دانشنامه دفاعی: به دنبال حساس شدن اوضاع مرز دو کره تصمیم گرفیتم تا مقاله ای در رابطه با ارتش کره شمالی در دانشنامه قرار دهیم.منبع مقاله وب سایت جنگاوران می باشد.
لایک فراموش نشود
گرداوری :عبدالحمید تارخ
چاپ شده در ماهنامه جنگ افزار شماره ۶۰
کره شمالی با ۱۲۰۵۶۸ کیلومتر مربع وسعت (نود و سومین کشور جهان) در نیمکره شمالی در شرق قاره آسیا در کناره غربی دریای ژاپن و شرق خلیج کره و در همسایگی کشورهای کره جنوبی در جنوب چین در شمال و شمال غربی و روسیه در شمال شرقی واقع شده‌است. کره شمالی کشوری کوهستانی است که کوه‌ها در تمام نقاط آن کم و بیش پراکنده‌اند و جلگه‌ها بیشتر در کرانه‌های غربی و نیز در برخی نواحی ساحل شرقی واقع شده‌اند. از جمله رودهای آن میتوان تومن‘ یالو‘ چونگچون‘ توئه دونگ و یسونگ را نام برد. جنگلها پهنه وسیعی از آن را پوشانده‌اند. آب و هوای آن در نواحی شمالی معتدل و در سایر نواحی گرم و مرطوب است. قله پائکتو(۲۷۴۴ متر) بلندترین نقطه آن است و رود یالو(۸۰۰ کیلومتر) طویل‌ترین رود کره شمالی است. پایتخت این کشور شهر پیونگ یانگ(۱۵۰۰۰۰۰ نفر) بوده و پرجمعیت‌ترین شهرها عبارت‌اند از: هام هونگ(۴۸۴۰۰۰)‘ چونگجین(۳۰۶۰۰۰)‘سینوئیجو(۳۰۰۰۰) و ونسان(۲۷۵۰۰۰ نفر). جمعیت این کشور حدود ۲۳میلیون و ۴۷۹ هزار نفر یا میانگین سنی ۳۳ سال است. امید به زندگی برای زنان در بدو تولد ۷۵ و برای مردان ۶۹ سال است. آماری از مبتلایان به ایدز در این کشور در دست نیست. مردم این کشور به طور سنتی پیرو بودا هستند. زبان رسمی در این کشور کره‌ای است.
به ادامه مطلب مراجعه کنید
از زمانی که حکومت کمونیستی در کره شمالی برپا شد این کشور همواره در تقابل سیاسی و نظامی با امریکا،ژاپن و کره جنوبی در شبه جزیره کره قرار داشته.این تقابل حتی در زمان جنگ کره به جنگ بین دنیای کمونیست و جهان سرمایه داری نیز کشید و طی جنگ کره در سال ۱۹۵۳ و حتی بعد از ان نیز گهگاه به تبادل اتش همراه تلفات نیز کشیده شده است. تقریبا هیچگاه مرز کره شمالی و کره جنوبی بدون تنش نبوده و هراز چند گاهی تنشهای این دو کشور هم زبان و هم نژاد ولی کاملا از باقی جنبه ها متفاوت در صدر اخبار قرار میگرید.
هم اکنون ارتش کره شمالی تحت امر رهبر کره شمالی کیم جونگ ایل می باشد و دارای پنچ شاخه نیروی زمینی،هوایی،دریایی،عملیاتهای ویژه و توپخانه می باشد.ارتش کره شمالی که ارتش مردمی کره ویا به اختصار KPA خوانده می شود دارای بودجه سالانه ۶ میلیارد دلار است.
تاریخچه ارتش کره به سال ۱۹۳۹ زمان که این کشور توسط ژاپن اشغال شد بر میگردد.در ان زمانی یک جنبش بومی برای آزاد سازی کره و تشکیل کشور مستقلی شکل گرفت که KVA ارتش داوطلبان کره نام گرفت.تا سال ۱۹۴۵ سربازان این ارتش که عمدتا از فراریان کره ای از ارتش ژاپن بودند در کنار کمونیست های چین در برابر ژاپن جنگیدند تا اینکه ژاپن در جنگ شکست خورد.تا سپتامبر سال ۱۹۴۵ نیروهای KVA در حدود ۲۵۰۰ نفر بودند.با پایان جنگ شبه جزیره کره مورد مناقشه بین امریکا و شوروی قرار گرفت که بخشی از ان به دست کمونیست های چینی بود و بخشی به دست نیروی هوایی امریکا که در طی جنگ در چین می جنگیدند.از این رو کره از بخش مدار ۲۵ درجه به دوقسمت شمالی تحت حاکیمت شوروی و جنوبی تحت حاکمیت امریکا تقسیم شد تا بعدا در سر وقت مشکل انها حل شود.شوروی پیشنهاد داد تا یک نیروی نظامی داوطلب برای حفاظت از پیونگ یانگ تشکیل شود که البته این نیرو در اکتبر رسما تشکیل شد که اکثر انها تحت فرمانده ای سربازان با تجربه شوروی قرار داشتند.این نیرو هسته ارتش کره شمالی امروزه را تشکیل داد و در سالهای ۱۹۴۹ و ۱۹۵۰ شوروی مدارس و دانشکده های گوناگونی را برای اموزش نیروهای کره ای در پیونگ یانگ ایجاد کرد.اداره امنیت ایالتی که ان را باید پدر وازرت دفاع کره شمالی امروزه دانست در سال ۱۹۴۸ تشکیل شد.سرانجام این تغییرات باعث شد که شوروی در نهایت به کمونیست های کره شمالی برای تشکیل یک کشور مستقل کمونیستی چراغ سبز نشان دهد و در ۹ سپتامبر سال ۱۹۴۸ کره شمالی اعلام استقلال کرد و در ۸ فوریه نیز ارتش مردمی کره رسما تاسیس شد.تا قبل از شروع جنگ کره در سال ۱۹۵۰، استالین زمام دار شوروی به سرعت کره شمالی را مسلح به انواع تانکها و سلاح های سبک وسنگین ارتش شوروی بازمانده از جنگ جهانی دوم کرد.این در حالی بود که در کره جنوبی که تحت حمایت جهان سرمایه داری بود کسی برای تجهیز یک ارتنش جدید دست به کار نشده بود.بسیاری امروزه تشکیل و تجهیز ارتش کره شمالی را اولین عامل تحریک امیز برای جنگ کره نام میبرند.
