- ۱ نظر
- ۱۰۳۵بار مطالعه شده است
در همان سالهای میانی دفاع مقدس که جمهوری
اسلامی برای پاسخ دادن به حملات و تجاوزهای شهری رژیم بعث، به دنبال تشکیل
یگان موشکی بود، در همان مقطع که 13 نفر از جوانان رزمنده ایرانی برای
آموزشهای اولیه موشکی به سوریه رفتند، در همان روزهایی که اولین موشک
ایران با همه مشقات و کارشکنیها و کمبودها به سمت بغداد شلیک شد، کسی فکرش
را هم نمیکرد که کمتر از 2 دهه بعد، جوانان کم تجربه آن روز، قویترین
یگان موشکی منطقه را اداره کنند به طوری که امروز به گفته صاحب نظران حوزه
نظامی، جمهوری اسلامی ایران جزو 10 کشور اول جهان در حوزه فناوریهای موشکی
باشد.
با سرمایه گذاری ایران در این حوزه و نیز تلاش و
مجاهدت خاموش فرزندان گمنام انقلاب، سالهاست این امر محقق شده و حالا
جمهوری اسلامی انبوهی از موشکهای کوتاه بُرد، میان بُرد و دوربُرد خود را
در انواع مختلف کروز و بالستیک دارد که اگر «شهاب» را شناخته شده ترین عضو
این خانواده بدانیم، باید به موشکهای دیگری نظیر قدر، قیام، سجیل، فاتح،
هرمز و خلیج فارس نیز اشاره کرد که کلکسیونی از موشکهای متعدد با ماموریت
های ویژه را تشکیل میدهند. * کابوس صهیونیستها اینگونه کلید خورد گزارش را با یک خاطره از شهید حسن طهرانی مقدم ادامه میدهیم؛ کسی که وصیت کرد روی سنگ قبرش بنویسند: «اینجا مدفن کسیست که میخواست اسرائیل را نابود کند.» این خاطره را یکی از همرزمان نزدیک پدر موشکی ایران، اینگونه روایت میکند: «پس از ایام دفاع مقدس ما فقط سامانه موشکی
اسکاد B را داشتیم که وارداتی بود و موشک نازعات که آن هم برای عملیاتی شدن
کاملش نیاز به یک مقداری کار داشت تا به آن مرحله برسد. (برای آشنایی با موشک اسکاد B اینجا را کلیک کنید.) در این شرایط، سردار مقدم دست به طرحریزی برنامهای زد که برای خود ما و حتی تعدادی از بچهها بیشتر شبیه یک رویا بود.