هواپیمای جنگنده T-45

امروزه بسیاری از کشور ها دارای ناو هواپیمابر هستند و تعداد زیادی از جنگنده ها خود را بر روی این سازه ها روانه دریا ها میکنند ، در این بین کشور ایالت متحده امریکا خود به تنهایی د ارای 11 ناو هواپیمابر ا ست که تعداد زیادی میتواند جنگنده حمل کند ،به همین دلیل اموزش خلبانانی که بتوانند از روی عرشه این ناو ها نشست و برخواست کنند از ویژگی و اهمیت  خاصی برخوردار است به همین دلیل جنگنده های اموزشی بسیاری برای این کار ساخته شده اند که یک نمونه از ان تی 45 است.

تی-45 یک جت دو کابینه  رزمی  اموزشی است که  توسط ایالت متحده امریکا ساخته شده است. این جت اموزشی توسط کمپانی  McDonnell Douglas ( بوئینگ فعلی ) و British Aerospace) Systems BAE فعلی ) برای نیروی دریایی امریکا که برای اموزش برای خلبانانی که در ناوهواپیمابر پرواز میکنند طراحی و ساخته شده است.
طراحی و توسعه
طرح جت اموزشی T45 در اواسط سال 1970 برای جایگزین کردن مدل های  پیشین خود یعنی T-4 و T4-A    برای مربیان و اموزش ، توسط شرکت  مگدانل داگلاس ارائه شد و پس از بررسی های انجام شده در سال 1978این طرح مورد قبول نیروی دریایی امریکا برای اموزش شد.

دو کارخانه  McDonnell Douglas و British Aerospace که این طرح را ارائه دادن قرار داد ی را در سال 1981 با  وزرات دفاع امریکا بستند. (مدل اولیه این محصول T-45A بود و با توجه به بروز رسانی هایی که در ادامه خواهم گفت مدل جدیدتر ان T-45C نام گرفت) متاسفانه برنامه طبق زمان بندی پیش نرفت و حتی تا سال 1987   هم اولین پیش نمونه از این محصول آماده نشد.

در طراحی اولیه ای  که کارخانه سازنده این محصول در نظر گرفته بود متنانسب با یک جت ناو نشین نبود و همین دلیل هم باعث شد طرح دستخوش تغییراتی شود که همه این اصلاحات هم توسط کمپانی  Systems BAE انجام شد.

از اصلاحاتی که صورت گرفت میتوان به کاهش سرعت هنگام فرود بر روی عرشه ناو هواپیمابر ، استفاده از ارابه فرود مستحکم  تر، تغییرات در بدنه جت ،  استفاده از غلاب های پیشرفته تر برای فرود روی ناو و سامانه  لازم  برای پرتاب با کمک کاتاپلت  بود . پس از انجام تست های فروان در نهایت  اولین پیش  نمونه از این محصول در18 اوریل    سال 1988 به نمایش در امد و اولین پرواز رسمی ان هم در سال 1991 انجام شد. با این حال که این محصول بارها مورد اصلاح قرار گرفته بود باز مشکلات ان ادامه داشت و  همین امر باعث شده بود که تا دو سال بعد از اولین پرواز رسمی عملیاتی نشود.  بلاخره محصول نهایی در سال 1997 بصورت رسمی وارد خدمت نیروی دریایی ایالت متحده امریکا برای اموزش به خلبانان شد.
از جمله اهداف اموزشی با این جت میتوان به : 1- بالا بردن سطح توانایی در هنگام تیک اف و لندینگ بر عرشه ناوهواپیمابر ،  شناسائی و حملات شبیه سازی شده اهداف دریایی با بکار گیری رادار روزنه ترکیبی SAR و سیستم مادون قرمز جلونگر FLIR، بکارگیری مانور در g بالا برعلیه هواپیماهای دشمن ، به کارگیری تاکتیکهای پدافندی دانست.
حدود 200 نمونه از این جت تا 16 مارس  سال 2007 ساخته شد و همه انها  تحویل یگانهای دریایی امریکا برای اموزش داده شده است. این جت اموزشی به مرور زمان مورد ارتقا قرار گرفت که میتوان به استفاده از کاکپیت حبابی ، استفاده از صندلی پرتاب شونده پیشرفته ساخت کمپانی مارتین با قابلیت عمل در حالت صفر- صفر ، استفاده از سیستم HUD پیشرفته ، استفاده از چرخ دوقولو در قسمت  جلو که یجورایی الگو برداری از جنگنده هورنت بود، همین بروز رسانی ها باعث شد این جت عملکرد بهتری را داشته باشه و نام ان هم T45-C نام گرفت.