هنگام اغاز جنگ کره این ارتش جدید التاسیس به دلیل برتری نسبت به ارتش کره جنوبی به سرعت نیروهای جنوبی را عقب راند و موفق به دست یابی به سئول پایتخت کره جنوبی شد.البته این ارتش ۷۰ هزار نفر تلفات داد.با ورود ارتش امریکا در پاییز به جنگ و کشیده شدن پای ارتش چین به میان ، جنگ به سرعت تبدیل به یک جنگ بین المللی شد.سرانجام در سال ۱۹۵۳ آتش بس اعلام شد و بین مرزهای مشترک کره شمالی و کره جنوبی نیروهای مختلف از کشورهای مختلف مستقر شدند تا احتمال یک درگیری در سالهای آینده را به حداقل برسانند.ارتش کره به طور چشمگیری با فلسفه های نظامی کارشناسان شوروی در طی جنگ سرد رهبری میشد.این تفکر نظامی متکی بر قدرت توپ خانه ی زیاد برای پشتیبانی و استفاده از نیروهای زرهی در نوک حمله بود که تصور میشد این روش میتواند هر سیستم دفاعی را در هم بکوبد.در سالهای ۱۹۷۰ در مجلات دفاعی ارتش کره شمالی این تفکرات که متعلق به ارتش شوروی بود به خوبی به چشم میخورد از این رو در نیروی زمینی این ارتش واحدهای توپ خانه و یگانهای تانک و گردانهای مهندسی از جایگاه ویژه ای برخوردار بود.
در کره شمالی اولین و بزرگترین اهرم هدایت ارتش کمیته دفاع ملی است که توسط رئیس ان زمامدار کره اداره می شود.البته در کره شمالی بعد از فوت کیم ایل سونگ زمام دار قبلی(پدر زمام دار فعلی) تغییرات زیادی برای کاسته شدن از قدرت رهبر در هدایت ارتش داده شده است که بیشتر این تغییرات برای جهان غرب ناشناخته است.
نیروی زمینی
نیروی زمینی ارتش کره شمالی یکی از بزرگترین نیروهای زمینی در جنوب شرقی آسیا می باشد که به دلیل سبک و سیاق شبیه ارتش شوروی یک نیروی نظامی قدرتمند در شبه جزیره کره است.به طوری که در سال ۲۰۰۱ میلادی بر اساس آمارها نیروی زمینی کره دارای یک میلیون نیرو در قالب ۲۰ سپاه شامل حداقل ۱۷۶ لشکر و تیپ میباشد.نیروی زمینی را حداقل هم اکنون ۹۰ هزار نیروی ویژه تشکیل می دهند.به گفته منابع غربی از سال ۱۹۹۲این ارتش در ۹ منطقه عملیاتی تقسیم بندی شده و از ۱۵۳ لشکر و تیپ در سال ۱۹۹۲ شامل ۶۰ لشکر و تیپ پیاده،۲۵ تیپ مکانیزه،۱۵ تیپ زرهی،۲۵ تیپ نیرو مخصوص و ۳۰ تیپ توپخانه می باشد.تا قبل از سال ۱۹۸۷ بیشتر تمرکز ارتش کره شمالی بر اساس فلسفه نظامی شوروی بر روی تیپ ها و لشکرهای زرهی و توپ خانه بود ولی از این سال به بعد با تغییرات اساسی در فرماند ه ای رزم ارتش کره شمالی این ارتش رو به سوی نیروهای پیاده نظام کرد.در سازمان دهی جدید نوک حمله ارتش کره شمالی را در ردیف اول نیروهای پیاده تشکیل میدهند و نیروهای زرهی و توپ خانه به عنوان پشتیبان به حساب می آیند (کاملا برعکس سازمان دهی قبلی این ارتش).شاید این تاکتیک به خاطر کمبود تانک و عدم دسترسی ارتش کره به تانک های مدرن و گران قیمت گرفته شده.این نیروها به طور خاص طوری سازمانده ای شده اند که بتوانند در صورت نبرد جاده های اصلی کشور در قسمت مرز با کره جنوبی را به سرعت تسخیر و تحت کنترل بگیرند این مسئله بسیار مهم است زیرا فاصله پایتخت کره شمالی و جنوبی با هم کمتر از ۷۰ کیلومتر است!!! نیروهای توپ خانه باید بتوانتد با گلوله باران خطوط تدارکاتی نیروهای کره جنوبی در یک جنگ احتمالی رسیدن انها را به مرز مشترک به چالش بکشند.مسئله این است که فاصله از مرز با کره جنوبی تا پیونگ یانگ پایتخت کره شمالی حدود ۳۵ کیلومتر است.از این رو شاید در هیچ جای دنیا این همه نیرو در یک مساحت کم بین مرز تا پایتخت یک کشور جمع نشده باشند.از نظر نظامی در صورت یک حمله نیروهای امریکایی یا کره جنوبی برای رسیدن به پایتخت کره شمالی با وجود فاصله کم باید از پس حدود ۶۰۰ هزار نیروی رزمی در غالب حداقل ۱۲۰ تیپ و لشکر بر اینده که در این ۳۵ کیلومتر جمع شدنه اند. نکته جالب توجه در قدرت نظامی کره شمالی این است که ،کره شمالی بر خلاف کره جنوبی کشوری است با اقتصادی بسیار بیمار به خاطر پیاده شدن سیستم اقتصادی کمونیستی در ان که سالانه برای زنده نگهداشتن مردم خود محتاج مقدار زیادی مواد غذایی وارد شده از چین است.ارتش یک میلیون نفری برای کشوری با ۲۳ میلیون نفر جمعیت و بودجه دفاعی ۶ میلیارد برای بودجه سالانه کل ۴۰ میلیارد دلار از نظر علم اقتصاد غیر قابل توجیه است.این مسئله یعنی اقتصاد بیمار و ضعف فناوری در کره شمالی باعث یک توازن قوا بین کره شمالی و جنوبی شده زیرا ارتش کره جنوبی تقریبا یک چهارم ارتش کره شمالی است ولی کره جنوبی که از کشورهای توسعه یافته جهان محسوب میشود در ارتش خود از پیشرفته ترین فناوری های جهان بهره میبرد که توازن قوا را در مقابل ارتش کره شمالی تشکیل می دهد.در واقع فناوری در ارتش کره جنوبی از پس کمیت در کره شمالی به خوبی بر می آید.بودجه دفاعی کره شمالی بر پیکر اقتصاد بیمار این کشور فشار زیادی می آورد.
