی، اسیر عراقی گفت یبست نفر دیگر در سکو هستند. سید احمد به سختی حرف می‌زد اما می‌خواست فضای حاکم را بشکند و توجه‌ام را به حرف‌هایش جلب کند.

سید ادامه داد که با هلی کوپتر تماس گرفتیم و تقاضا کردیم که بدون جلب توجه به سکو برگردد، زیرا سوغاتی خوبی برایش داشتیم. فرمانده عراقی را به هلی‌کوپتر رساندیم، ولی طولی نکشید که عراقی‌ها از حضور ما مطلع شدند .درگیری شروع شد و ما توانستیم همه آنها را بدون تلفات خودی، اسیر کنیم.

علوی با خنده می‌گفت که عراقی‌ها فکر می‌کردند ما یک گروهان هستیم. میان حرف‌هایش ناگهان متوجه صدای هلی‌کوپتر شدیم. پارچه‌ای را که در گوش فرو کرده بودم ، بیرون آوردم و دقت بیشتری کردم. درست بود هلی‌کوپتر خودی برای نجات ما آمده بود. برای خلبان دست تکان دادیم. به سمت ما آمد. اشاره کردیم تا به طرف قایق زخمی‌ها برود. سه فروند هلی‌کوپتر شجاعانه وارد منطقه جنگی شده بودند. آنان توانستند تعدادی از زخمی و پرسنل را از آب بگیرند. ناگهان از سمت سکوی العمیه به طرف هلی‌کوپتر تیراندازی شد.  

خلبان مجبور شد منطقه را ترک کند. پس از رفتن هلی‌کوپترها، ناوچه موشک انداز عراقی به ما نزدیک شد، به قدری که تحرک پرسنل را می‌توانستیم ببینیم. من و علوی خود را در اسارات عراقی‌ها می‌دیدیم. ناگهان صدای غرش هواپیمای جنگنده خودی، شادی را در دل مان انداخت. تیزپروازان نیروی هوایی با مانوری بی‌نظیر ناوچه را از ما دور کردند.

ناوچه فرار را بر قرار ترجیح داد، ولی گریز از معرکه کار آسانی نبود. خلبان ایرانی با شجاعت روی سطح آب به پرواز در آمد و موشکی را به سمت ناوچه شلیک کرد. برای اینکه به ما بفهماند کار ناوچه عراقی تمام شده، بالای سر ما در ارتفاع پایین پرواز کرد. ما با دست خوشحالی خودمان را ابراز کردیم.

فهمیدیم که تنها نیستیم. چند دقیقه بعد ناوچه‌ای دیگر از سکو جدا شد و به کمک ناوچه صدمه دیده به سمت ما آمد. بار دیگر هواپیما به طرف ناوچه دشمن حمله ور شد و آن را به قعر دریا فرستاد.

این نبرد دریایی و هوایی تا ساعت 4 بعد از ظهر طول کشید. عبور از دلهره و ترس محال بود. از این رو می‌ترسیدیم که نکند در تاریکی شب گم شویم و جریان آب، ما را به ناکجا آباد ببرد. یک ساعتی گذشت. خبری ازگروه نجات نشد. در عصر روز هفتم آذر، در قایق نجات، سرگردان بر سطح آب بودیم.

غم از دست دادن دوستان بسیار دشوار بود. چاره‌ای جز صبر نداشتیم. همین طور که به اطراف نگاه می‌کردیم یکی از هلی‌کوپترهای هوادریا را دیدیم که گویی دنبال ما می‌گردد. مشعل وسایل نجات که توی قایق بود را روشن کردم و تکان دادم. هلی‌کوپتر متوجه حضور ما شد. فورا به سمت ما آمد. از خوشحالی توی بغل احمد رفتم و همدیگر را در آغوش گرفتیم. صحنه وصف ناپذیری بود. نجات در اوج ناامیدی، فقط خدا را به یاد می‌اندازد. خلبان، ماهرانه ما را به داخل هلی‌کوپتر کشید.

به کمک خلبان گفتم چند نفر را نجات دادید گفت گمان می کنم دوازده نفر. گفتم باز هم جست وجو کنید یک قایق دیگر هم هست.

خوشبختانه در ادامه جست و جو، شکوهی هم نجات پیدا کرد. هوا رو به تاریکی میرفت و تداوم جست‌وجو امکان پذیر نبود. هلی‌کوپتر ناگزیر گردید به بوشهر مراجعه کند. وقتی هلی‌کوپتر روی باند نشست ما را با آمبولانس جهت مداوا به بیمارستان نیروگاه اتمی بردند. نوروزی از شدت جراحت در طول پرواز به شهادت رسید.

نبرد دریایی در روز ششم و هفتم آذر به نابودی سکوهای نفتی البکر و العمیه و انهدام چندین ناوچه موشک‌انداز و ناوهای نیروبر دشمن انجامید. در عملیات مروارید سی نفر از بهترین فرزندان میهن با خون خود خلیج فارس را تطهیر کردند. 

