مارک-48

اژدر Mark 48(یا Mk-48) اژدری است سنگین وزن و پرسرعت که جهت شلیک شدن از زیردریایی‌ های سنگین طراحی شده و توانایی هدف قرار
دادن زیردریایی‌ های اتمی و یا شناورهای پیشرفته را داراست.

این اژدر در اواخر سال 1960 و در طول جنگ سرد برای مقابله با زیردریایی‌های شوروی طراحی شد و از سال 1972 جایگزین اژدرهای Mk-37 و Mk-14 در نیروی دریایی آمریکا شده است.با روی کارآمدن زیردریایی‌ های جدید کلاس Alfa شوروی،برنامه‌ای برای بهسازی و بروز رسانی اژدر به نام ADCAP انجام شد که توانایی‌ های جدیدی به اژدر می‌داد.آزمایش‌ هایی جهت سنجش توانایی‌های جدید اژدر از جمله سیستم الکترونیکی آن صورت گرفت.نوع جدید اژدر Mk-48 Mod 4 نام گرفت و در سال 1985 ساخت آن شروع شد و در سال 1988 به طور رسمی به کارگرفته شد.از آن زمان تا کنون توانایی‌ های گوناگونی به اژدر داده‌شده‌ است و موجب ساخت اژدرهای Mk-48 Mod 6 و Mk48 Mod 7 CBASS شده که آخرین آن در سال 2008 آزمایش شد.اژدر های Mk48 Mod 7 CBASS میتواندد هم هدف هایی در آب های عمیق و هم هدف هایی در آب های ساحلی را مورد هدف قرار دهند و دارای پاد-پادکار متقابل میباشند که موجب میشود زیردریایی دشمن حتی با پرتاب فریبنده نتواند اژدر را منحرف کند.

اژدر Mk-48 جهت شلیک از لوله شلیک اژدر زیردریایی طراحی شده است و زیردریایی‌ های آمریکا از جمله زیردریایی‌های کلاس Ohio و Seawolf و Los Angeles و Virginia که پیشرفته ترین کلاس زیردریایی جهان هست،مجهز به این اژدر می باشند.این اژدر همچنین در زیردریایی‌ های کانادا،استرالیا و هلند نیز مورد استفاده قرار میگیرد.

این اژدرها را می‌توان با تجهیزات مخابراتی نصب‌ شده بر روی آنها هدایت کرد.همچنین این اژدرها به گونه‌ای طراحی‌ شده‌ اند که بتوانند به صورت خودکار هدف را شناسایی و به آن برخورد کنند.این اژدر دارای سیستم های هدایتی اکوستیک فعال و سنسور پسیو و یک سونار میباشد و همانگونه که گفته شد از داخل زیردریایی نیز میشود آنها را کنترل کرد.

چگونگی کارکرد اژدر به این گونه‌ است که وقتی به سمت هدف شناور شلیک می‌شود به طرف Keel کشتی که صفحه‌ ای فلزی و مستحکم که به صورت عمودی و یا افقی در کف کشتی قرار دارد و وظیفه آن حفظ ساختار شناور است حرکت می‌کند و پس از برخورد به آن منفجر شده و کیل که ستون فقرات شناور محسوب می‌شود را به دو نیم تقسیم می‌ کند که این باعث نابودی ساختار شناور می‌شود.همچنین اژدر این توانایی را دارد که در صورت برخورد نکردن به هدف دور بزند و دوباره به سمت هدف حرکت کند تا آن را نابود کند.

موتور اژدر یک موتور جت آبی و موتور Swash-plate piston است که از سوخت Otto fuel II استفاده می‌کند که وقتی آتش‌ می‌ گیرد گاز پرحرارتی تولید می‌کند که باعث ایجاد نیروی محرکه‌ی مورد نیاز می‌شود و ازدر را یا سرعت 102 کیلومتر بر ساعت به جلو میراند.

جستجوگر اژدر دارای سنسوری الکتریکی است که مانع از انحراف اژدر می‌شود.این اژدر توانایی شناسایی میدان های مغناطیسی اطراف هدف را داراست که این می‌تواند به علت وجود سیستم‌های الکترو مغناطیسی نصب شده در سر جنگی اژدر باشد که این باعث می‌شود تا اژدر بتواند جرم فلزی ساختار شناور را شناسایی کرده و در فاصله‌ی مناسب از آن منفجر شود.