ارتش کره شمالی از تعداد تجهیزات ساخت شوروی ،چین و تجهیزات ساخت داخل بهره می برد.کره شمالی نیز مانند کشور ما به طور گسترده ای دست به مهندسی معکوس تسلیحات چینی و روسی زده است.این کشور توان مالی زیادی برای به خدمت گرفتن تجهیزات مدرن ساخت چین و روسیه را ندارد و اکثر تجهیزات نظامی در خدمتش متعلق به سالهای دهه ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۰ میلادی است.از طرفی با فروپاشی شوروی کمکهای مالی نظامی که در طی دوران جنگ سرد از طرف شوروی به این کشور می شد پایان یافته و از این رو ارتش کره شمالی به طور خاصی از نداشتن تجهیزات پیشرفته نظامی رنج میبرد.این در حالی است که دو کشور کره جنوبی و ژاپن که رقیبان منطقه ای و دشمنان این کشور به حساب می آیند همواره خود را به مدرنترین تجیزات دفاعی ساخت امریکا مجهز کرده و از نظر فناورهای بومی نیز به مراتب جلوتر از کره شمالی هستند.این مسئله باعث شده قدرت نظامی کره شمالی که از نظر کمیتی در نوع خود در جنوب شرقی اسیا کم نظیر است به دلیل بهره بردن از فناوریهای قدیمی و بد کیفیت با چالشی بزرگ روبرو باشد.
سلاح استاندارد تهاجمی ارتش کره شمالی مانند تمامی ارتش های بلوک شرق سلاح ای کی۴۷ کلاشنیکف روسی است که در کره شمالی تولید میشود.کره شمالی در زمینه تولید سلاحهای سبک و نیمه سبک پیاده نظام به روش مهندسی معکوس به خودکفایی کامل رسیده و انواع سلاح هایی چون سلاح کلاشنیکوف ، مسلسل ار پی کا ، مسلسل سنگین دوشیکا ، مسلسل ار پی دی،نسخه بومی ام ۱۶ ای امریکایی(در واقع نسخه چینی این سلاح) در داخل این کشور تولید میشود.از دیگر سلاح های این ارتش میتوان به تپانچه ماکاروف ، تی۳۳ نسخه ای از سلاح سی زد ۷۵ ساخت کره شمالی ، مسلسل دستی پی پی اس ۴۳ ساخت شوروی ، نسخه تولید شده در داخل کاربین اس کا اس ، مسلسل سنگین ان اس وی ، سلاح تک تیر اندازی دراگانوف ، و نسخه بومی راکت انداز ار پی جی۷ اشاره کرد.همچنین از موشکهای ضد تانک متداول نیروی زمینی کره شمالی میتوان به انواع موشک های هدایت نیمه خودکار سیمی ساخت شوروی مانند ای تی ۱/۳/۴/۵ و سلاح بدون خان غیر هدایت شونده اس پی جی ۹ اشاره کرد.همچنین برخی از تجهیزات سنگین نیز در داخل کره تولید شد که از جمله آنها میتوان به تولید تانک روسی تی۶۲ در داخل کره اشاره کرد. تی ۶۲ تولید در داخل کره با نام جونما هوس شناخته میشود.. چندین مدل از این تانک تولید شده ،جونما هوس ۱ که در واقع همان تی ۶۲ تولید در داخل کره شمالی است، جونما هوس ۲ نسخه تولید ارتقاء یافته با مسافت یاب لیزری مشابه تی ۶۲ ام ، زره ارتقاء یافته فاصله دار دو تکه در دور برجک است و بر روی ان زره واکنش دهنده نیز نصب شده است.جونما هوس ۳ نسخه ارتقاء یافته با لوله توپ ارتقاء یافته ، جونما هوس ۴ نسخه مجهز به زره کامپوزیت ترکیبی زره جدید در قسمت جلوی برجک، رایانه اتش بالستیک ،تثبیت کننده پیشرفته لوله ،پیرسکوپ دید شبانه پیشرفته تر،موتور ۷۵۰ اسب بخاری قوی تر و زره کنتاکت روسی ،جونما هوس ۴: نسخه ارتقاء یافته با زرهی مشابه تی ۹۰ اس ،دوربین دید حرارتی، توپ ۱۲۵ م م با گلوله گذاری خودکار متعلق به تی ۹۰ ،سیستم کنترل آتش دیجیتال.
همچنین کره شمالی در سال ۲۰۰۲ تانک جدید با نام پوک پونگ هو را وارد خدمت کرد که دارای یک موتور ۱۰۰۰ اسب بخاری و توپ ۱۲۵ م م با گلوله گذاری خودکار بوده و از زره ترکیبی بهره میبرد.گفته شده سامانه کنترل اتش و مسافت یاب لیزری ان مشابه تی ۷۲ اس است.