از کتاب: پسرم از جنگ متنفرباش

  • موافقین ۴
  • ۱۰۵۰ بار مطالعه شده است

نظرات (۱۴)

http://www.globalfirepower.com/armor-mlrs-total.asp
این سایت چقدر راسته؟
دانشنامه دفاعی:
کیهان جان داری برای خودت یک پا استاد می‌شوی‌ها؛ برادر
آن نقطه ضعفی که در خودروی زرهی قبلی دیدی یکی از سه نقطه ضعف اصلی این خودرو بود که این زرهی نویسهای آفتاب مهتاب ندیده هرگز متوجه نمی‌شوند. نقطه ضعف دومش فاصله کم شیشه‌های ضد گلوله با ستون‌هاست و نقطه ضعف سومش هم عدم حفاظت چرخ‌ها از بغل و قوس هادی انفجار در زیر بدنه است.
اما درمورد MRLS این آمار دستکم در مورد ایران بسیار اشتباه است. چرا که نزدیک 70% توپخانه راکتی ایران در اختیار سپاه دلاور اسلام است. این آمار به هیچ وجه سپاه را در نظر نگرفته است. موضوع دیگر موضوع لبنان است، حزب الله لبنان بیشتر از خیلی کشورهای اروپایی توان راکتی دارد که آن را هم در نظر نگرفته است.
سایت غربی است دیگر برادر..
انتظار بیشتری نمی‌شود داشت.
از یک طرف غم انگیز و از طرف دیگه خوشحال کننده ولی شهادت برای این عزیزان افتخار و باعث خوشحالی بوده .ممنون
دانشنامه دفاعی:
خواهش می‌کنم.
از یکی از این فرماندهان آمریکایی پرسیدند شجاع‌ترین شخصی که می‌شناسید که بود؟
گفت یک افسر نیروی دریایی ایران... ناو آنها را زده بودیم اما حتی زمانی که ناوشان داشت به قعر دریا می‌رفت به سمت ما شلیک می‌کرد.
توضیح: در دیگر ارتش‌ها با بروز احتمال غرق شدن ناو، به سرعت تخلیه می‌کنند.
برای شادی روح پاک شهدای قهرمان ناوچه پیکان، جوشن و ناوشکن سهند صلوات
  • اشکان عاشوری
  • کاش تاثیری هم داشته باشد.
    عیادت شما مایه خوشحالی و مباهات من است
    آخرین مطلب من: کیفیت هم به خاطره ها پیوست
    دانشنامه دفاعی:
    ان‌شاءالله
    وبلاگتان را باز کردم.
    تا ظهر مطلبتان را مطالعه خواهم کرد.
    لطف دارین
    اخه این سایت ترکیه رو زده جز ده کشور قدرتمند نظامی
    بعدم جمغیت مستعد رو دیدم برای چین نزدیک ۷۰۰میلیون نفر
    حالا بماند ژاپن نیم وجبی ۱۲۷ میلیون نفر جمعیت داره و تقریبا از لحاظ نفر با ما برابر میکنه...
    توی خارمیانه هم که اسراییل زده اول بعد مارو گذاشته بعدش...
    دانشنامه دفاعی:
    عرض کردم؛ رتبه نظامی ما سال 2011 یازدهم بود. از سال 2011 تا الان یک رشد چند برابری داشته‌ایم و جالب این است که این رشد کم و کیفی موجب شده از نظر سایت‌های غربی رتبه‌مان به 22 تنزل پیدا کند.
    دشمن است دیگر برادر.. دشمن
    بله درست میفرمایید..ایرانی از هر نظر مورد تاییده شجاعت،غیرت،عاطفه،علم،قدرت ،هوش و.......خیلی چیزها.الهم صلی علی محمد وآل محمد
    دانشنامه دفاعی:
    باید مراقب باشیم این گوهر که هدیه پاک خدا به پاس حرمت ائمه و پیامبر است را از دست ندهیم. برادران با غمز دیده و کسب رزق حلال، خواهران با ستر و عفاف و عفت دامن.

    اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
    بله باید تلاش کرد که راه حمله دشمن از جبهه فرهنگی هم بسته بشه
    دانشنامه دفاعی:
    احسنت
    دشمن تصمیم دارد که جوانان ما را عیاش کند با شلوارهای جین و ناخن‌های بلند و لاک زده؛ بی بند و بار، بی غیرت، بی‌شرف، تر دامن، دقیقن مانند جوانان کثافت غربی
    الان وظیفه افردی که در این زمینه اطلاعات دارن تبلیغه باید افکار خفته ی مردم رو بیدار کنن
    دانشنامه دفاعی:
    البته اگر بشود کسی که به ربا خوردن عادت کرده را بیدار کرد.
    حضرت عیسی علیه السلام وقتی وارد بازار شدند (قبل از دعوت رسمی) چه کار کردند؟
    زدند میزهای قمار و ربا را باژگون کردند.
    ما هم باید بانک مرکزی و رئیس رباخوارش را باژگون کنیم.
    این نامرد ملت را ربا خوار کرده. کسی هم که لقمه حرام داخل شکمش باشد دستورات خداوند را نمی‌فهمد.
    !!!!!!!!!
    دانشنامه دفاعی:
    چرا تعجب می‌کنید خواهر جان!؟
    چرا!؟
    شما که دیگر بهتر از دیگر مردم باید این چیزها را بدانید. شما و همکلاسی‌ها و اساتید که جزء ملاء قوم محسوب می‌شوید.
    لقمه رباء که داخل سفره شود کار را خراب می‌کند.
  • دانشنامه دفاعی
  • احسنت به ایشان؛ حقا که لقمه حلال به شما داده‌اند.
    بنده حتی جرات نمی‌کند از هر مغازه‌ای خرید بکنم. دو سه تا مغازه را نشان کرده‌ام که می‌دانم مشکلی ندارند. یکی که توسط دو تا از بچه‌های پایگاه اداره می‌شود و بچه‌های مؤمن و با تقوایی‌هم هستند. یکی یک حاجی است که آدم منصف و حلال خواری است. یکی هم فروشگاه بغل حسینه... این سه تا مغازه اگر بسته باشند یا جنس مورد نظر را نداشته باشند. سرگردان می‌مانم.. والله خوردن و دادن رباء محاربه با الله است.. من جراتش را در خودم نمی‌بینم. جراتش را ندارم... حتا داد و ستد با ربا خوار هم حرام است.
    این بنده‌های بیچاره‌ی خدا خودشان هم نمی‌دانند که ربا خوار شده‌اند.
    ای وای من.. اگر شهید زین الدین بود چه می‌گفت؟
    دل رهبرمان از دست این آقایان! خون است.
    چند بار در مورد بانکداری و ... دستوراتی را ایراد فرمودند.
    اما سمبه این آقایان پر زور است... خدا لعنت کند.
    نماز و دعای ملت بالا نمی‌رود خواهرم. روی پشت بام دیش ماهواره است و روی سفر لقمه رباء
    این خدااااا
    نمی‌توانم تحمل کنم.
    نمی‌توانم... زورم به خودم که می‌رسد.
    هان؟
    زورم به خودم که می‌رسد. داد و ستد نمی‌کنم..
    فقط شرمنده‌ی روی مبارک اربابم.. شرمنده‌ی شهدام... شرمنده‌ام
    تعجب من بخاطر ربای بانکها بود
    دانشنامه دفاعی:
    تعجب هم دارد
    مملکت امام زمان و بالاترین نرخ ربا در کل جهان.
    حتا آن جهود و آن بت پرست هندو و شرق آسیا به اندازه‌ی بانک‌های ما ربا از خلق الله نمی‌گیرد.
    طرف 16 میلیون وام گرفته 16 میلیلون تا اینجا پرداخت کرده تازه باید 24 میلیون دیگر هم بدهد!
    خدا خودش به دادمان برسه
    دانشنامه دفاعی:
    والله
    همین که خدا به دادمان برسد
    من منتظر عذاب بزرگ اللهی هستم.
    الان خدا به خاطر محبان اهل بیت است که عذاب نازل نمی‌کند.
    شک ندارم پتیاره‌ای از آسمان و زمین بر سر قوم رباخوار فرود خواهد آمد
    ای وای من.. ای وای من.. ای وای من...
    چقدر شهید دادیم.
    چقدر خون دل خوردیم
    چقدر خون دل خوردیم
    ای وای من... خدایا خودت به داد مردم من برس خدا
    مراجع گفتن که دلیل رفتن برکت و این همه مشکلات همین
    گفتن نگیرین و ندین حرامه
    دانشنامه دفاعی:
    احسنت برادرم
    احسنت
    حرف من هم همین است
    محاربه با خداست
    بدترین گناهان است
    بدترین بدترین‌هاست
    خدا رباخواری و فرقه سازی و جن پرستی را هرگز نمی‌بخشد و ایشان را عذابی سخت در پیش است.
    مهم نیست که چه تیپو قیافه ای داشته باشیم موقع جنگ ایرانی هستیمو فقط از وطن خودمان جانانه دفاع میکنیم روح شهیدان عملیات مروارید شاد. وکل شهیدان
    مهم نیست که چه تیپو قیافه ای داشته باشیم موقع جنگ ایرانی هستیمو فقط از وطن خودمان جانانه دفاع میکنیم روح شهیدان عملیات مروارید شاد. وکل شهیدان
    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی