آنگاه که خداوند متعال قوم عاد را با بادهای توفنده و سرکش (بِریح صرصر عاتیة - حاقه / 6) به هلاکت رساند و هود(ع) و مؤمنان همراهش را نجات داد و رهایی بخشید، او در کنار همراهان با ایمانش، آن گونه که خداوند برای آنان تقدیر کرده بود، زندگی دوبارهای از سر گرفتند. از اقامتگاه هود و پیروان مؤمنش اطلاعی نداریم و متون نیز در این باره چیزی در اختیار ما نمیگذارند.
سرانجام هود(ع) وفات یافت. نسل پیروان مؤمن و شایسته کردار او نیز به سرای
باقی شتافت و نسلهای جدیدی پا به جهان گذاشتند و اندک اندک رشد کردند. به
تدریج، نیرنگ، شرک و کفر در آنان کارگر افتاد و شیطان توانست آنان را
بفریبد. فرمانهای شیطان را به خوبی اجرا کردند و سرسپرده او شدند. قبیله «ثمود» از همین نسلهای جدید بنیان نهاده شد.