لیست تجهیزات سنگین ونیم سنگین
| نام | تعداد | توضیحات |
| تانک تایپ۵۹ | ۱۰۰۰ | نسخه چینی تانک تی۵۵ |
| تانک تی ۶۲ | ۱۰۰۰ | نسخه روسی که مشخص نیست چند عراده به جوینما هو ارتقاء یافته اند |
| تانک چونیما هوس | ۱۰۰۰ | |
| تانک تی۵۵ | ۲۰۰۰ | معلوم نیست چند عراده در خدمت است |
| تانک سبک پی تی۷۶ | ۵۶۰ | |
| تانک سبک پی تی۸۵ | ؟ | ساخت کره شمالی بر اساس پی تی۷۶ |
| تانک پوک پونگ هو | ۵۰۰ | |
| نفر بر زرهی بی ام پی ۱ | ۲۰۰ | ساخت شوروی |
| نفر بر زرهی بی ای ۶۴ | ؟ | ساخت شوروی |
| خودروی حمل و نقل زرهی بی تی ار ۸۰ | ۱۰ | ساخت شوروی |
| خودروی حمل و نقل زرهی بی تی ار ۶۰ | ۱۰۰۰ | ساخت شوروی |
| خودروی حمل و نقل زرهی بی تی ار ۵۰ | ؟ | ساخت شوروی |
| خودروی حمل و نقل زرهی بی تی ار ۱۵۲ | ؟ | ساخت شوروی |
| چهار مدل نفربر زرهی ساخت چین | ؟ |
تعداد زیادی توپ کششی و خود کششی از کالیبر ۱۷۰ تا ۱۲۰ میلیمتر که اکثر انها ساخت خود کره شمالی است به همراه راکت اندازهای ام بی۱۱،اس یو ۱۰۰ کپی شده در داخل کره.
چونیما هوس ۴
نیروی هوایی
نیروی هوایی و پدافند هوایی کره شمالی که نیروی هوایی مردمی کره نیز خوانده میشود در درجه اول یک نیروی دفاع هوایی با قابلیت محدود حمله است.این نیرو در سال ۲۰۰۷ میلادی حدود ۱۱۰هزار پرسنل و حدود ۱۶۰۰ تا ۱۷۰۰ فروند هواگرد در اختیار داشته است.نیروی هوایی کره شمالی امروزه چه در زمینه پدافند هوایی و چه هواپیماهای شکاری از عدم وجود تجهیزات پیشرفته به روز رنج زیادی می برد و خلبانان این نیرو از نظر امادگی رزمی جایگاه بسیار پایین تری نسبت به خلبانان کره جنوبی و ژاپنی به دلیل ساعت پروازی بسیار کم دارند.در حالی که ژاپن و کره جنوبی خود را به جنگنده مدرنی چون اف۱۵ واف۱۶ و میتسابیشی اف۲ تجهیز میکنند ۹۰ % هواگرد های این نیرو متعلق به دهه ۱۹۷۰ و ما قبل ان میباشد.این نیرو هم اکنون شامل شش لشکر پروازی،چهار لشکر دفاع هوایی و دو لشکر لجستیکی و آموزشی می باشد . همچنین نیروی هوایی در کره شمالی مسئول نگه دارای از بالگردهای ترابری و تهاجمی ارتش میباشد که وظیفه حمایت از سربازان نیروی زمینی را بر عهده دارد.دکترین نیروی هوایی کره شمالی بر اساس تجارب به دست امده در جنگ کره بود.در این جنگ یکی از دلایل زمین گیری و تلفات بالای ارتش کره این بود که نیروی هوایی امریکا و متحدین توانسته بود با بمب باران خرد کننده ، نیروهای کمونیستی بر روی زمین را تار و مار کند.از این رو دکترین نیروی هوایی کره شمالی در مرحله اول دفاع هوایی و پوشش هوایی با کمک اول سامانه های پدافند هوایی و دوم بر اساس جنگنده های رهگیر است.اگر چه طی دهه ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۰ این نیرو توانسته بود قدرت خود را در شبه جزیره کره تثبیت کند ولی به مرور زمان و عدم دریافت تسلیحات جدید امروزه حرفی برای گفتن ندارد و تنها در نقش دفاع هوایی ان هم با ترکیب تاکتیکی با سامانه های پدافند هوایی سام بر فراز خاک خود کره شمالی استفاده می شود.برای همین است که تاکتیک تهاجمی کره ای ها پرتاب موشک های تاکتیکی زمین به زمین به طرف ژاپن و کره جنوبی در طی جنگ احتمالی است زیرا نیروی هوایی این کشور توان تهاجمی کمی دارد.از طرفی با در نظر گرفتن وسعت نیروی زمینی این کشور نیروی هوایی این کشور توان بسیار محدود در زمینه لجستیک و بالگرد دارد.در این بخش نیز بالگردهای فرسوده زیادی به چشم میخورد که ساعات پرواز محدود دارند و جوابگوی نیاز لجستیکی نیروی زمینی این ارتش نیستند.
اموزش خلبانان بر اساس سبک پروازی اتحاد جماهیر شوروی انجام می شود.در این روش خلبان رهگیر به طور کامل در هنگام پرواز تحت هدایت رادار زمینی بوده و تمامی دستورات را از افسر رادار میگیرد و هیچ گونه ابتکار عمل ویا آزادی برای انجام ماموریت ندارد.همان طور که گفته شد ساعات پروازی خلبانان این نیرو کم است و حتی در مواقعی بسیار کم است.بدیهی است که ساعات پروازی یک خلبان طی سال تاثیر زیادی در آمادگی خلبان در نبرد دارد.امار رسمی نشان میدهد که ساعت پرواز خلبان کره ای در سال بین ۷تا ۲۵ ساعت است که بسیار پایین تر از سطح استاندارد کشورهای ناتو که بین ۱۵۰تا ۲۵۰ ساعت است میباشد. این مسئله آنجا بیشتر خودنمایی میکند که خلبانان کره جنوبی و ژاپنی نیز دارای ساعات پروازی برابر با خلبانان ناتو می باشند و از طرفی از پیشرفته ترین جنگنده های موجود بهره میبرند.از طرفی اکثر گردان های پروازی در کره شمالی با کمبود قطعات هواگردها و به دلیل تحریم ها و ضعف اقتصادی این کشور حتی گهگاه کمبود سوخت روبرو هستند!
