به نام خداوند کریم
ساخت هواگردها از زمانی سرعت گرفت که بشر نیاز مبرم به سرعت، دسترسی سریع‌تر به نقاط دوردست و نیاز به حمل و نقل نیرو و تجهیزات و ... را بیش از پیش در خود احساس کرد. وقتیکه این نیاز احساس شد دیگر هوانوردی یک تفریح تجملی به شمار نمی‌رفت بلکه یک نیاز اساسی و در پاره‌ای اوقات، حیاتی بود.
بعد از جنگ جهانگیر نخست نیاز به هواگردها به مراتب بیشتر شد و این نیاز موجب شد که شرکت بزرگ توپولوف که آن موقع یک شرکت متوسط بود دست به طراحی و ساخت هواپیما بزند. بدیهی است که در ابتدا این شرکت و طراحان و سازندگانش با دیگر شرکت‌ها تعامل داشتند و این تعامل موجب شد که برخی طرح‌ها از این شرکت به شرکت‌های سوخو ـ یاکولوف ـ میکویان ـ آنتونوف ـ ایلوشین ـ یاک منتقل شده یا بلعکس برخی طرح‌ها از آن شرکت‌ها به توپولوف منتقل شود و توسعه یابد. بر عکس شرکت‌های اروپایی و امریکایی شرکت‌های روس و شورویایی همکاری بیشتری با هم داشتند این همکاری تنگاتنگ تا پایان جنگ سرد ادامه داشت. هم اینک هم می‌شود این همکاری را بین شرکت‌های میکویان و سوخو دید. توپولوف و آنتونوف نیز هنوز با یکدیگر همکاری دارند. شرکت میل و یاک هم همینطور، اما این همکاری دیگر مانند گذشته نیست و رقابت گاه مخربی میان این شرکت‌ها وجود دارد. با این حال این موضوع نتوانسته مانع پیشرفت و سیر صعودی و تکاملی آنان شود زیرا بعد مخرب آن بسیار کمتر از رقابت و لابی گری در امریکا است. چنانچه لاکهید مارتین سعی می‌کند با لابی گری نورثروپ گرومن را به طور کامل از گردونه رقابت خارج کند و با باند بازی هورنت را جایگزین تامکت کند. یا بلعکس؛ در کل بنده از این لابیگری در آمریکا خوشحالم زیرا موجب می‌شود که روند رشد صنعت هوایی این کشور متوقف شود و در نهایت فساد به تمام سطوح طراحی و مهندسی آنان نیز رخنه خواهد کرد. نمونه‌اش را در نمونه وای‌اف-23 و سوپر تامکت شاهد بودیم که با لابی لاکهید از دور خارج شدند. البته در روسیه نیز این موضوع وجود دارد. رقابت و لابی بسیار قدرتمند سوخو، عرصه را بر میکویان و ایلوشین تنگ کرده است ولی این لابیگری و نزدیکی به مافیای قدرت در روسیه موجب نشده است که بر فرض ایلوشین و میکویان پویایی خود را از دست بدهند بنده متصورم که در آینده نزدیک طرحی مشترک از چند شرکت روس (منهای سوخو) خواهیم دید که پکفا را به طور کامل پشت سر خواهد گذاشت. زیرا ضرر و زیان طرح‌هایی مانند Mig-1.44 یا طرح‌های مشابه، شرکت‌ها را مجاب کرده است که دیگر بی گدار به آب نزنند.
توپولوف در ابتدای راه با چند تیم مهندسی که بعدها تبدیل به شرکت‌های بزرگی شدند کار را شروع کرد. نمونه‌های تولیدی این شرکت به صورت مشارکتی دارای تنوعی چشمگیری بوده و همیشه در صف مدعیان قرار داشته است. در میان طرح‌های این شرکت، پرنده‌هایی را می‌بینیم که با شرکت‌هایی مانند سوخو، میل، میکویان و... کار شده است.
