دانشنامه دفاعی

گروه تخصصی دانشنامه دفاعی

دانشنامه دفاعی

گروه تخصصی دانشنامه دفاعی

دانشنامه دفاعی

۹۹ مطلب با موضوع «موشک‌ها» ثبت شده است

موشک نقطه زن فاتح313 با برد500 کیلومتر توسط دانشمندان، محققان و متخصصان افتخار آفرین سازمان صنایع هوافضای وزارت دفاع با بهره گیری از توانمندی های داخلی و فناوری بومی طراحی و ساخته شده است.

در طراحی موشک فاتح 313 که نوع جدیدی از موشک های سری فاتح به شمار می رود، علاوه بر سبک سازی بدنه آن نسل پیشرفته ای از پیشرانه های سوخت جامد مرکب و سنسور که با دانش بومی طراحی شده، در آن به کار گرفته شده است.

در سال 1976 میلادی، ستوان ویکتور بلینکو خلبان جنگنده میگ 25 نیروی هوایی شوروی سابق با یک فروند از این جنگنده ملقب به "فاکس بت" به ژاپن گریخت. در طی بازجویی هایی که توسط آمریکایی ها از وی صورت گرفت او به تکمیل یک رهگیر با اسم "سوپر فاکس بت" در شوروی سابق اشاره کرد. بر اساس اطلاعات این خلبان فراری، این رهگیر جدید قابلیت پرواز در ارتفاع پایین تر نسبت به میگ های 25 را داشته، از دو نفر خدمه بهره برده و توان رهگیری و مقابله با اهدافی مثل موشک های کروز و بمب افکن های نفوذ گر در ارتفاع پایین را داشت.

سگ شکاری روسها در آسمان به سوریه وارد شد (آماده نیست)
میگ 25 فاکس بت

این قطار در اوج جنگ سرد راه‌اندازی شد و در تمام مدت در مسیر مشخص شده خود حرکت میکرد. به نحوی که هر گاه دستور شلیک صادر میشد این قطار متوقف میشد و بلافاصله موشک خود را شلیک میکرد. اگر حافظه‌ام هنوز درست کار کند چهار رام از این نوع قطار ساخته شد و پس از فروپاشی شوروی قرار بود بازنشست شوند. اما گفته میشود که بر تعداد این قطارها افزوده خواهد.

همین الان که به پایگاه خبری روس مراجعه کردم گفته شده که تصمیمی مبنی بر بازنشسته کردن این قطارها وجود ندارد.

تصاویر منشتر شده از این قطار

موشک کروز دریاپایه

P-120 Malakhit

SS-N-9 Siren

 

موشک کروز دریاپایه میانبرد P-120 Malakhit
موشک میانبرد P-120 Malakhit ساخت شوروی پیشین در سال 1972 وارد یگانهای رزمی شد.در مورد ورود به یگان رزم این موشک برخی بن پایه ها 1969 را نیز یاداوری می کنند.
این موشک از گونه کروز میانبرد با بیشینه برد 110km از روی شناور و 70km از زیر اب میباشد که از سوی ناتو با شناسه SS-N-9 / Siren نامگذاری( Siren به چم اژیر میباشد) گشته است. شناسه GRAU (شناسه ارتش سرخ) این موشک برای گونه پایه ان 4K85 میباشد.


زیردریایی خانواده چارلی-2

هنوز در برخی از یگانهای شناور نیروی دریایی روسیه و شاید اکراین از این موشک ،جسته گریخته بهره برداری میشود که با پایان یافتن عمر کاری شناور های کهنه و قدیمی نیروی دریایی این دو کشور ،این موشک نیز 100% بازنشسته میشود.
این موشک در اغاز بر روی ناوچه های سبک گشتی نیروی دریایی شوروی از رده Nanuchka و SaranchaوTarantul سوار گشت و پس از ان کار سوار نمودن ان بروروی زیردریایی ها اغاز گشت .




نخستین زیردریایی که P-120 /4K85 رویش سوار شد ،6 فروند زیردریایی دسته Skat-M پروژه 670M از خانواده Charlie-II بودند.
اما در شناورها و زیردریایی های نوین روسی که از نیمه دوم دهه 90 ترسایی بکار گرفته شدند ،با موشک نوینتر SS-N-22 Sun burn جایگزین گشته اند.
شناورهای خانواده نانوچکا هر کدام به 6 سیلوی مایل که در دو سوی جزیره ناو هرکدام 3 سیلو قرار دارد و شناورهای خانواده سارانچا تنها از 4 سلول پرتابگر برخوردارند.که دو تا دو تا در دوسوی بدنه جایگزاری شده اند.