از تعداد و چند و چون هواگردهای نیروی هوایی کره شمالی در جهان غرب اطلاعات دقیق در دست نیست و اماری که در مورد تعداد هواگردها داده می شود بر اساس اطلاعات منابع غربی و عکس های ماهواره است.هم اکنون نیروی هوایی کره شمالی دارای ۲۸ پایگاه هوایی فعال می باشد.در حال حاضر این نیرو دارای ترکیبی از جنگنده های چینی و روسی در خدمت می باشد که پر تعداد ترین جنگنده موجود در خدمت میگ۲۱ روسی و نسخه چینی ان اف۷ میباشد.این جنگندها از سال ۱۹۶۶ وارد خدمت شده و حتی در سال ۱۹۹۹ نیز این نیرو تعداد ۳۸ میگ ۲۱ بیس را از انبارهای ارتش قزاقستان به صورت دست دوم خریداری کرده است.هم چنین این نیرو تعداد زیادی از جنگنده های چینی اف۵ واف۶ (همان میگ۱۷ و۱۹ ساخت شوروی تولیدی در چین) در خدمت دارد که بیشتر در نقش هوا به زمین به کار می روند.البته معلوم نیست چند فروند از این جنگنده ها همچنان در خدمت باشند.به طور معمول جنگنده های میگ۱۹ و۲۱ کره ای از موشک های هوا به هوای فروسرخ ای۱۳ ویا نسخه چینی ان پی ال ۲ استفاده میکنند .توان تهاجمی محدود این نیرو را هم اکنون هواپیماهای روسی سوخوی۷ و۲۵ و جنگنده پشتیبانی هوایی نزدیک چینی کیو ۵ تشکیل می دهد.البته ناوگان جنگندهای سوخو از قرار معلوم به دلایل فنی معمولا زمین گیر است . پیشرفته ترین جنگنده های این نیرو را جنگنده های میگ۲۳ و۲۹ تشکیل می دهند . میگ۲۳ در دو مدل ام ال و پی از اخرین نسخه های ساخت شده این جنگنده است و از رادار پالاس داپلر و موشک های هوا به هوای میان برد رادار نیم فعال بهره می برند.گفته شده این نیرو تعدادی از مدل پی این جنگنده را نیز در خدمت دارد . این نسخه که به خوبی قابل قیاس با اف۱۶ ای و می باشد تنها در داخل شوروی به خدمت گرفته شده و معلوم نیست که چگونه به دست کره ای ها رسیده است . و در نهایت پیشرفته ترین جنگنده فعلی این نیرو میگ ۲۹ بی و یو بی است.اگرچه گفته شده میگ ۲۹ کره شمالی از نسل اس و یا اس ائی است ولی تصاویر این جنگنده نشان دهنده نسخه پایه صادراتی بودن میگ ۲۹ کره شمالی است .بخش ترابری این نیرو نیز از هواپیماهای روسی بهره می برد.شایع ترین این هواپیماها ،هواپیمای ترابری کوچک انتونف۲ می باشد که یک هواپیمای دوباله با یک موتور پیستونی با توان حمل ۱۲ نفر پرسنل است . حدود ۲۰۰فروند از این نوع هواپیما تحویل این کشور شد.
نیروی هوایی کره شمالی بیشتر از هر کدام از نیروهای این ارتش با دشمنان کره شاخ به شاخ شده است.برای نمونه در سال ۱۹۷۷یک فروند میگ۲۱ نیروی هوایی کره شمالی یک فروند بالگرد شینوک ارتش امریکا را سرنگون کرد.در ۳۱ اوت ۱۹۶۷ نیز یک میگ۲۱ دیگر یک فروند ار اف۴ سی شناسایی نیروی هوایی امریکا را به زیر کشید.۱۴ ژانویه ۱۹۶۸ نیز از دیگر روز های پر تنش بین امریکا و کره شمالی بود که یک فروند اف۱۰۵ دی نیروی هوایی امریکا توسط یک فروند میگ۲۱ ساقط شد،۱۲ فوریه همان سال یک فروند اف۴ بی نیروی دریایی امریکا نیز به اتش یک میگ۲۱ دیگر از پا درآمد . البته جالب است بدانید که نیروی هوایی کره شمالی تقریبا به اندازه جنگندهای امریکایی سرنگون شده ،جنگنده فراری داشته است!!! در ۲۱ سپتامبر سال ۱۹۵۳یک فروند میگ۱۵ این نیرو به کره جنوبی گریخت و خلبانش اقامت امریکا دریافت کرد ، در ۵ اگوست سال ۱۹۶۰ نیز یک فروند جی۵ (میگ۱۷ ساخت چین) به کره جنوبی فرار کرد و در فوریه ۱۹۸۲ یک سرهنگ خلبان کمونیست با جنگنده جی۶(میگ۱۹ ساخت چین) به کره جنوبی فرار کرد.جالب اینکه این خلبان تا سال ۲۰۰۲زمان مرگش در دانشکده نیروی هوایی کره جنوبی تدریس میکرد . آخرین فراری در ۲۳ می ۱۹۹۶ که با یک فروند جی۶ ، کره شمالی را به طرف جنوب ترک کرد.
مسلسل ۱۴٫۵ م م دفاع هوایی
شایان به ذکر است که هواپیماهای خط هوایی ایرا کره ،که تنها خط هوایی کره شمالی است و یک خط هوایی دولتی است زیر پرچم نیروی هوایی این کشور خدمت میکند!!! و در لیست تجهیزات این نیرو به حساب می ایند که در زمان صلح در خدمت خط هوایی دولتی این کشور میباشد.
