بمب ناپالم هدیه‌ای از اعماق دوزخ

ناپالم نوعی مایع اشتعال پذیر با کاربرد جنگی است که اغلب در آن از بنزین (جامد شده) استفاده می‌شود.
معمولاً در ناپالم از سیالاتی به عنوان تغلیظ کننده جهت افزایش کارایی آن استفاده می‌شود. این تغلیظ کننده‌ها دارای این خاصیت می‌باشند که پس از مخلوط شدن با بنزین به آن حالت ژلاتینی می‌دهند. (یکی از مزایای این خاصیت، چسبیدن به بدن قربانیان است). توسعه ناپالم توسط تیمی از شیمیدانان دانشگاه هاروارد به سرپرستی لوئیز فیزر (Louis Fieser)  در جریان جنگ جهانی دوم توسط ایالات متحده انجام شد. نام ناپالم از نام‌های مواد سازنده آن گرفته شده است اسید  NAphthenic  وPALMitic  یکی از مشکلات اساسی موادی مانند ناپالم این بود که این سلاح‌ها بسیار حساس بود و گاهی اوقات زودتر از حد معمول منفجر می‌شدند. ناپالم در بمب‌ها و سلاح‌های پرتاب شعله (Flamethrowers)  به وسیله ایالات متحده استفاده شد.

از دیگر اثرات خطرناک (و البته مفید برای کاربر) ناپالم این بود که به سرعت هوای در دسترس خود را اکسیژن گیری کرده و حجم وسیعی منوکسید کربن ساطع می‌کند.

همچنین در جنگ ویتنام از این سلاح جهت هموار کردن قسمت‌هایی از زمین برای نشستن مناسب بالگردها استفاده شد. اگرچه ناپالم اختراعی در قرن20 محسوب می‌شد اما این سلاح بخشی از تاریخ طولانی سلاح‌های آتش زا در جنگ‌ها می‌باشد.

بمب‌های ناپالم برای اولین بار در 17 جولای 1944 توسط هواپیماهای P-38 آمریکا استفاده شد.  نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا در جریان جنگ جهانی دوم شهرهای ژاپن را به وسیله ناپالم بمباران کرد.  همچنین این سلاح توسط ارتش ملی یونان در برابر ارتش دموکرات این کشور در جریان جنگ داخلی یونان مورد استفاده قرار گرفت.

پاشیده شدن ماده ناپالم در ویتنام

نیروهای سازمان ملل نیز در کره، مکزیک در اواخر دهه 60 در برابر پارتیزان‌های گوئررو و آمریکا در جنگ ویتنام از این سلاح استفاده کردند.

مشهورترین روش استفاده از ناپالم، بمباران هوایی بود. و روشی که نسبت به روش قبلی از مشهوریت کمتری برخوردار بود، استفاده از سلاح‌های پرتاب شعله (Flamethrowers)  توسط پیاده نظام بود(فقط به این دو روش محدود نمی‌شود) - (در سلاح‌های پرتاب شعله از همان ماده اصلی ناپالم اما رقیق تر از حد عادی استفاده می‌شد) از سلاح‌های پرتاب شعله برای از بین بردن مواضع ، سنگرها و ... استفاده می‌شد.

تفنگداران دریایی آمریکا این سلاح را در برابر مواضع ژاپنی‌ها بسیار مؤثر یافتند و از آن 2 استفاده کلی می‌کردند:

1. وسیله ای برای کشتن ، صدمه زدن و از بین بردن
2. وسیله ای برای عملیات روانی و تضعیف روحیه دشمن

آن‌ها دریافتند که سربازان ژاپنی در مواقعی که از این سلاح استفاده می‌شد، خیلی راحت تر مواضع خود را ترک می‌کردند و تسلیم می‌شدند.

اسیران جنگی نیز تأیید کردند که آن‌ها از ناپالم بیشتر از هر سلاح دیگری واهمه داشتند.
ناپالم در جنگ کره به طور گسترده استفاده شد، خلبانانی که از منطقه جنگی باز می‌گشتند، اغلب بیان می‌کردند که آن‌ها حمل دو تانکر پر از ناپالم را به استفاده از هر بمب و سلاح دیگری ترجیح می‌دهند.

همچنین نیروی هوایی و دریایی ایالات متحده از این سلاح استفاده گسترده ای بر علیه طیف وسیعی از تجهیزات دشمن( از افراد تا ساختمان‌ها و تونل‌ها) کردند. اثر تضعیف روحیه ناپالم بر روی دشمن زمانی آشکار شد که دسته دسته سربازان کره شمالی در برابر هواپیماهای حامل ناپالم در بالای سرشان شروع به تسلیم شدن کردند.

ناپالم به وسیله یا بر علیه کشورهای ذیل استفاده شد:

ایران(1988-1980)، اسرائیل(1982-1967)، نیجریه(1969)، برزیل(1972)، مصر(1973)، قبرس(1974-1964)، آرژانتین(1982)، عراق(2003 ؛ 1991، 1988-1980) (، صربستان(1994)، ترکیه (1997،1974،1963)، آمریکا، آنگولا، فرانسه (1965-1954،1954-1946) ناپالم قربانیانش را بسیار سریع می‌کشد و یا از کار می‌اندازد.

