
این توپ اخیرا در چین ساخته شده و از جدیدترین توپهای خودکشش چین است. وظیفه این توپ تهیه آتش پشتیبانی برای نیروهای پیاده ارتش چین است. از تواناییهای شاخص این توپ هماهنگی اجرای آتش خودکار با دیگر توپها و تانکهای ارتش چین است.
- ۴ نظر
- ۱۱۲۲۵ نمایش
این توپ اخیرا در چین ساخته شده و از جدیدترین توپهای خودکشش چین است. وظیفه این توپ تهیه آتش پشتیبانی برای نیروهای پیاده ارتش چین است. از تواناییهای شاخص این توپ هماهنگی اجرای آتش خودکار با دیگر توپها و تانکهای ارتش چین است.
نام توپ: G6-52
اطلاعات کلی
تولید کننده: LIW، یک بخش از کمپانی Denel PTY)) با مسئولیت محدود
نوع محصول: توپ خودکششی
نام: هویتزر
توپ X6 G6-52 یک نسخه بهبود یافته از هویتزر G6 است که برای استفاده در شرایط سخت محیطی میدان نبرد توسعه یافته است. X6G6-52 کنایه از توپ G6 با کالبیر L-52 است که این بار توسعه بیشتری یافته است. این توپ در شرایط میدانی بارها کارایی خود را به اثبات رسانده است و اینک که مورد بهسازی قرار گرفته میرود تا تبدیل به بهترین توپ 155 میلیمتری جهان شود.
یکی از تجهیزات نظامی مورد نیاز مخصوصا برای یگانهای شناوری وجود توپهای چند منظوره برای مقابله با اهداف هوایی و سایر شناورهای متخاصم است.
در این راستا در جهان توپ بوفورس 40 میلیمتری به عنوان توپی توانمند طراحی شد و سالهاست که در برخی از یگانهای شناوری جهان به کار گرفته میشود.
توپ بوفورس 40میلیمتری یک توپ اتوماتیک چند منظوره ضد هواپیما، ضد موشک کروز و حتی ضد برخی از اهداف زمینی است.
به نام خداوند رحمان
راکتانداز A100 انداز یک راکت انداز چند گانهMLRS ساخت کشور چین است. مفهوم جهانی سیستم راکتانداز چند گانه یاMLRS قابلیت های بارگذاری مجدد سریعتر، پشتیبانی آسانتر، انعطاف پذیری بیشتر و نگهداری آسانتر از غلاف ها را ارائه میدهد که سیستم راکت انداز چینی نیز از آن ها برخوردار است. این سامانه برای اولین بار در سال 2002 به نمایش در آمد. با توجه به ظاهر این محصول و مشخصات آن، بسیاری از کارشناسان راکت انداز A-100 را مشابه راکت انداز 9K58 Smirch روسی میدانند ولی سازندگان این محصول اصرار بر این دارند که با نمونه روسی کاملن متفاوت است. به نظر میرسد این سیستم در حال حاضر یکی از قویترین سیستم راکت انداز چندگانه (MLRS) جهان باشد. طبق اخبار منتشر شده کشور چین چند راکت انداز 9K58 Smirch روسی دریافت کرده است و این موضوع میتواند مهندسی معکوس بعضی از قسمتهای این سامانه روس را اثبات کند. این محصول چینی سابقه صادرات هم داشته و به کشور تانزانیا هم نیز صادر شده است.
زمانی که جنگی نابرابر به ایران اسلامی تحمیل شد و رژیم بعث ناجوانمردانه به مرزهای کشورمان حمله کرد؛ دیگر پیر یا جوان، متاهل یا مجرد، زن یا مرد بودن ملاک برای رفتن به صحنه نبرد نبود. همه بسیج شده بودند تا از انقلاب و کشورشان دفاع کنند و نگذارند یک بیگانه بر آنها تسلط یابد.
«فیروز احمدی» یکی از آن دلیر مردانی است که با وجود متاهل بودن، نانوایی را که تنها منبع درآمدش بود رها کرد و به میدان نبرد رفت. او نه برای درجه و مقام بلکه برای دفاع آمده بود در طول جنگ تحمیلی نیز رشادتهای زیادی از خود به نمایش گذاشت و پس از اتمام جنگ به شغل پیشین خود بازگشت.
متن زیر حاصل گفتگویی صمیمانه با جانباز فیروز احمدی فرمانده دیدبانان گردان بریر (ادوات) تیپ 10 حضرت سیدالشهدا (ع) و تیپ 110 خاتم (ص) است در خصوص گردان ادوات در دوران دفاع مقدس که در ادامه میخوانید:
نحوه ورودتان به جبهه چگونه بود؟
احمدی: 18 ساله بودم که بصورت بسیجی وارد جبهه شدم. در عملیات بازیدراز که با نام عملیات شهید رجایی و باهنر مشهور بود به عنوان نیروی پیاده به همراه نیروهای گردان 9 سپاه شرکت کردم. در آن منطقه با دیدبانی به نام شیخ محمود غفاری آشنا شدم که مسیر فعالیتم در جبهه را تغییر داد. ایشان یک روحانی بسیجی بود که در دیدبانی با شجاعت، خود را به پشت مواضع دشمن میرساند و از آنجا مختصات دشمن را به توپخانه میداد که در اکثر مواقع گلولهها به اهداف میخوردند.