لیست تجهیزات
| نام | تعداد | توضیحات |
| بمب افکن اچ۵ | ۴۰ | بمب افکن ایلیوشین ۲۸ روسی ساخته شده در چین،تعداد کمی احتملا همچنان در خدمت |
| شکاری جی۵ | ۳۰ | در نقش اموزشی |
| شکاری جی۶ | ۱۰۰ | میگ۱۹ روسی ساخت شده در چین،در نقش هوا به زمین |
| شکاری رهگیر میگ۲۱ | ۱۵۰ | شامل مدلهای PF و PFM و U و اف۱۳ |
| شکاری رهگیر میگ۲۳ | حدود ۵۵ فروند | شامل مدلهای ام ال و پی |
| شکاری اف۷ | ۴۰ | میگ۲۱ روسی ساخت شده در چین شامل مدل پاییه بی |
| شکاری رهگیری میگ۲۹ | ۴۰ | شامل ۳۵ فروند مدل بی و ۵ فروند مدل دو سرنشینه یو بی |
| جنگنده تهاجمی سوخوی۷ | ۱۸ | |
| جنگنده تهاجمی کیو ۵ | ۴۰ | ساخت چین |
| پشتیبانی هوایی نزدیک سوخوی۲۵ | ۳۶ | شامل مدل کا |
| هواپیمای جت اموزشی ال۳۹ | ۱۲ | |
| شکاری میگ۱۵ | ۳۰ | برای اموزشی شامل مدل دو سرنشینه |
| هواپیمای نانچینگ سی جی۶ | ۱۸۷ | ساخت چین |
| هواپیمای ترابری ایلیوشین۷۶ | ۳ | |
| توپلوف۱۳۴ | ۲ | خطوط هوایی |
| توپلوف۱۵۴ | ۴ | خطوط هوایی |
| توپلوف ۲۰۴ | ۱ | خطوط هوایی |
| ایلیوشین۶۲ ام | ۴ | خطوط هوایی |
| ایلیوشین۱۸ | ۲ | خطوط هوایی |
| هواپیمای ترابری انتونف۲۴ | ۲ تا ۱۲ | خطوط هوایی |
| هواپیمای ترابری انتونف۲ | ۲۰۰ | اکثر این ناوگان به دلیل کم بودن سوخت این هواپیمای ترابری کوچک زمین گیر است |
| بالگرد تهاجمی میل۲۴ | ۲۲ | |
| بالگرد ترابری میل۸ | ۱۵ | |
| بالگرد ترابری میل۲۶ | ؟ | درست معلوم نیست که اصلا چنین بالگردی در خدمت ارتش کره است یا نه |
| بالگرد ترابری میل۱۴ | ۱۰ | ضد زیر دریایی |
| بالگرد میل۴ | ۴۸ | نسخه تولید شده ان در چین در خدمت است |
| میل۲ | ۱۴۰ | ساخت لهستان،مشخص نیست چند فروند در خدمت است |
| بالگرد ترابری ام دی۵۰۰ | ۸۷ | ساخت امریکا اهدایی از سوی المان طی مذاکرات صلح در اوائل دهه ۱۹۹۰ |
این نیرو هم اکنون بر روی هواپیما های شکاری خود از موشکهای هوا به هوای روسی ار۱۳/ار۲۳ /ار۲۷/ار۶۰ وانواع چینی پی ال ۲/۵/۷استفاده می کند.
سامانه پدافند هوایی این نیرو متشکل از اتش بارهای روسی سام میباشد.کره شمالی یکی از پر تعداد ترین و انبوه ترین سامانه های پدافند هوایی جهان را در اختیار دارد که البته موشک های خانواده سام این ارتش از فناوریهای دهه ۱۹۷۰بهره میبرد ولی تعداد هزاران توپ ضد هوایی خطری جدی برای هواگرد های متخاصم به حساب می آید.به هر حال در نبود جنگنده های پیشرفته و خلبانان کارازموده در نیروی هوایی کره شمالی ،وظیفه اصلی دفاع از آسمان این کشور بر عهده آتشبارهای پدافند این کشور میباشد.
| نام | تعداد |
| سام۱ | ۷۲ لانجر در سال ۱۹۶۱ تحویل شده |
| سام۲ | ۲۴۰ لانچر پرتاب |
| سام۳ | ۳۲ اتش بار شامل ۱۲۸ لانچر |
| سام۴ | ؟ |
| سام۵ | ۲۴ لانچر |
| سام۶ | ؟ |
| سام۷ | نسخه ساخته شده در چین |
| سام۱۳ | ؟ |
| سام۱۴ | ؟ |
| سام۱۶ | ۵۵۰ لانچر |
| سام۱۷ | حدود ۶۰۰ موشک تحویل شده تعداد لانچر مشخص نیست |
این سیستم راحداقل ۱۱۰۰۰ توپ ضد هوایی در کالیبر های ۱۴٫۵،۲۳،۳۰،۳۷،۵۷،۸۵،۱۰۰ و ۱۳۰ میلیمتری همراهی میکند.
رهبر جوان کره شمالی در کنار میگ ۲۱ اف۱۳ اولین نسخه تولید انبوه میگ۲۱ که تنها در کره شمالی عملیاتی است
نیروی دریایی
نیروی دریایی مردمی کره یک نیروی دریایی کاملا دفاعی میباشد که معمولا در محدوده ۵۰ کیلومتری سواحل کره شمالی به عملیات می پردازد.این نیرو کوچکترین نیروی نظامی کره می باشد و دارای تسلیحات قدیمی و از رده خارج شده است.بر طبق امار منابع غربی این نیرو در سال ۲۰۰۷ میلادی دارای ۴۶۰۰۰ نفر پرسنل و حدود ۷۰۰ شناور سطحی و زیر سطحی می باشد.این نیرو در درجه اول یک نیروی دریایی ساحلی است که در ۱۳ پایگاه دریایی بزرگ شامل هشت پایگاه در غرب و باقی در شرق در حال عملیات است.البته تعداد زیادی پایگاه دریایی کوچک نیز در طول ساحل این کشور وجود دارد.توان دوزیست این نیرو بسیار کم و تا آنجایی که سازمان های اطلاعاتی غرب می دانند فاقد نیروهای تفنگ دار میباشد.این نیرو حدود ۶۳۰ تا ۷۰۰ شناور در اختیار دارد که بر طبق گذارشات در سال ۲۰۰۹ میلادی ۶۰ زیر دریایی و ۳۴۰ کشتی جنگی عملیاتی شامل بوده است.البته تجهیزات این نیرو بسیار مستمعل بوده و تمامی ۶۰ زیر دریایی این نیرو به اندازه ۵ زیر دریایی ارتش کره جنوبی قدرت ندارند!!!
