در زمان خلافت عمر، مردی از اهل یمن به نام کعب بن ماتع
حمیری از خانواده ذی رعین و بعضی گفته اند: از خاندان ذی الکلاع با کنیه ی
ابواسحاق که از بزرگان علمای یهود و معروف به کعب الاحبار بود، به مدینه
آمد. او در زمان عمر، مسلمان شد و در تمام مدت خلافت عمر در مدینه ساکن بود
و تا زمان عثمان آن جا ماند.
این تازه مسلمان، فردی خیالی مانند
عبدالله بن سبای یهودی نبود که افسانه ها چهره ی او را همانند فردی مبهم و
شخصیتی پیچیده که کمتر کسی مانند او را دیده و اثبات وجود او بسی دشوار
است، ترسیم کرده باشند.