بارگزاری یک تیر موشک P-120 Malekhit/SS-N-9 Sirenدر دریای سیاه


یکی از چالش های نیروی دریایی ارتش سرخ در بکار گیری موشکهای زیر دریایی پرتاب P-5 Pyatyorka ِیا SS-N-3A 'Shaddock' در زیر دریایی های خانواده Echo این بود که برای هر شلیک به 30 دقیقه زمان نیاز بود و این تندی واکنش نیروها را از پس از دستور یورش را بسیار کند میکرد و شاید در یک پیکار رزمی همین دیرکرد ، به زیان زیر دریایی و در اندازه بزرگتر ارتش سرخ تمام میشد،بنابراین نیروی دریایی از سازندگان موشک درخواست ساخت سامانه ایی را نمودند که این چالش را از میان ببرند.


موشک SS-N-9 با جستجو گر فرو سرخ
از این رو در سال 1963 کار بر روی یک موشک زیر دریایی پرتاب (شلیک سرد) از سوی نیروی دریایی ارتش سرخ اغاز گشت. دستاورد این پویش موشک P-50 Malakhit و زیردریایی های خانواده Charlie بود. پس از ساخت و ازمون وخطاهای فراوران در پایان موشک P-120 ساخته شد که بهترین گزینه دربرابر خواست نیروی دریایی ارتش سرخ بود.


یک تیر موشک P-120 Malekhit/SS-N-9 Siren در پژوهشکده چلومی
به هر رو تا زمان اماده شدن P-120 و زیر ردیایی های پیشرفته تر Charlie II نیروی دریایی برای یک دوره کوتاه ناچار به بکار گیری کوتاه مدت از موشک P-70 Ametist SS-N-7 'Starbright (که برگرفته و جایگزین موشک SS-N-2C 'Styx/P-15 Termit بود) بر روی زیر دریایی های خانواده Charlie I شد.زیردریایی های خانواده Charlie II از 8 موشک P-120 برخوردار بودند که 2 فروند انها از کلاهک هسته ایی برخوردار بود .همچنین برای یکی کردن زیردریایی های خانواده Papa برای یک راهکار مکمل ارزان و جایگزینی پرشتاب در هرکدام از زیردریایی های این خانواده(Papa ) به 10 موشک P-120 بهینه شد و جایگزین موشکهای پیشین P-5 , P-70 گشت.تمامی این زیردریایی ها همکنون بازنشسته گشته اند.

یک فروند ناوچه گشتی سبک خانواده Tarantul که سامانه موشکی P-120 Malekhit/SS-N-9 Siren را جایگزین سامانه SS-N-2C 'Styx/P-21 Termit کرده است
میشه گفت SS-N-9 Siren گونه پیشرفته تر وبروز شده و کشیده تر موشک SS-N-7 Starbright میباشد. و گمان بر این است که از SS-N-9 Siren نزدیک 500 فروند و SS-N-7 Starbright برابر با 200 فروند ساخته شد که از اغاز دهه 80 ترسایی دیگر ساخته نشدند.
خود موشک P-120 پایه ایی برای ساخت و گسترش موشک SS-N-14 Silex / Metel Anti-Ship Complex شد که در سال 1969 رزمی شد.

رادار و سامانه جستجو گر باند L وسنجش گر بلندای پرواز برای نخستین بار در نیروی دریایی ارتش سرخ و بر روی موشک SS-N-7 Starbright بکار رفت که همین سامانه نیز در SS-N-9 Siren بکار گرفته شد، تا موشک زودتر برای ورود به یگان اماده شود،اما در همین زمان و پیش از ورود به یگان SS-N-9 Siren ،نیروی دریایی چالش فنی بسیار برای راه اندازی و بکارگیری رزمی پیشرانه های نوین این موشک را داشت. چرا که از فناوری های نوین دران استفاده شده بود و برای رانش تندتر از بوستر های سوخت مایع بهره برداری شده بود.

SS-N-9 Sirenنیز مانند SS-N-7 Starbright وSS-N-3A 'Shaddock به سامانه خط پیوند داده در زمان پرواز مجهز میباشد که البته در
SS-N-9 Siren بسیار بروز تر و پیشرفته تر و ایمن تر میباشد.یکی دیگر از ویژگی های SS-N-9 Siren شلیک موشک از ژرفای 50 متری میباشد که توانایی پنهان شدن بهتر را به زیردریایی کاربر را می دهد.

SS-N-9 Siren هایی که بر روی ناوچه های شناور بکار می رفتند در 28 فروردین 1351 بازنشسته شدند که در برگیرنده ناوچه های خانواده نانوچکا و تارانتول میشد.اما تا ابانماه 1356 بخش بزرگی از زیردریایی ها نیز این سامانه موشکی را بازنشسته نمودند.