همچینین تعداد زیادی توپ دفاع ساحلی با کالیبرهای ۱۲۲ تا ۱۵۲ میلیمتر برای دفاع از ساحل در پاسگاه های ساحلی بی شماری نصب شده است.این توپ ها را موشکهای دفاع ساحلی کرم ابریشم و سیوساکر با لانچرهای متحرک تقویت میکنند.گفته شده این نیرو همکنون دارای ۴۳ ناوچه موشک انداز مجهز به موشک های قدیمی استاتیک می باشد.این موشکها که به راحتی میتوان با کمک سامانه های جنگ الکتریک بر روی انها ایجاد اختلال کرد در جنگ سال ۱۹۷۳ اعراب و اسرائیل بر ضد نیروی دریایی اسرائیل کارایی بسیار بدی از خود نشان داد.با وجود توان کم این واحدهای کوچک دریایی به دلیل ضعف فناوری ولی سرعت بالای انها از ویژگی های مهم این واحد ها هستند.همچنین این نیرو دارای حدود ۱۵ ناوچه موشک انداز قدیمی اوسا۱ مجهز به موشک های سی اس اس ان۱ ساخت چین می باشد.موشکهای موجود در خدمت نیروی دریایی کره که تاریخ طراحی انها به اواخر دهه ۱۹۶۰ می رسد به روش رادارفعال و فروسرخ هدایت شده و میتواند تا کمینه برد ۶۰ کیلومتر را پوشش دهند.از این رو کره شمالی فاقد موشک های مدرن ضد کشتی روسی ویا چینی بوده و توان موشکی ان نیز مستعمل میباشد.همچنین این نیرو دارای۲۰۰ قایق اژدر افکن و گشت دریایی مجهز به توپ های ۲۵ تا۳۷ میلیمتری و برخی نیز دارای لوله پرتاب اژدر هستند.جالب این است که بدانید که کره شمالی به طور اسمی یکی از بزرگترین نیروی زیر سطحی جهان را با حدود ۶۰ زیر دریایی در اختیار دارد.البته از نظر کارشناسان غربی حدود کمتر از یک سوم این تعداد رسما عملیاتی هستند که میتوان به چهار زیر دریایی کلاس ویسکی ساخت شوروی سابق ،۲۲ زیر دریایی کلاس رموو ساخت چین(این زیر دریایی در اصل ساخت شوروی در دهه ۱۹۶۰ است که در چین نیز کپی شد).زیر دریایی های کلاس ویسکی که در دهه ۱۹۶۰ در شوروی ساخته شد توان حمل ۱۲ اژدر و ۲۴مین دریایی را دارند.زیر دریایی های کلاس رموو نیز در دهه ۱۹۷۰ وارد خدمت ارتش کره شمالی شدند و برای مدتی نیروی دریایی کره شمالی را به عنوان یک نیروی مخوف در شبه جزیره کره تبدیل کرد.ولی امروزه هیچ کدام از این دو کلاس زیر دریایی حرفی برای گفتن در نبردهای مدرن ندارند و کاملا با وجود اینکه جای بهسازی در انها وجود دارد ولی هیچ گزارشی مبنی بر بهسازی بر روی آنها وجود ندارد.
توان هسته ای و موشکی کره شمالی
کره شمالی از نظر فناوری کشوری عقب افتاده است.پیشرفت های این کشور در علوم موشکی و هسته ای تنها به دلیل علاقه رهبران سیاسی این کشور دیکتاتوری برای افزایش بازدارنگی این کشور در مقابل کشورهای منطقه به ویژه ژاپن و کره جنوبی و نیروهای امریکایی مستقر در این دو کشور است.البته حتی موشک های بالستیک و فناوری هسته ای این کشور نیز در قیاس با فناورهای مدرن موجود چندان چنگی به دل نمی زند.برای مثال ایران در دهه ۱۹۸۰ میلادی با کمک کره ای ها برنامه موشکی خود را اغاز کرد ولی امروزه فاصله فناوری موشکی بالستیک ایران با کره شمالی بسیار چشم گیر بوده و ایران به سرعت فراوان طی چند سال کره را در این فناوری در نوردید .توان موشکی دوربرد کره شمالی همکنون تحت سرپرستی مرکزی به نام اداره طرح ریزی توپخانه قرار دارد.در کره شمالی نیز مانند چین و روسیه به موشک های بالستیک به دید توپ خانه دوربرد نگاه می شود.توان موشکی کره شمالی بر اساس فناوری های چین و شوروی از دهه ۱۹۷۰ شکل گرفته است.کره شمالی برای اولین بار در اواخر دهه ۱۹۶۰ با کمک شوروی و چین به دنبال موشک های بالستیک رفت.این کمک شامل بومی کردن توان تولید ونگهداری از موشکهای بالستیک و راکتهای دوربرد در داخل بود.اولین موشک های بالستیک توسط کره شمالی در دهه ۱۹۷۰ به خدمت گرفته شد که شامل موشکهای اسکاد بی می شدند که از مصر تحویل این کشور شده بودند.کره شمالی بر اساس این موشک در دهه ۱۹۸۰ موشک بومی هواسونگ۵ را توسعه داد که از اواسط دهه ۱۹۸۰ وارد خدمت شد.بعدها خود کره شمالی به یکی از بزرگترین صادر کنندگان این موشک در جهان تبدیل شد.این موشک ها هم اکنون در فرمانده ای نیروهای موشکی کره شمالی در حال خدمت هستند که در سال ۱۹۹۹ تاسیس شده است.بعدها طی دهه ۱۹۸۰ تا به امروز کره شمالی بر اساس موشک های اسکاد موشک های مختلفی را با بردهای مختلف طراحی و به خدمت گرفت که برخی از انها به صورت نظری توان حمل کلاهک اتمی دارند.توان اداره طرح ریزی توپ خانه های کره شمالی هم اکنون شامل سلاح های ذیل است
فراگ۷:راکت توپ خانه ای بدون سیستم هدایت درونی با برد ۷۰ کیلومتر و کلاهکی به وزن ۵۵۰ کیلوگرم که ساخت شوروی بوده ولی در کره نیز به تولید رسید.