کسانی که از انفجار ناپالم زنده بمانند و دارای سوختگی درجه 3 بشوند، عروق پوستی آن‌ها به شدت آسیب می‌بیند و اثر سوختگی بر روی تمام بدن آن‌ها به چشم می‌خورد. اما قربانیانی که زنده بمانند و دارای سوختگی درجه 2 بشوند، درد زیادی را تحمل می‌کنند ولی خوشبختانه اعصاب و گوشت آن‌ها سالم می‌ماند.

کیم فوک ( یکی از آسیب دیدگان) می‌گوید «ناپالم یکی از وحشتناک‌ترین دردهایی است که می‌توانید در بدنتان تصور کنید، آب در 100درجه می‌جوشد اما ناپالم درجه حرارت را به 800 الی 1200 درجه سانتیگراد می‌رساند.
یکی از نظامیان سابق آمریکا درباره حادثه ای که در جنگ کره اتفاق افتاد و در اثر آن حدود 12 نظامی این کشور به اشتباه هدف قرار گرفتند، این طور می‌گوید «همه چیز از جمله انسان‌ها در اطراف من سوخته بود. مردها خود را میان برف می‌غلتاندند. کسانی که آنان را می‌شناختم، با آنان قدم زده و جنگیده بودم به من التماس می‌کردند زودتر آنان را بکشم؛ وحشتناک بود. هنگامی که ناپالم پوست را کاملاً سوزانده بود، پوست به صورت تکه تکه و همانند چیپس‌های سیب زمینی سرخ کرده از صورت، بازوان یا پاهایشان جدا می‌شد»

جورج بارت نیز از نشریه نیویورک تایمز استفاده از ناپالم بر علیه مردم یک دهکده در جنگ کره را این طور شرح داد:
اهالی تمام دهکده و مزارع اطراف کشته شده و حالتی را که به هنگام ریختن ناپالم داشتند حفظ کرده بودند «مردی در حال سوار شدن بر روی دوچرخه‌اش بود، تقریباً پنجاه کودک در یتیم خانه‌ای سرگرم بازی بودند، مادری به گونه‌ی غریبی کامل باقی مانده بود»

دادگاه بین‌المللی استفاده از ناپالم یا هر سلاح آتش زای دیگری را بر علیه مواضع نظامی منع نمی‌کند اما استفاده در برابر غیر نظامیان از طرف سازمان ملل منع شده است.

گزارش‌ها توسط یکی از خبرگزاری‌های استرالیا حاکی از آن است که ناپالم در جنگ عراق توسط نیروهای آمریکا استفاده شد. این ادعا به وسیله وزارت دفاع ایالات متحده تکذیب شد اما در آگوست 2003 اعلام شد که خلبانان ایالات متحده و فرماندهان آن‌ها استفاده از بمب‌های آتش زای مارک 77 را بر علیه مواضع عراقی تأیید کردند سرهنگ راندولف این طور می‌گوید: ما پلی را در عراق به وسیله ناپالم بمباران کردیم اما متاسفانه بر روی پل تعدادی از مردم عادی وجود داشتند و فقط تعداد کمتری از آن‌ها را نظامیان تشکیل می‌دادند، اما ژنرال‌های آمریکایی عاشق بمباران به وسیله ناپالم بودند و برایشان اهمیت نداشت که چه کسی بر روی پل است.

ترکیبات

ناپالم معمولاً مخلوطی از بنزین با عوامل غلظت دهنده می‌باشد.جدیدترین مواد غلیظ کننده که برای این گونه بمب‌ها استفاده می‌شود، عبارت‌اند از: صابون، آلومینیوم و پالمیتات منیزیوم و استئارات.

دو نوع متفاوت ناپالم:
1. oil-based with aluminum soap thickener
ناپالم نفت پایه با غلظت دهنده صابون آلومینیوم
2. oil-based with polymeric thickener

ناپالم نفت پایه با غلظت دهنده پلیمری ( ناپالم- بی یا سوپر ناپالم)
ترکیبات Super Napalm یا Napalm -B
ناپالم بی معمولاً ترکیبی از بنزین، پلی استیرین و بنزن (C6 H6) می‌باشد که در جنگ ویتنام استفاده شد.

مشهور شدن

مشهور شدن ناپالم به جنگ ویتنام باز می‌گردد، اما پس از آنکه لزوم استفاده از این سلاح توسط افکار عمومی زیر سؤال رفت، باز هم صنعت فیلم سازی این کشور به کمک سیاستمداران آن آمده و دوباره ماجرای حق جلوه دادن آمریکا شروع می‌شود.

میلیتاری و ویکی

نکته: تصاویر بمب ناپالم بسیار هولناک هستند برای همین از گذاشتن آنها خود داری کردم.

پی‌نوشت: تصاویر بزرگتر هستند؛ روی آنها کلیک کنید.

کلیپ از دانشنامه دفاعی