تفنگ بدون لگد M40 معروف به تفنگ 106 یک اسلحه ۱۰۵ میلیمتری است که در دهه هزار و نهصد و پنجاه به عنوان سلاح ضد تانک و سنگر در آمریکا طراحی و تولید شد. این توپ هرچند به 106 معروف است اما کالیبر آن در واقع صد و پنج میلی‌متر است و نام 106 برای اشتباه نشدن با توپ ناموفق ام بیست و هفت که گلوله‌های آن در ام چهل قابل استفاده نیست، انتخاب شده است.
تفنگ 106 در اصل به عنوان سلاحی ضد زره طراحی شده اما کاربرد ضد نفر و ضد سنگر نیز دارد. یک سه‌پایه چرخ‌دار سبک برای سوار کردن سلاح بر روی آن ساخته شده است و روش اصلی شلیک آن از روی این سکو است. برای حمل و نقل سلاح از جیپ M151 و دیگر خودروهای مشابه همچون خودروی سفیر، جیپ کا ام، هاموی، بنز کلاس جی، نفربر M113 و تویوتا لندکروزر و ای‌آی‌ال استورم استفاده می‌شود. در جنگ ویتنام کشتی‌های مین‌روب آمریکا از آن استفاده می‌کردند و در نیروی دریایی یونان نیز گروهی از قایق‌های کوچک سریع به توپ‌های M40 مجهز شده‌اند.
سلاح M40 تفنگ ته پر و بدون لگد که از انتهای بارگزاری می‌شود و در هر بار شلیک یک گلوله شلیک می‌کند؛ نرخ معمول آتش آن یک تا دو شلیک در هر دقیقه است که بسته به مهارت و زبدگی کاربران متغیر می‌باشد. وزن سلاح بدون سه پایه صد و چهارده کیلو و با سه‌پایه و سایر متعلقات به بیش از دویست کیلو گرم می‌رسد. طراحی توپ بدون لگدی با کالیبر ۱۰۵ از دوران جنگ جهانی دوم مد نظر بود. در آن دوران با پیشرفت زره تانک‌های آلمانی بسیاری از توپ‌های ضد تانک مرسوم قدرت نفوذ به زره آن‌ها را نداشتند. آغاز جنگ کره منجر به عجله در تولید این سلاح با نام M27 شد. نمونه M27 سلاح موفق و قابل اعتمادی نبود و در نتیجه نیروی زمینی آمریکا تولید سلاح پیشرفته‌تری را آغاز کرد که در سال ۱۹۵۵ ترسائی با نام تفنگ ۱۰۶ M40 معرفی شد.
استفاده اصلی از M40 در ارتش آمریکا به جنگ ویتنام مربوط می‌شود ولی از سال ۱۹۷۰ ترسائی با سیستم موشکی دقیق‌تر بی‌جی‌ام-۷۱ تاو تعویض شد و استفاده از آن به عنوان سلاح ضد تانک محدود به مناطق قطبی و نقاط خاصی شد که سیستم هدایتی تاو در آن کار نمی‌کند. اما بسیاری از کشورهای دیگر هنوز به استفاده از این سلاح ادامه می‌دهند. این سلاح صادرات موفقی هم داشت و در کشورهایی چون انگلیس، اسپانیا، ژاپن، کره جنوبی و ایران هم تولید شده است.
برای دیدن تصویر در ابعاد اصلی کلیک کنید
تفنگ M40 برای آتش مستقیم ساخته شده و به یک دوربین نشانه‌روی برای هدف‌گیری و نوعی تفنگ کالیبر 50 (12.7 میلیمتری) نشانه‌گذار مجهز است که از گلوله‌ای با مشخصات بالستیکی مشابه با گلوله M40 استفاده می‌کند و در نتیجه محل برخورد آن با محل برخورد گلوله تقریباً یکسان خواهد بود. این گلوله در زمان برخورد به هدف با برخاستن دود از آن محل برخورد را مشخص می‌کند.
تفنگ 106 تثبیت شده بر روی سه پایه (کلیک کنید)
خودروهای زرهی شنی‌دار نیز با سلاح اصلی M40 به عنوان سلاح خودکششی ضد تانک ساخته شده‌اند. ام۵۰ آنتو (M50 Onto) خودرو ویژه ضد تانکی بود که تفنگ توپ ۱۰۶ را بر روی دو بازوی خود حمل می‌کرد و تفنگداران دریایی آمریکا در جنگ ویتنام از آن استفاده کرد.
تفنگ 106 سوار بر سفیر (گلوله 106)
ژاپن نیز نمونه خود کششی مشابهی با قرار دادن دو ام چهل در کنار هم تولید کرده است و در ارتش پاکستان نیز همین کار با نفربرهای M113 انجام شده است.
بازنشر با ذکر نام منبع بلامانع است
موفق باشید