اما در سال 2008 در دریای سیاه در گمارش ابخازستان و همچنین در نرد با نیروی دریایی گرجستان گزارشهای در مورد بکارگیری این موشک داده شد که همگی بیانگر کارکرد خوب و ویرانگر ان بودند.


ناوچه سبک گشتی خانواده Ovod پروژه 1230 با شناسه Nanuchka-I ناتو که به 6 سلول پرتابگر سامانه موشکی SS-N-9 در دو سوی جزیره خود برخوردار است

شناسنامه:
اندازه ها در گونه P-50 و P-120 تفاوت دارند
خاستگاه:
شوروی پیشین
سازنده:
OKB-52-TsKBM که امروزه NPO mashinostroyeniya میباشد
طراح :
Zvezda
شناسه سامانه: P-120 / P-50
شناسه موشک:
4К85
شناسه:
P-50/4K85/P-120/SS-N-9/Siren
شناسه گونه زمین پرتاب: 4K44 Redut / 4K44 Utyos / SS-C-1 Sepal
شناسه (کد): SS-N-3 /SS-C-1
نخستین پرتاب: تیر 1340 خورشیدی
سامانه پایشگر:
ناوبری لختی(INS) + رادار پویا(فعال)+ خط انتقال داده
دستیابی به هدف:
پایش با فرمان رادیویی+جستجو با رادار پویا
سامانه پرتابگر:
پوشش سلولی + CM-156
سامانه واپایشگر(کنترل)اتش:
گراز دریایی
شناسه شناورهای دریایی پرتابگر(پروژه):
دو خانواده ناوچه های سبک گشتی یاcorvettes بنامNanuchka و Sarancha و Tarantulبا کد های 12341 , 1240 , 1234
شناسه زیردریایی های پرتابگر : 6 فروند Skat-M از خانواده چارلی2-پروژه-671M -پروژه 661
درازا: 9.15m و 8.84m , 9m
دهنه بال:
2.5m , 2.1m
پهنای بدنه:
0.762m
بلندا:
na
وزن شلیک:
3800kg تا 3200kg
وزن کلاهک:
840kg (تمامی بدنه کلاهک)
گونه سرجنگی:
هسته ایی با توان 200kt یا مجتمع ساده(متعارف)
وزن سرجنگی:
500kg
شناسه پیشران:
PDTT-توربو جت-سوخت جامد
توان پیشران:
na
شناسه پیشران کمکی: TX-4L85 , TX-4L86 سوخت مایع
بیشینه شتاب:
0.9 ماخ یا 1080km
بیشینه زمان پرواز : 385 ثانیه
برد:
15km تا 110km که در نمونه های بهینه سازی شده تا 120km , 150km رسید
برد (زیردریایی) :
70km
برد (شناور دریایی) :
110km
کمینه بلندای پرواز(کروز):
60m تا 40m
بلندای پرواز نزدیک هدف:
na
کاربران:
نیروی دریایی ارتش سرخ
نیروی دریایی روسیه
شاید هم نیروی دریایی اکراین

منبع:
AEROSPACETALK
تارنمای مرجع هوانوردی وهوافضایی پارسی


گرداوری شده و برگردان در تارنمای ایرو اسپیس تاک

"مجله هوا و فضای آمریکا" (Air & Space Power Journal) در گزارش اخیر خود به قلم "یاکوب ال‌هایم" به موضوع تهدید موشکی ایران برای پایگاه‌های هوایی ارتش آمریکا پرداخت.

سازمان ملل متحد طبق توافقی که از قبل میان وزرای خارجه ایران و 1+5 شده بود، قطعنامه‌ای را هفته گذشته تصویب کرد که طبق آن، «از ایران خواسته می‌شود هیچ فعالیتی مرتبط با "موشک‌های بالستیک" طراحی شده با "قابلیت حمل تسلیحات هسته‌ای" صورت ندهد، از جمله شلیک هرگونه موشک با استفاده از چنین فناوری‌های مربوط به موشک‌های بالستیک، تا زمان 8 سال پس از «روز پذیرش برجام» یا تا زمانی که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گزارشی ارائه دهد که جمع‌بندی مبسوط را تأیید کند، بسته به اینکه کدام زودتر اتفاق افتد».

این بند در قالب پاراگراف سوم از ضمیمه B قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد قید شده و به تصویب اعضای شورای امنیت نیز رسیده است. اما سوال اینجاست که آیا موشک‌های بالستیک ایران مشمول این بند از قطعنامه شورای امنیت می‌شود یا خیر؟

برای پاسخ به این سوال، باید موشک‌ها را از منظر سر جنگی یا همان کلاهک موشک، مورد بررسی قرار داد تا متوجه شد که آیا این بند شامل موشک های بالستیک ایران می‌شود یا خیر.