این جت ها در ابتدا مهمات اموزشی محدودی میتوانستند حمل کنند و لی با بروز رسانی هایی که انجام شد این جت قابلیت  استفاده از تجهیزات سنگین تر ی را هم بدست آورد و قیمت هر فروند از این جتهای اموزش 17 میلون دلار امریکا میباشد.
تجهیزات
تجهیزات الکترونیکی این جت پیشرفته در نمونه های اولیه T-45A اکثرا امریکایی بودند و بعضی از قسمت ها هم ساخت کشور انگلیس بود.
به عنوان نمونه شبیه ساز پیشرفته  این محصول با توان شبیه سازی حالت های مختلف ، ساخت لاکهید مارتین  امریکا بود ولی از سیستم ناوبری  ASN/180 که ساخت کشور انگلیس بود  استفاده میکرد . کاکپیت این جت اموزشی با بروزرسانی هایی که انجام شد از انالوگ به دیجیتال تغییر کرد و کاکپیت ان هم تقریبا الگو برداری از اف 18 هورنت است.

از دیگر تجهیزات این جت اموزشی میتوان به سامانه بیسیم  دوربرد ساخت راکول امریکا، رادار ارتفاع سنج ای پی ان ۱۹۴ ساخت هانیول  امریکا،سامانه اینرسی  ساخت نروث روپ و سامانه چی پی اس  ساخت نروث روپ و سامانه شناسایی دوست  از دشمن ای پی ایکس ۱۰۰ ساخت هانویل  امریکا  اشاره کرد .  همچنین از دیگر تجهیزات این جت میتوان به نمایشگرهای پروازی،  فرستنده / گیرنده ی UHF/VHF ، یک گیرنده ی مکان یاب جهانی(GPS) ٬ یک نمایش دهنده مقدماتی پرواز PFD و نمایش دهنده چند کاره MFD در هر دو کابین جت T-45 موجود میباشد.(PFD  مسئول نمایش وضع، سرعت هوائی، ارتفاع و سرعت عمودی است. MFD مسئول نمایش مسیر پروازی بر روی نقشه رنگی متحرک با نمایش عوارض زمینی و ترافیک و دیتالینک با اطلاعات شرایط جوی گرافیکی میباشد.) ، .داده های سامانه مدیریت تسلیحات توسط هر کدام از نمایشگرهای چند منظوره در کابین٬ به نظر خلبان و کمک خلبان می رسد و انتخاب جنگ افزار با سامانه «دست ها روی دسته ی گاز و هدایت»(HOTAS) انجام می شود ،  هدف گیری تمام جنگ افزارها با سامانه پردازش مرکزی کنترل می شود و از طریق نمایشگر سربالا(HUD) و یا نمایشگر کلاه خلبان(HMD) نتایج نشان داده می شود،  صند لی های کاکپیت این جت  ساخت کمپانی  مارتین- بیکر و با قابلیت عمل در حالت صفر- صفر است و همچنین این هواپیما به یک سیستم کنترل دمای محیط (ECS) برای کنترل دمای کابین خلبان مجهز است. جت هایی که به این تجهیزات مجهز هستند در کلاس T-45C قرار دارند.

شایان به ذکر است که تاکنون چیزی بیش از 1000 فروند از این جت های اموزشی ساخته شده که در  حدود 400 فروند ان در خدمت نیرو ها برای  اموزش  میباشد.
انواع

T-45A

ین نسخه از این جت اموزشی دو کابینه بوده و مخصوص اموزش خلبانان برای ناو هواپیمابر طراحی شده است.
T-45B

این نسخه از جت اموزشی مخصوص اموزش زمین پایه میباشد که در سال 1984 طرح ساخت آن لغو شد.
T-45C
این نمونه هم با توجه به بروز رسانی هایی که در کاکپیت T-45A و سیستم های الکترونیکی قرار  گرفت به این کلاس ارتقا یافت.

پیشرانه

هواپیمای T-45 از یک موتور توربوفن F405-RR-401 با حداکثر تراست 26KN ساخت Rolls-Royce navalised Adour استفاده می کند.این موتور توانایی رساندن هواپیما به بیشینه سرعت 1038 کیلومتر در ساعت ، بردی بین 1000 تا 1200 کیلومتر ، و پرواز تا ارتفاع 4500 متری را دارد . این موتورها از سامانه کنترل تمام خودکار دیجیتال نظیر کنترل سوخت و مدریت سوخت ، علائم حیاطی موتور  در داخل کابین برای درک بهتر کاراموزان و دقتشان تعبیه شده ، بهره میبرند. این جت اموزشی دو تا مقر  تسلیحاتی در زیر بال برای حمل بمب های ۲۵ کیلوگرمی Mk-76 دارند.
مشخصات
سازنده :  McDonnell Douglas  ، British Aerospace
نقش : جت آموزشی
خدمه : دو  نفر
موتور :  موتور توربوفن F405-RR-401 با حداکثر تراست 26KN ساخت Rolls-Royce navalised Adour
مساحت بال : 17.7 مترمربع
طول : 12 متر
ارتفاع : 4.08 متر
طول بال : 9.39متر
فاصله چرخها : 3 متر
فاصله چرخهای عقب با جلو :6 متر
وزن خالی : 4460 کیلوگرم
حداکثر وزن هنگام پرواز: 6387 کیلوگرم
ظرفیت بنزین :
داخلی : 2500 لیتر
خارجی 1500 لیتر
شعاع عملیاتی : 1288 کیلومتر
حداکثر سرعت : 1.038 کیلومتر بر ساعت
مؤلف: دوست و برادر عزیزم حمید
منبع: میلیتاری