بمب افکن H-6 سلاح راهبردی چین + تصاویر

تصاویر هواپیماهای استراتژیک

خانواده‌ بزرگ هواگردها- توپولوف- توپولوف 16

به نام خداوند کریم

ساخت هواگردها از زمانی سرعت گرفت که بشر نیاز مبرم به سرعت، دسترسی سریع‌تر به نقاط دوردست و نیاز به حمل و نقل نیرو و تجهیزات و ... را بیش از پیش در خود احساس کرد. وقتیکه این نیاز احساس شد دیگر هوانوردی یک تفریح تجملی به شمار نمی‌رفت بلکه یک نیاز اساسی و در پاره‌ای اوقات، حیاتی بود.

بعد از جنگ جهانگیر نخست نیاز به هواگردها به مراتب بیشتر شد و این نیاز موجب شد که شرکت بزرگ توپولوف که آن موقع یک شرکت متوسط بود دست به طراحی و ساخت هواپیما بزند. بدیهی است که در ابتدا این شرکت و طراحان و سازندگانش با دیگر شرکت‌ها تعامل داشتند و این تعامل موجب شد که برخی طرح‌ها از این شرکت به شرکت‌های سوخو ـ یاکولوف ـ میکویان ـ آنتونوف ـ ایلوشین ـ یاک منتقل شده یا بلعکس برخی طرح‌ها از آن شرکت‌ها به توپولوف منتقل شود و توسعه یابد. بر عکس شرکت‌های اروپایی و امریکایی شرکت‌های روس و شورویایی همکاری بیشتری با هم داشتند این همکاری تنگاتنگ تا پایان جنگ سرد ادامه داشت. هم اینک هم می‌شود این همکاری را بین شرکت‌های میکویان و سوخو دید. توپولوف و آنتونوف نیز هنوز با یکدیگر همکاری دارند. شرکت میل و یاک هم همینطور، اما این همکاری دیگر مانند گذشته نیست و رقابت گاه مخربی میان این شرکت‌ها وجود دارد. با این حال این موضوع نتوانسته مانع پیشرفت و سیر صعودی و تکاملی آنان شود زیرا بعد مخرب آن بسیار کمتر از رقابت و لابی گری در امریکا است. چنانچه لاکهید مارتین سعی می‌کند با لابی گری نورثروپ گرومن را به طور کامل از گردونه رقابت خارج کند و با باند بازی هورنت را جایگزین تامکت کند. یا بلعکس؛ در کل بنده از این لابیگری در آمریکا خوشحالم زیرا موجب می‌شود که روند رشد صنعت هوایی این کشور متوقف شود و در نهایت فساد به تمام سطوح طراحی و مهندسی آنان نیز رخنه خواهد کرد. نمونه‌اش را در نمونه وای‌اف-23 و سوپر تامکت شاهد بودیم که با لابی لاکهید از دور خارج شدند. البته در روسیه نیز این موضوع وجود دارد. رقابت و لابی بسیار قدرتمند سوخو، عرصه را بر میکویان و ایلوشین تنگ کرده است ولی این لابی‌گری و نزدیکی به مافیای قدرت در روسیه موجب نشده است که بر فرض ایلوشین و میکویان پویایی خود را از دست بدهند بنده متصورم که در آینده نزدیک طرحی مشترک از چند شرکت روس (منهای سوخو) خواهیم دید که پکفا را به طور کامل پشت سر خواهد گذاشت. زیرا ضرر و زیان طرح‌هایی مانند Mig-1.44 یا طرح‌های مشابه، شرکت‌ها را مجاب کرده است که دیگر بی گدار به آب نزنند.

توپولوف در ابتدای راه با چند تیم مهندسی که بعدها تبدیل به شرکت‌های بزرگی شدند کار را شروع کرد. نمونه‌های تولیدی این شرکت به صورت مشارکتی دارای تنوعی چشمگیری بوده و همیشه در صف مدعیان قرار داشته است. در میان طرح‌های این شرکت، پرنده‌هایی را می‌بینیم که با شرکت‌هایی مانند سوخو، میل، میکویان و... کار شده است.