کلاهک موشک‌های بالستیک

موشک‌های بالستیک موجود در جهان از کلاهک‌های مختلفی بهره‌مند هستند که مخرب ترین آنها، همان کلاهک‌های اتمی هستند که می‌توانند با اصابت به یک شهر، هزاران نفر را قتل عام کرده و محیط زیست آن منطقه را برای ده‌ها سال نابود کنند.

اما به غیر از کلاهک‌های اتمی (اعم از ضعیف شده یا ضعیف نشده)، استفاده از کلاهک‌های دیگری نیز در جهان معمول است. برای نمونه کلاهک بارشی یا همان بارانی، شدیدالانفجار، هوشمند و جستجوگر، آتش‌زا، خوشه‌ای و ترکشی از جمله مشهورترین سرهای جنگی موشک‌های بالستیک هستند.

 کشورها نیز بنابر ماموریت واحدهای نظامی شلیک‌کننده موشک بالستیک، از موشک‌های متنوع با سرهای جنگی متنوعی بهره‌ می‌گیرند تا هدف مورد نظر را با دقت بالا و کیفیت مناسبی مورد اصابت قرار داده و منهدم کنند.

 سر جنگی موشک‌های بالستیک ایران

جمهوری اسلامی ایران در میان تولید کنندگان موشک‌های بالستیک به واسطه تولید موشک‌های متعدد برد بلند و مشهور، از وجهه خاص‌تری برخوردار است.

در همان سالهای میانی دفاع مقدس که جمهوری اسلامی برای پاسخ دادن به حملات و تجاوزهای شهری رژیم بعث، به دنبال تشکیل یگان موشکی بود، در همان مقطع که 13 نفر از جوانان رزمنده ایرانی برای آموزش‌های اولیه موشکی به سوریه رفتند، در همان روزهایی که اولین موشک ایران با همه مشقات و کارشکنی‌ها و کمبودها به سمت بغداد شلیک شد، کسی فکرش را هم نمی‌کرد که کمتر از 2 دهه بعد، جوانان کم تجربه آن روز، قوی‌ترین یگان موشکی منطقه را اداره کنند به طوری که امروز به گفته صاحب نظران حوزه نظامی، جمهوری اسلامی ایران جزو 10 کشور اول جهان در حوزه فناوری‌های موشکی باشد.

با سرمایه گذاری ایران در این حوزه و نیز تلاش و مجاهدت خاموش فرزندان گمنام انقلاب، سالهاست این امر محقق شده و حالا جمهوری اسلامی انبوهی از موشکهای کوتاه بُرد، میان بُرد و دوربُرد خود را در انواع مختلف کروز و بالستیک دارد که اگر «شهاب» را شناخته شده ترین عضو این خانواده بدانیم، باید به موشک‌های دیگری نظیر قدر، قیام، سجیل، فاتح، هرمز و خلیج فارس نیز اشاره کرد که کلکسیونی از موشکهای متعدد با ماموریت های ویژه را تشکیل می‌دهند.

* کابوس صهیونیستها اینگونه کلید خورد

گزارش را با یک خاطره از شهید حسن طهرانی مقدم ادامه می‌دهیم؛ کسی که وصیت کرد روی سنگ قبرش بنویسند: «اینجا مدفن کسی‌ست که می‌خواست اسرائیل را نابود کند.»

این خاطره را یکی از همرزمان نزدیک پدر موشکی ایران، اینگونه روایت می‌کند:

«پس از ایام دفاع مقدس ما فقط سامانه موشکی اسکاد B را داشتیم که وارداتی بود و موشک نازعات که آن هم برای عملیاتی شدن کاملش نیاز به یک مقداری کار داشت تا به آن مرحله برسد.

(برای آشنایی با موشک اسکاد B اینجا را کلیک کنید.)

در این شرایط، سردار مقدم دست به طرح‌ریزی برنامه‌ای زد که برای خود ما و حتی تعدادی از بچه‌ها بیشتر شبیه یک رویا بود.

کابوس جدید آل‌سعود چیست؟

باشگاه خبرنگاران / اخیرا ارتش و نیروهای مردمی یمن از موشکی استفاده کردند که کابوس جدید پادشاهی عربستان در جنوب این کشور محسوب می‌شود.

موشک

موشک

موشک

*** موشک "اورگان" با 12 شلیک موفق
لطفا به ادامه مطلب مراجعه کنید