کعب الاحبار را بهتر بشناسیم «مهم برای مباحث آینده»

در زمان خلافت عمر، مردی از اهل یمن به نام کعب بن ماتع حمیری از خانواده ذی رعین و بعضی گفته اند: از خاندان ذی الکلاع با کنیه ی ابواسحاق که از بزرگان علمای یهود و معروف به کعب الاحبار بود، به مدینه آمد. او در زمان عمر، مسلمان شد و در تمام مدت خلافت عمر در مدینه ساکن بود و تا زمان عثمان آن جا ماند.

این تازه مسلمان، فردی خیالی مانند عبدالله بن سبای یهودی نبود که افسانه ها چهره ی او را همانند فردی مبهم و شخصیتی پیچیده که کمتر کسی مانند او را دیده و اثبات وجود او بسی دشوار است، ترسیم کرده باشند.

یهودیان بهایی یا بهاییان یهودی!

بسم الله الرحمن الرحیم

در بسیاری از کشورها خصوصاً ایران، بهائیان داخل تشکیلات جاسوسی «موساد» شده بودند و همه جا به نفع اسرائیلیان به خبرچینی و جاسوسی مشغول بودند. این خصیصه ذاتی بهائیت نه تنها به نفع صهیونیسم جهانی و دولت اسرائیل بوده است، بلکه بهائیان هم سعی می‌کردند از وجود یهودیان در گسترش نفوذ خود استفاده کنند. آنان از بدو پیدایش، همواره تلاش می‌کردند از یهودیان، استفاده کرده، آنها را بهایی کنند. اسماعیل رائین می‌نویسد: «بیشتر بهائیان ایران یهودیان و زرتشتیان هستند و مسلمانانی که به این فرقه گرویده‌اند در اقلیت می‌باشند. اکنون سالهاست که کمتر شده مسلمانی به آنها پیوسته باشد.»(1) همچنین عبدالحسین آیتی سالها پیش از رائین در زمان حکومت رضاشاه به سلطة یهودیان بر جامعة بهایی ایران اشاره کرده و می‌نویسد: «این بشارتی است برای مسلمین که بساط بهائیت به طوری خالی از اهل علم و قلم شده که زمام را به دست مثل حکیم و اسحاق یهودی و امثال او داده‌اند.»(2)