نمونه‌های تولید شده در شرکت توپولوف پس از جنگ جهانگیر اول

ردیف	نام محصول	سال
1	Tupolev ANT-1	1923
2	Tupolev ANT-2	1924
3	Tupolev ANT-3 / R-3	1925
4	Tupolev ANT-4 / TB-1	1925
5	Tupolev ANT-5 / I-4	1927
6	Tupolev ANT-9 / PS-9	1929
7	Tupolev ANT-6 / TB-3	1930
8	Tupolev ANT-13 / I-8	1930
9	Tupolev ANT-10 / R-7	1930
10	Tupolev ANT-7 / R-6	1931
11	Tupolev ANT-14 "Pravda"	1931
12	Tupolev ANT-23 (I-12)	1931
13	Tupolev ANT-8 / MDR-2	1931
14	Tupolev ANT-16 / TB-4	1933
15	Tupolev ANT-25 / RD	1933
16	Tupolev ANT-21 (MI-3)	1933
17	Tupolev ANT-31 (I-14)	1933
18	Tupolev ANT-20 Maxim Gorki	1934
19	Tupolev ANT-22 / MK-1	1934
20	Tupolev ANT-40 / SB-2 / Ar-2	1934
21	Tupolev ANT-21bis (MI-3D)	1934
22	Tupolev ANT-27 / MDR-4, MTB-1	1934
23	Tupolev ANT-37 / DB-2	1935
24	Tupolev ANT-29 DIP	1935
25	Tupolev ANT-46 (DI-8)	1935
26	Tupolev ANT-36 / DB-1	1935
27	Tupolev ANT-35 / PS-35	1936
28	Tupolev ANT-44 / MTB-2	1937
29	Tupolev Tu-2	1940
30	Tupolev Tu-10	1945
31	Tupolev ANT-63P (Tu-1)	1946
32	Tupolev Tu-70	1946
33	Tupolev Tu-14 (Tu-81)	1947
34	Tupolev Tu-4	1947
35	Tupolev Tu-73	1947
36	Tupolev 77 / Tu-12	1947
37	Tupolev Tu-80	1949
38	Tupolev 82 / Tu-22	1949
39	Tupolev Tu-75	1950
40	Tupolev Tu-16	1951
41	Tupolev Tu-85	1951
42	Tupolev Tu-95	1952
43	Tupolev Tu-91	1954
44	Tupolev Tu-104	1955
45	Tupolev Tu-98	1956
46	Tupolev Tu-114	1957
47	Tupolev Tu-110	1957
48	Tupolev Tu-22	1958
49	Tupolev Tu-116	1958
50	Tupolev Tu-124	1960
51	Tupolev Tu-28 / Tu-128	1961
52	Tupolev Tu-134	1962
53	Tupolev Tu-126	1962
54	Tupolev Tu-144	1968
55	Tupolev Tu-154	1968
56	Tupolev Tu-142	1968
57	Tupolev Tu-22M	1977
58	Tupolev Tu-160	1981
59	Tupolev Tu-204	1989
60	Tupolev Tu-334	1999

برخی از این مدل‌ها نمونه‌های مشارکتی هستند که با دیگر شرکت‌ها از قبیل، میل، آنتونوف و سوخو کار شده است.

ردیف	نام	سال
40	Tupolev Tu-16	1951

Tupolev Tu-16

تی‌یو 16: یک بمب افکن استراتژیک نزدیک به صوت است که هنوز در برخی کشورها در خدمت می‌باشد. این بمب افکن در چین نیز به صورت ارتقاء یافته تولید می‌شود.

این بمب افکن در نمونه‌های مختلف توانایی‌حمل تسلیحات هسته‌ای، بمب‌های سقوط آزاد، موشک‌های مخوفی مانند خـ- 55 ـ خـ - 41 ، 31 و موشک‌های پیشرفته و قدرتمندی مانند خـ - 101 می‌باشد. به نظر نمی‌رسد که این پرنده به همین زودی‌ها عزم باز نشسته شدن داشته باشد. نمونه‌هایی از این بمب افکن مخصوص نبرد با زیر دریایی و نبردناوها طراحی شده است.

خدمه: شش تن

موتور: دو موتور am-3m با تراست 93.1 کیلو نیوتون

وزن تیک آف: 72 تا 79 هزار کیلوگرم

وزن خالی: 37200 کیلو گرم

طول بال: 32.9 متر

طول: 34.8 متر

ارتفاع تا نوک سکان عمودی: 10.9 متر

مساحت بال: 164.7 متر مربع

حداکثر سرعت: 1050 کیلومتر در ساعت برابر با 0.88 ماخ

سرعت کروز: 850 کیلومتر در ساعت برابر با 0.712 ماخ

سقف پرواز: 13000 متر (در نمونه H-6 ارتقاء یافته است) برابر با 42650 پا

رنج پروازی: 5800 کیلومتر در شرایط استفاده از سوخت اضافه تا 7200 کیلومتر

سلاح: 7 توپ 23 میلیمتری به انضمام 3 تا 9 تن تسلیحات مختلف

دارای توپ 23 میلیمتری 4 لول در دم که نرخ آتش بالایی دارد.

ارابه فرود این بمب افکن بسیار زبانزد بوده و دارای ده چرخ بود که وزن نشست و برخاست را به خوبی تقسیم می‌کرد.

تصویری گرافیکی از سه نمای مختلف

مؤلف: یاور

حق نشر برای نویسنده و پایگاه دانشنامه دفاعی محفوظ است.

باز نشر اثر با درج نشانی منبع و نام نویسنده بلامانع می‌باشد.