بهینه‌ سازی ها و بروز رسانی های این اژدر هنوز در حال انجام است.
در سال 1990 بهینه‌سازی‌هایی بر روی مدل Mod 6 از Mk-48 ADCAP صورت گرفت که باعث کم‌ صداتر شدن موتور اژدر شد که این باعث دشوار شدن شناسایی اژدر توسط هدف ها می‌شود.همچنین بروز رسانی دیگری در سال 2000 با نام CBASS روی اژدر انجام شد.در 25 جولای سال 2008 نیروی دریایی استرالیا اژدر Mk48 Mod 7 CBASS را آزمایش کرد که اژدر توسط زیردریایی کلاس Collins شلیک شد و با موفقیت به هدف برخورد کرد.

طراحی این اژدر توسط کمپانی Gould آمریکا انجام و توسط کمپانی های آمریکایی Gould و Honeywell و Hughes ساخته میشود.

این اژدر 5.79 متر درازا،1558 کیلوگرم وزن در مدل Mk-48 و 1676 کیلوگرم در مدل Mk-48 ADCAP،553 میلیمتر قطر،50 کیلومتر برد دارد.

سر جنگی 295 کیلوگرمی این اژدر دارای مواد به شدت انفجاری است و همچنین سوخت باقی مانده و مصرف نشده نیز در انفجار تاثیر دارد.


اژدر Mark 48

اژدری است پرسرعت که جهت شلیک شدن از زیردریایی‌های سنگین طراحی شده و توانایی هدف قرار دادن زیردریایی‌های اتمی و یا شناورهای پیشرفته را داراست.

این اژدر در اواخر سال 1960 و در طول جنگ سرد برای مقابله با زیردریایی‌های شوروی طراحی شد؛ و از سال 1972 جایگزین اژدرهای Mk-37 و Mk-14 در نیروی دریایی ایالات متحده شده است. با روی کارآمدن زیردریایی‌های جدید کلاس آلغای شوروی برنامه‌ای جهت ارتقای اژدر تحت عنوان ADCAP انجام شد که توانایی‌های جدیدی به اژدر می‌داد. آزمایش‌هایی جهت سنجش توانایی‌های جدید اژدر از جمله سیستم الکترونیکی آن صورت گرفت؛ نوع جدید اژدر Mk-48 Mod 4 نام گرفت و در سال 1985 ساخت آن شروع شد و در سال 1988 به طور رسمی به کارگرفته شد. از آن زمان تا کنون توانایی‌های گوناگونی به اژدر داده‌شده‌است و موجب ساخت اژدرهای Mk-48 Mod 6 و mod 7 شده که آخرین آن در سال 2008 آزمایش شد.

اژدر Mk-48 جهت شلیک از مقر اژدر زیردریایی طراحی شده است و زیردریایی‌های ایالات متحده از جمله زیردریایی‌های کلاس Ohio، Seawolf، Los Angeles، Virginia مجهز به این اژدر می باشند. این اژدر همچنین در زیردریایی‌های کانادا، استرالیا و هلند نیز مورد استفاده قرار گرفته‌است.

مشخصات:

شرکت‌های سازنده:
Mk-48: شرکت Gould
Mk-48 ADCAP: شرکت Hughes Aircraft در حال حاضر Raytheon
نیروی محرکه: پمپ جت، موتور Swash-plate piston
طول: 5.79متر
وزن: Mk-48 1558کیلوگرم، Mk-48 ADCAP 1676کیلوگرم
قطر: 533میلیمتر
برد: 38کیلومتر با سرعت 55کیلونات، 50کیلومتر با سرعت 40 کیلونات
عمق حرکت: 800میلیمتر
سرعت: 55 نات
سیستم هدایت: Wire guided and passive، homing acoustic active
سر جنگی: 295 کیلوگرمی
سال بکارگیری: Mk-48 1972، Mk-48 ADCAP 1988

اطلاعات دقیق در رابطه با اژدر طبقه‌بندی‌شده و سری هستند. و نیروی دریایی ایالات متحده اعلام کرده که سرعت اژدر بیش از 28کیلونات، عمق حرکت آن بیش از 800میلیمتر و برد آن بیش از 8کیلومتر است.
منبع اصلی این نوشته نا مشخص است.
بنده تصاویر را اضافه کردم. اگر کسی نویسنده این مطلب را میشناسد لطفن معرفی کند.

پیشران