نمونه‌های تولید شده در شرکت توپولوف پس از جنگ جهانگیر اول
|
ردیف |
نام محصول |
سال |
|
1 |
Tupolev ANT-1 |
1923 |
|
2 |
Tupolev ANT-2 |
1924 |
|
3 |
Tupolev ANT-3 / R-3 |
1925 |
|
4 |
Tupolev ANT-4 / TB-1 |
1925 |
|
5 |
Tupolev ANT-5 / I-4 |
1927 |
|
6 |
Tupolev ANT-9 / PS-9 |
1929 |
|
7 |
Tupolev ANT-6 / TB-3 |
1930 |
|
8 |
Tupolev ANT-13 / I-8 |
1930 |
|
9 |
Tupolev ANT-10 / R-7 |
1930 |
|
10 |
Tupolev ANT-7 / R-6 |
1931 |
|
11 |
Tupolev ANT-14 "Pravda" |
1931 |
|
12 |
Tupolev ANT-23 (I-12) |
1931 |
|
13 |
Tupolev ANT-8 / MDR-2 |
1931 |
|
14 |
Tupolev ANT-16 / TB-4 |
1933 |
|
15 |
Tupolev ANT-25 / RD |
1933 |
|
16 |
Tupolev ANT-21 (MI-3) |
1933 |
|
17 |
Tupolev ANT-31 (I-14) |
1933 |
|
18 |
Tupolev ANT-20 Maxim Gorki |
1934 |
|
19 |
Tupolev ANT-22 / MK-1 |
1934 |
|
20 |
Tupolev ANT-40 / SB-2 / Ar-2 |
1934 |
|
21 |
Tupolev ANT-21bis (MI-3D) |
1934 |
|
22 |
Tupolev ANT-27 / MDR-4, MTB-1 |
1934 |
|
23 |
Tupolev ANT-37 / DB-2 |
1935 |
|
24 |
Tupolev ANT-29 DIP |
1935 |
|
25 |
Tupolev ANT-46 (DI-8) |
1935 |
|
26 |
Tupolev ANT-36 / DB-1 |
1935 |
|
27 |
Tupolev ANT-35 / PS-35 |
1936 |
|
28 |
Tupolev ANT-44 / MTB-2 |
1937 |
|
29 |
Tupolev Tu-2 |
1940 |
|
30 |
Tupolev Tu-10 |
1945 |
|
31 |
Tupolev ANT-63P (Tu-1) |
1946 |
|
32 |
Tupolev Tu-70 |
1946 |
|
33 |
Tupolev Tu-14 (Tu-81) |
1947 |
|
34 |
Tupolev Tu-4 |
1947 |
|
35 |
Tupolev Tu-73 |
1947 |
|
36 |
Tupolev 77 / Tu-12 |
1947 |
|
37 |
Tupolev Tu-80 |
1949 |
|
38 |
Tupolev 82 / Tu-22 |
1949 |
|
39 |
Tupolev Tu-75 |
1950 |
|
40 |
Tupolev Tu-16 |
1951 |
|
41 |
Tupolev Tu-85 |
1951 |
|
42 |
Tupolev Tu-95 |
1952 |
|
43 |
Tupolev Tu-91 |
1954 |
|
44 |
Tupolev Tu-104 |
1955 |
|
45 |
Tupolev Tu-98 |
1956 |
|
46 |
Tupolev Tu-114 |
1957 |
|
47 |
Tupolev Tu-110 |
1957 |
|
48 |
Tupolev Tu-22 |
1958 |
|
49 |
Tupolev Tu-116 |
1958 |
|
50 |
Tupolev Tu-124 |
1960 |
|
51 |
Tupolev Tu-28 / Tu-128 |
1961 |
|
52 |
Tupolev Tu-134 |
1962 |
|
53 |
Tupolev Tu-126 |
1962 |
|
54 |
Tupolev Tu-144 |
1968 |
|
55 |
Tupolev Tu-154 |
1968 |
|
56 |
Tupolev Tu-142 |
1968 |
|
57 |
Tupolev Tu-22M |
1977 |
|
58 |
Tupolev Tu-160 |
1981 |
|
59 |
Tupolev Tu-204 |
1989 |
|
60 |
Tupolev Tu-334 |
1999 |
برخی از این مدل‌ها نمونه‌های مشارکتی هستند که با دیگر شرکت‌ها از قبیل، میل، آنتونوف و سوخو کار شده است.
|
ردیف |
نام |
سال |
|
40 |
Tupolev Tu-16 |
1951 |
Tupolev Tu-16
تی‌یو 16: یک بمب افکن استراتژیک نزدیک به صوت است که هنوز در برخی کشورها در خدمت می‌باشد. این بمب افکن در چین نیز به صورت ارتقاء یافته تولید می‌شود.
این بمب افکن در نمونه‌های مختلف توانایی‌حمل تسلیحات هسته‌ای، بمب‌های سقوط آزاد، موشک‌های مخوفی مانند خـ- 55 ـ خـ - 41 ، 31 و موشک‌های پیشرفته و قدرتمندی مانند خـ - 101 می‌باشد. به نظر نمی‌رسد که این پرنده به همین زودی‌ها عزم باز نشسته شدن داشته باشد. نمونه‌هایی از این بمب افکن مخصوص نبرد با زیر دریایی و نبردناوها طراحی شده است.
خدمه: شش تن
موتور: دو موتور am-3m با تراست 93.1 کیلو نیوتون
وزن تیک آف: 72 تا 79 هزار کیلوگرم
وزن خالی: 37200 کیلو گرم
طول بال: 32.9 متر
طول: 34.8 متر
ارتفاع تا نوک سکان عمودی: 10.9 متر
مساحت بال: 164.7 متر مربع
حداکثر سرعت: 1050 کیلومتر در ساعت برابر با 0.88 ماخ
سرعت کروز: 850 کیلومتر در ساعت برابر با 0.712 ماخ
سقف پرواز: 13000 متر (در نمونه H-6 ارتقاء یافته است) برابر با 42650 پا
رنج پروازی: 5800 کیلومتر در شرایط استفاده از سوخت اضافه تا 7200 کیلومتر
سلاح: 7 توپ 23 میلیمتری به انضمام 3 تا 9 تن تسلیحات مختلف
دارای توپ 23 میلیمتری 4 لول در دم که نرخ آتش بالایی دارد.
ارابه فرود این بمب افکن بسیار زبانزد بوده و دارای ده چرخ بود که وزن نشست و برخاست را به خوبی تقسیم می‌کرد.
تصویری گرافیکی از سه نمای مختلف
مؤلف: یاور
حق نشر برای نویسنده و پایگاه دانشنامه دفاعی محفوظ است.
باز نشر اثر با درج نشانی منبع و نام نویسنده بلامانع می‌باشد.