بهخاطر علاقهای که به ایشان پیدا کردم جذب دیدبانی شدم. سوالاتم در زمینه فعالیتهای دیدبانی را از ایشان میپرسیدم و وی با حوصله برایم توضیح میداد. شبها با دوربین دید در شب به اطراف نگاه میکردم. برای تمرین، هدفی را در نظر میگرفتم و مسافت آن را تخمین میزدم. با کمک ایشان اطلاعاتی از دیدبانی به دست آوردم و تمام موفقیتهایم را مدیون ایشان هستم. ایشان در عملیات بازی دراز در سال 1360 به درجه شهادت نائل آمد.
در اواخر سال 1360 به عضویت سپاه درآمدم و در دوره آموزشی سپاه شرکت کردم. آن موقع نیروهای تازه وارد در سپاه در پادگان امام حسین (ع) آموزش ورودی میدیدند. در آن دوره لازم بود که یک تخصص را انتخاب نمایم که من دیدبانی را انتخاب کردم که با اتمام دوره عمومی، دوره تخصصی آن را در پادگان امام حسین(ع) بهمدت 10 روز گذراندم.
توپخانۀ سپاه در سال دوم جنگ به دنبال پیروزیهای درخشان در عملیاتهای «فتحالمبین» و «الی بیتالمقدس» و به دستآمدن حدود 200 قبضه توپ غنیمتی از دشمن بعثی، با تلاش افراد خلاق و دوراندیشی چون شهید «حسن تهرانیمقدم» و شهید «حسن شفیعزاده» بنیانگذاری شد. این یگان مراحل رشد و شکلگیری خود را در کنار توپخانۀ ارتش در عملیاتهای مشترک ارتش و سپاه، ازجمله رمضان،مسلمبنعقیل،محرم،والفجرهای مقدماتی، 1، 2، 3 و 4 طی و از عملیات خیبر تشکیل مرکز تطبیق آتش و هدایت آتش توپخانه را بهطورمستقل تجربه کرد.
تأسیس مرکز آموزش توپخانه در اصفهان و بهرهگیری از برادران پاسداری که دورۀ عالی توپخانه را در دانشکدۀ توپخانه ارتش گذرانده بودند، سبب شد که در فاصلۀ حدود دو سالهی بین عملیات خیبر تا والفجر8، کادرهای توپخانۀ سپاه در گروههای توپخانه و توپخانههای لشکری درحال تشکیل، آموزشهای لازم را ببینند.
اینک به مناسبت سالروز شهادت شهید «حسن شفیعزاده» بخشهایی از زندگی نامه، ابتکارات و ویژگیهای اخلاقی این فرمانده شهید را مرور میکنیم.
حسن مرداد سال ۱۳۳۶ در شهرستان تبریز متولد شد. پدر مادر او از مقلدان امام (ره) بودند به همین واسطه حسن نیز با ایشان آشنا شد. سادگی، بیآلایشی و گذشت او در سنین کودکی زبانزد همه بود. در سن ۱۲ سالگی از نعمت پدر محروم شد. چون فرزند ارشد خانواده بود با آن روحیات و مردانگیاش عملاً غمخوار مادر فداکار و دلسوز خود شد. با جدیت تمام و احساس مسئولیت، بیشتر از گذشته هم درس میخواند و هم به مادرش در اداره امور منزل کمک میکرد و از مساعدت به خواهر و برادرانش نیز دریغ نداشت. ضمن اینکه به ورزش، خصوصاً وزنهبرداری علاقمند بود، در دوران تحصیل، دانشآموزی باوقار، محجوب، مؤدب و کوشا بود و همواره سعی میکرد تکالیف دینی خود را انجام دهد.
حسن پس از اخذ دیپلم به سربازی رفت و همزمان با اوجگیری حرکت توفنده انقلاب اسلامی در سایه رهنمودهای حضرت امام خمینی(ره) با روحانیون معظم در تبعید، همچون شهید «آیتالله مدنی» و شهید «آیتالله دستغیب » در تماس بود و در داخل پادگان، فعالیتهای زیادی در راستای راهنمایی نظامیان و خنثیکردن تبلیغات حکومت نظامی انجام میداد و در همان حال به پخش پیامها و اعلامیههای رهبر عظیم الشأن انقلاب در داخل و خارج پادگان نیز میپرداخت.