کی ان ۱:موشک کروز ضد کشتی پی۱۶ ترمیت ساخت شوروی که در کره نیز تولید شده و داری برد ۱۱۰ تا ۱۶۰ کیلومتر است.
کی ان ۲ توکیسا:همان موشک اس اس۲۱ اسکارب ساخت شوروی که موشک بالستیک تاکتیکی سوخت جامد با برد ۱۲۰ کیومتر می باشد و حدود ۵۰ فروند ان در خدمت کره است.
هواسنگ ۵:موشک بالستیک تاکتیکی کوتاه برد بر اساس موشک اسکاد بی با سکوی اتش متحرک با برد ۳۳۰ کیلومتر و کلاهک ۱ تنی که تولید آن هم اکنون متوقف شده است.براورد شده که ۱۵۰ تا ۲۰۰ فروند از این موشک همچنان در خدمت است.
هواسنگ۶: موشک بالستیک تاکتیکی کوتاه برد بر اساس موشک اسکاد سی با سکوی اتش متحرک با برد ۷۰۰ کیلومتر و کلاهک ۷۰۰ تنی که تولید ان همکنون متوقف شده است.براورد شده که ۲۰۰ فروند از این موشک همچنان در خدمت است.
رودونگ۱:موشک بالستیک میان برد با سوخت مایع با برد ۸۰۰ تا ۱۳۰۰ کیلومتر که گفته شده ۲۰۰ فروند ان در خدمت است.
رودنگ۲:موشک بالستیک میان برد سوخت مایع با برد۱۳۰۰ تا ۲۰۰۰ کیلومتر
موشک پائونودنگ۱:موشک سوخت مایع دو مرحلهای پرتاب شونده از سیلو زیر زمین وسکوی ثابت زمین با برد ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰ کیلوگرم بسته به کلاهک جنگی که انتظار میرود ۲۰ تا ۷۰ فروند ان در خدمت باشد.
موشک پائونودنگ۲:موشک بالستیک قاره پیما با سه مرحله سوخت جامد با برد ۶۰۰۰ تا ۹۰۰۰ کیلومتر قابل پرتاب از سکوی ثابت زمینی که توان هدف قراردادن سواحل شرقی امریکا را دارد.کمتر از ۱۰ فروند از این موشک با توان حمل کلاهک اتمی در خدمت است.
ام بی۲۵: این موشک در واقع موشک ار۲۷ ساخت شوروی برای پرتاب از زیر دریای بود که نسخه ای از آن احتمالا در کره در حال تولید است.نسخه کره ای نسخه زمین پرتاب است
اگرچه کره شمالی از جمله صادر کنندگان موشکهای بالستیک در جهان است ولی واقعیت این است که این موشکها از نظر فناوری در سطح پایینی هستند و سیستم های ضد بالستیک امرزه به راحتی می توانند موشکهای چون پائونودنگ ۱ و۲ را مورد هدف قرار دهند.موشک های سوخت مایع بزرگی که توان تحرک ندارند و به راحتی سکوها و سیلوهای انها کشف می شوند نمی توانند کار زیادی از پیش برند.کره جنوبی و ژاپن به سرعت در حال ایجاد چترهای دفاع موشکی بر پاییه موشک های پاتریوت امریکایی بوده که نشان داده از پس موشکهای کره شمالی به راحتی بر می آید.واقعیت این است فناوریهای پیشرفته ای که در ساخت موشک های بالستیک چینی و روسی به کار رفته در نسخه های کره شمالی دیده نمی شود.
کره شمالی اولین آزمایش اتمی رسمی خود را در ۹ اکتبر ۲۰۰۶ میلادی انجام داد و بر طبق گفته منابع غربی این کشور همکنون حدود ۶ تا۸ کلاهک اتمی در اختیار دارد.علاقمندی این کشور به سلاح هسته ای به سال ۱۹۵۶ بر میگردد که بر اساس اسناد فعلی از آن سال به دنبال به دست آوردن این گونه فناوریها رفت.در سال ۱۹۶۰ کره تلاش کرد که شوروی را متقاعد کند که به این کشور در زمینه ساخت سلاح هسته ای کمک کند.البته با سرسختی شوروی کره اول به یک پیمان کمک متقابل نظامی با شوروی منعقد کرد ولی بعد از بحران موشکی کوبا و کوتاه آمدن شوروی در مقابل امریکا در سال ۱۹۶۲کره تصمیم گرفت تا بجای اتکای زیاد به شوروی دست به تولید سلاح هسته ای بزند.ولی مسئله این بود که در آن زمان هیچ کدام از کشورهای کمونیستی هیچ علاقه ای برای کمک به کره شمالی برای رسیدن به سلاح اتمی نداشتند زیرا کمونیست کره شمالی و مانند کمونیست چین بسیار تندرو بود.به هر حال کره طی سه دهه طی یک تلاش گسترده بدون کمک گرفتن از دیگران خود به تنهایی بدون هیچ پرده پوشی به دنبال سلاح هسته ای رفت و از سال ۱۹۹۳ حتی با دورنمای این که این کشور در حال دسترسی به سلاح اتمی است دست به آزمایشات موشکی برای حمل این دردانه گرانقدر زد که قرار بود طی یک دهه آینده به ان دسترسی پیدا کند.به گفته منابع غربی از نظر تئوری موشکهای رودونگ و پائونودنگ کره شمالی می توانند کلاهک اتمی با خود حمل کند و حتی برخی از گزارشات از تغییر جنگنده های کیو ۵ ساخت چین در خدمت ارتش کره برای افکندن بمب اتم خبر میدهند.ولی دقیق مشخص نیست که هم اکنون کدام موشک و یا جنگنده و آن هم به چه میزانی می تواند کلاهک های اتمی حمل کند واز طرفی قدرت انفجار بمب های اتمی ساخت کره شمالی هم اکنون کمتر از ۱۰۰ کیلوتن تی ان تی میباشد که انها را باید سلاح های اتمی کوچکی به حساب آورد
موشک بالستیک رودونگ ۲(نودونگ ۲)
